تفاوت نوشتن بد و خوب چیست؟
چقدر برای یک نویسنده مهم است که بتواند تفاوت بین نوشتن خوب و نوشتن بد را تشخیص دهد؟
خیلی مهم است، اگر از من بپرسید.
می دانم که برخی از نویسندگان به کیفیت اهمیت نمی دهند. در دنیای امروزی که خودتان آن را انجام دهید و سریع انجامش دهید، کیفیت در درجه دوم کمیت قرار دارد. چه کسی اهمیت می دهد که کتاب های شما پر از غلط املایی، گرامر بد و منطق ضعیف باشد، به شرطی که تعداد زیادی چاپ کرده باشید و انبوهی پول به دست آورید؟
خوانندگان اهمیت می دهند. نمایندگان، ناشران و داوران نیز اهمیت می دهند. و در حالی که هنوز می توانید با یک سری کتاب بد نوشته شده و یک طرح بازاریابی خیره کننده، یک میلیون درآمد داشته باشید، کار شما جدی گرفته نخواهد شد. همچنین (و این بسیار مهم است)، در حالی که می توان با نوشتن بد آن را بزرگ کرد، اما احتمال آن وجود ندارد. این اتفاق می افتد، اما اغلب اتفاق نمی افتد. هرچه نوشتن شما بهتر باشد، شانس بیشتری برای جذب خوانندگان و ایجاد یک حرفه دارید.
ویژگی های خوب نوشتن
بنابراین، نوشتن خوب چیست؟ نظرات در مورد این موضوع بسیار متفاوت است. ویژگی های مختلفی وجود خواهد داشت که داستان خوب را در مقابل شعر خوب یا غیرداستانی خوب می سازد. با این حال، می‌توانیم فهرستی کلی از ویژگی‌های نوشتن خوب (بدون ترتیب خاصی) جمع آوری کنیم:
- وضوح و تمرکز: در نوشتن خوب، همه چیز معنا پیدا می کند و خوانندگان گم نمی شوند یا مجبور به خواندن مجدد قسمت ها نمی شوند تا بفهمند چه خبر است. نوشتار متمرکز با طرح یا ایده اصلی، بدون اینکه بر روی مماس‌های زیاد اجرا شود، مطابقت دارد.
- سازماندهی: یک نوشته خوب سازماندهی شده نه تنها واضح است، بلکه به شیوه ای منطقی و زیباشناختی ارائه شده است. می‌توانید داستان‌های غیرخطی بگویید یا پایان‌نامه خود را در انتهای مقاله قرار دهید و تا زمانی که صحنه‌ها یا ایده‌هایتان به خوبی مرتب شده باشند، از آن دور شوید.
- ایده ها و مضامین: آیا موضوع مقاله شما مرتبط است؟ آیا داستان شما با مضامین کامل می شود؟ آیا خواننده می تواند شعر شما را تجسم کند؟ برای اینکه یک نوشته به خوبی ساخته شده باشد، باید حاوی ایده ها و مضامین کاملاً قابل شناسایی باشد.
- صدا: این چیزی است که شما را از همه نویسندگان دیگر متمایز می کند. این روش منحصربه‌فرد شما برای ترکیب کلمات، فرمول‌بندی ایده‌ها، و ارتباط دادن صحنه‌ها یا تصاویر به خواننده است. در هر نوشته ای، صدا باید ثابت و قابل شناسایی باشد.
- زبان (انتخاب کلمه): ما نویسندگان هرگز نمی‌توانیم با ارزش‌ترین ابزارمان: کلمات را دست کم بگیریم یا از قدردانی آن کوتاهی کنیم. نوشتن خوب شامل انتخاب کلمات دقیق و دقیق و جملاتی است که به خوبی ساخته شده اند.
- گرامر و سبک: بسیاری از نویسندگان آرزو دارند که این یکی از بین برود، اما برای اینکه یک نوشته خوب در نظر گرفته شود (چه برسد به عالی)، باید از قوانین دستور زبان پیروی کند (و فقط در صورت وجود دلیل موجه آن قوانین را زیر پا بگذارد). همچنین سبک در حصول اطمینان از اینکه یک قطعه نوشته واضح و سازگار است، مهم است. مطمئن شوید که یک کتاب گرامر و راهنمای سبک در دسترس دارید.
- اعتبار یا باورپذیری: هیچ چیز مانند اشتباه گرفتن حقایق یا ارائه نادرست از خود، نوشتن بد را بیان نمی کند. در داستان، داستان باید باورپذیر باشد (حتی اگر غیرممکن باشد)، و در ادبیات غیرداستانی، تحقیق دقیق می تواند نویسنده را بسازد یا شکست دهد.
- تأمل برانگیز یا الهام بخش عاطفی: شاید مهم ترین کیفیت نوشتن خوب این باشد که خواننده چگونه به آن پاسخ می دهد. آیا او با دیدگاهی تازه و ایده های جدید بیرون می آید؟ آیا او با چشمان اشکبار جلد را می بندد یا با احساس پیروزی؟ نحوه واکنش خوانندگان به آثار شما به طور کامل موفقیت شما را به عنوان یک نویسنده تعیین می کند.
من می خواهم یک ذکر افتخاری برای اصالت اضافه کنم. همه چیز قبلا انجام شده است، بنابراین اصالت تا حدودی خودسرانه است. با این حال، کنار هم قرار دادن ایده‌های قدیمی به روش‌های جدید و ایجاد ریمیکس از بهترین‌هایی که ادبیات ارائه می‌کند، مهارتی است که ارزش توسعه دارد.
ین نوشتن خوب و بد را بدانید؟
برای نوشتن خوب، یک نویسنده باید بتواند کیفیت یک نوشته را تشخیص دهد. اگر نمی توانید تفاوت بین نوشته های متوسط و بهتر را در کار دیگران تشخیص دهید، چگونه می توانید کار خود را ارزیابی یا بهبود بخشید؟ به همین دلیل است که برای نویسندگان بسیار مهم است که خوانندگان اختصاصی باشند!
نوشتن نیز نوعی هنر است و بنابراین تابع سلیقه شخصی است. آیا می توانید کتابی را بخوانید و از آن خوشتان نیاید اما تصدیق کنید که نوشته خوب بوده است؟ آیا تا به حال کتابی خوانده‌اید و داستان را دوست داشته باشید اما احساس کنید که نوشتن ضعیف است؟
یک نویسنده باید بتواند دلیل موفقیت یا شکست یک اثر نوشته را بیان کند، و همچنین یک نویسنده باید بتواند کیفیت های یک نوشته را حتی زمانی که به سلیقه شخصی او خوشایند نیست، تشخیص دهد. این مهارت‌ها به‌ویژه زمانی که نویسندگان در حال بررسی یا نقد آثار نویسندگان دیگر هستند و هنگام بازبینی، ویرایش و تصحیح آثار خود ضروری هستند.
کجا ایستاده ای؟ آیا به نوشته های دیگران امتیاز می دهید؟ آیا نگران این هستید که آیا نوشته خودتان خوب است؟ آیا می خواهید ویژگی های نوشتن خوب را از این لیست اضافه یا حذف کنید؟ نظرات خود را با گذاشتن نظر به اشتراک بگذارید و به نوشتن ادامه دهید.
نوشتن خوب چیست؟ این سوال ساده ای برای پاسخ دادن نیست. بسیاری از انواع بسیار متفاوت نوشتار “خوب” و به دلایل مختلف در نظر گرفته می شوند. هیچ فرمول یا برنامه ای برای خوب نوشتن وجود ندارد. با این حال، ویژگی های خاصی وجود دارد که اکثر نمونه های نوشتن خوب به اشتراک گذاشته می شوند. در زیر شرح مختصری از پنج ویژگی نوشتن خوب است: تمرکز، توسعه، وحدت، انسجام و درستی. ویژگی هایی که در اینجا توضیح داده شده است به ویژه برای نوشتن آکادمیک و توضیحی مهم هستند.
پنج ویژگی خوب نوشتن
| تمرکز | یک مقاله باید یک ایده مرکزی واحد داشته باشد. هر پاراگراف باید یک نکته اصلی یا جمله موضوعی واضح داشته باشد. |
| توسعه | هر پاراگراف باید ایده اصلی مقاله را پشتیبانی یا گسترش دهد. ایده هر پاراگراف باید از طریق مثال ها، جزئیات و توضیحات توضیح داده شود. |
| وحدت | هر پاراگراف در یک مقاله باید با ایده اصلی مرتبط باشد. هر پاراگراف باید به نکته اصلی خود پایبند باشد. |
| انسجام | یک مقاله یا مقاله باید به طور منطقی سازماندهی شود، روان جریان داشته باشد و به هم بچسبد. به عبارت دیگر، همه چیز در نوشته باید برای خواننده معنا پیدا کند. |
| صحت | مقاله باید به طور کلی به انگلیسی استاندارد صحیح، با جملات کامل نوشته شود و نسبتاً بدون خطا باشد. |
یک ویژگی اضافی که بخشی از این لیست نیست، اما با این وجود بسیار مهم است، خلاقیت است. بهترین نوشته تا حدودی شخصیت و فردیت نویسنده خود را به همراه دارد. دستورالعمل های بالا را دنبال کنید، اما همیشه سعی کنید نوشته خود را منحصر به فرد از آن خود کنید.
در زیر راهنمای نوشتن موفق هم در بخش انگلیسی و هم در سایر بخش‌های دانشگاه کالوین است. بخش اول سند ویژگی های نوشتن خوب را توصیف می کند در حالی که بخش دوم به حرکت از مبانی نوشتن به نوشتن برای رشته های دانشگاهی خاص می پردازد.
تعریف نوشتن خوب
تعریف نوشتن خوب تقریباً به سختی تعریف زبان پاک است. یک نفر وسوسه می شود که عدالت استوارت را ترجمه کند و بگوید: “من نمی توانم آن را تعریف کنم، اما وقتی آن را می خوانم می دانم.” با کلمات نفرین‌آمیز و نوشته‌های خوب – «معیارهای جامعه» از جامعه‌ای به جامعه دیگر و از رشته‌ای به رشته دیگر متفاوت است، حتی تا حد تناقض آشکار بین آنچه رشته‌های مختلف نوشتن را خوب یا صرفاً شایسته می‌دانند. به طور کلی، ما می توانیم در موارد زیر به توافق برسیم.
ویژگی های اساسی نوشتن خوب
اکثر دانشگاهیان احتمالاً در مورد ویژگی های اساسی نوشتن خوب توافق دارند. ممکن است به طور کلی موافق باشیم که از اشتباهات اساسی دستور زبان و مکانیک باید اجتناب شود. با این حال، ممکن است راه خود را در مورد نادرست بودن یک استفاده خاص از هم جدا کنیم. به عنوان مثال، خبرگزاری های پخش ممکن است مصدرهای تقسیم شده را مجاز کنند، حتی اگر منتقدان ادبی آنها را تحمل نکنند. به طور خلاصه، گزارش یا مقاله به خوبی نوشته شده عاری از اشتباهات دستوری و مکانیکی خواهد بود. با کنوانسیون های استاندارد انگلیسی دانشگاهی مطابقت دارد. از آثار گویش یا اصطلاحات نامناسب جلوگیری می کند. و نسبت به سطح رسمی که توسط یک تکلیف خواسته شده است حساس خواهد بود.
نوشتن خوب حس واضحی از هدف را منتقل می کند
اکثر اساتید به طور مشابه موافق هستند که نوشتن خوب حس روشنی از هدف نویسنده را منتقل می کند. بصیرتی است، روشنگر، و محتوایی را که یکپارچه و قابل توجه است، منتقل می کند. ما در اینجا نگران چیزی هستیم که می توان آن را تأثیر فکری نوشته نامید. از نظر تئوری ممکن است (اگرچه مسلماً بعید است) برای نوشتن از اشتباهات دستور زبان و مکانیک ذکر شده در بالا جلوگیری شود و همچنان ضعیف نوشته شود. دانش‌آموز نادر ممکن است طوری بنویسد که هم از نظر مفهومی بی‌معنی و هم از نظر دستوری کامل باشد.
خوب نوشتن
- عاری از خطا در دستور زبان و نقطه گذاری است.
- مطابق با کنوانسیون های استاندارد انگلیسی آمریکایی است.
- به سطح رسمیت مورد نیاز مقاله حساس است.
- درک روشنی از هدف نویسنده را منتقل می کند.
- استراتژی مؤثری را در زمینه توسعه افکار و استدلال انجام می دهد.
- سبک خوبی را نشان می دهد و خواننده را با استفاده از لغت و نشانه گذاری درگیر می کند.
استراتژی نویسنده اساسی است
استراتژی نویسنده فراتر از دستور زبان و مفهوم است، اما به همان اندازه برای موفقیت مقاله اساسی است. اکثر اساتید موافق هستند که ساختار و توسعه مقاله – روشی که مفهوم آن از ادعا از طریق استدلال و جزئیات تا نتیجه گیری پیش می رود – برای موفقیت آن بسیار مهم است. نوشتن خوب در این سطح اغلب به تمایل نویسنده برای طرح کلی، برش و چسباندن و دور انداختن بستگی دارد. در اصل، دانش‌آموزان باید قبل از شروع پیش‌نویس نهایی، این فعالیت‌ها را کامل کنند، اما حتی دانش‌آموزان خوب اغلب از انجام آنها بیزارند.
نوشتن خوب نشان دهنده سبک موثر است
نوشتن خوب باید سبک موثری را نیز نشان دهد. با این حال، در اینجا عنصری از ذهنیت در ارزیابی و همچنین تفاوت در سبک‌های مورد ستایش رشته‌های مختلف را می‌شناسیم. اگرچه بسیاری از اساتید ممکن است در توصیف سبک یک مقاله خاص به عنوان مناسب یا نامناسب مشکل داشته باشند، آنها به طور کلی موافق هستند که یک سبک مؤثر ایده ها و اطلاعات را به طور دقیق، مختصر و به شیوه ای مناسب با زمینه یک مقاله یا گزارش خاص منتقل می کند. . یک مقاله با سبکی مؤثر از طریق انتخاب دیکشنری که دارد علاقه و حتی تأکید را ایجاد می کند. توانایی استفاده از علائم نگارشی را به صورت بلاغی – برای تأثیر و همچنین وضوح نشان می دهد.
از مبانی نوشتن تا رشته های دانشگاهی
انگلیسی 101 دانش آموزان را با کیفیت های نوشتن مؤثر آشنا می کند، همانطور که در بالا ذکر شد. اما زمانی که دانشجویان به رشته‌های مختلف دانشگاهی می‌روند، اغلب متوجه می‌شوند که منظور استاد از استراتژی سازمانی مؤثر یا سبک مناسب با آنچه که در زبان انگلیسی آموخته‌اند متفاوت است. برای مثال، یک دانشجوی بازرگانی ممکن است از این که بداند از او انتظار می‌رود تعجب کند. پاراگراف آغازین یک مطالعه موردی را با بیانی دقیق و مختصر از نتیجه شروع کنید، و آن جزئیات پشتیبان (که معلم انگلیسی او پیشنهاد کرد بسیار مهم است) حتی ممکن است به یک ضمیمه تنزل داده شود. دانشجویان علوم طبیعی ممکن است متوجه شوند که یک برنامه سازمانی معین (چکیده، مقدمه، روش‌ها و مواد، نتایج، بحث) توسط یک مجله ترجیح داده می‌شود، حتی اگر استراتژی‌های سازمانی که برای مقالات انگلیسی سال اول آموخته‌اند تقریباً نامحدود بوده است. برای مثال آخر، انگلیسی 101 به دانش‌آموزان می‌آموزد که صدای فعال را بر غیرفعال ترجیح دهند. این ترجیح سبک به اندازه کافی به دانش‌آموزان علوم انسانی خدمت می‌کند، اما ممکن است از دانشجوی شیمی که صدای فعال را در گزارش آزمایشگاهی خود ترجیح می‌دهد، درخواست شود که اصلاح کند.
سبک های نوشتاری متفاوتی توسط دوره ها و رشته های مختلف دانشگاهی مورد نیاز است. علاوه بر این، پیش‌بینی گزینه‌های شغلی بیشتر دانشجویان ما بسیار دشوار است، نه اینکه به دانشجویان هنرهای لیبرال سنتی اشاره کنیم. همچنین درست است که مفهوم “کار زندگی” در جامعه ای که در آن کارگران با فراوانی شغل خود را تغییر می دهند در حال منسوخ شدن است. با توجه به این حقایق، ما به دانش‌آموزان خود مدیونیم که برای نوشتن با مهارت در هرچه بیشتر زمینه‌های ممکن آماده شوند. کمیته برنامه نوشتن پیشنهاد می کند که هدف از آموزش نوشتن در دانشگاه کالوین، پرورش دانشجویانی باشد که قادر به نوشتن موثر در زمینه های مختلف دانشگاهی و مرتبط با کار باشند. این کمیته غیرمسئولانه خواهد بود که ویژگی های کلی نوشتن خوب را به گونه ای پیشنهاد کند که تفاوت های خاص رشته در تعاریف خاص آن ویژگی ها را نادیده بگیرد. ما با رویکرد هنرهای لیبرال تاریخی کالوین به دانش پژوهی سازگار هستیم، اگر بر گستردگی آمادگی در زمینه ای به کلیاتی مانند نوشتن تأکید کنیم.
اگر مفاهیم “شایستگی” و “بی کفایتی” خود را به طور گسترده با در نظر گرفتن رشته های مختلف تعریف کنیم، نویسنده شایسته به طور موثر انتظارات سبکی بیش از یک رشته (مثلاً تجارت و علوم انسانی) را برآورده خواهد کرد. نویسنده‌ای که شایستگی کمتری دارد، ممکن است فقط در یک رشته مؤثر باشد، و نویسنده نالایق نمی‌تواند مطابق با قراردادهای هر رشته‌ای به طور مؤثر بنویسد. ما می دانیم که تحت این دستورالعمل ها تعالی واقعی در نوشتن دانش آموز نه تنها دشوار است، بلکه بسیار نادر است. تاکید ما بر توسعه توانایی یک نویسنده دانشجو برای عبور از خطوط انضباطی نشان می دهد که برتری در توانایی تطبیق انتظارات از یک سبک دانشگاهی و به کار بردن آنها به طور موثر در رشته های مختلف نهفته است.
بدون نظر