انقلاب صنعتی پنجم 5IR : ظهور دگرگونی های بسیار

تاریخ بشر، در بسیاری از موارد، با انقلاب های تکنولوژیکی که اساساً مسیر تمدن را تغییر داده است، نشانه می رود. از موتور بخار گرفته تا اینترنت، هر انقلاب صنعتی کاتالیزوری برای تغییرات دگرگون کننده بوده است.

در حال حاضر، ما از انقلاب صنعتی چهارم (4IR) خارج می‌شویم، دوره‌ای که مشخصه آن ادغام یکپارچه جهان‌های فیزیکی، دیجیتالی و بیولوژیکی است که توسط نوآوری‌ها در هوش مصنوعی (AI)، روباتیک و اینترنت اشیاء تقویت شده است. اینترنت اشیا).

با این حال، حتی زمانی که با پیچیدگی‌ها و فرصت‌های 4IR دست و پنجه نرم می‌کنیم، نشانه‌های قانع‌کننده‌ای وجود دارد که نشان می‌دهد در آستانه یک دوره دگرگون‌کننده دیگر هستیم – انقلاب صنعتی پنجم (5IR). برخلاف پیشینیان خود، 5IR وعده می دهد که ماهیت شناختی داشته باشد، که مشخصه آن هم افزایی بی سابقه بین هوش انسان و ماشین است . این انقلاب با قابلیت‌های چندوجهی پیشگامانه ترانسفورماتورهای از پیش آموزش‌دیده مولد (GPT) که ابعاد حسی را به هوش مصنوعی می‌افزاید، تقویت می‌شود و در نتیجه تجربه انسان را به روش‌هایی که قبلاً غیرقابل تصور بود، غنی می‌کند.

دکتر سعید جوی زاده (2)

بنیان انقلاب صنعتی چهارم

انقلاب صنعتی چهارم صرفاً بسط انقلاب سوم نیست. از نظر کیفی متفاوت است و با ترکیبی از فناوری‌ها مشخص می‌شود که خطوط بین حوزه‌های فیزیکی، دیجیتال و بیولوژیکی را محو می‌کند. در قلب 4IR چندین فناوری کلیدی وجود دارد:

  • هوش مصنوعی (AI) : هوش مصنوعی تنها یک ابزار نیست، بلکه شکل جدیدی از هوش است که می‌تواند وظایفی از تجزیه و تحلیل داده‌ها تا رانندگی خودران را انجام دهد.
  • اینترنت اشیا (IoT) : فناوری اینترنت اشیا امکان شبکه ای از دستگاه های به هم پیوسته را فراهم می کند که عملیات کارآمدتر و هوشمندانه تر را در همه چیز از خانه های هوشمند گرفته تا تولید صنعتی ممکن می سازد.
  • رباتیک : روباتیک پیشرفته وظایف خطرناک یا تکراری را بر عهده می گیرد و انسان را آزاد می کند تا روی مشکلات خلاقانه تر و پیچیده تر تمرکز کند.
  • بلاک چین : این فناوری نوید انقلابی در نحوه مدیریت تراکنش‌ها را می‌دهد و امکان انجام عملیات ایمن و شفاف را بدون نیاز به یک مرجع مرکزی فراهم می‌کند.
  • بیوتکنولوژی : از ویرایش ژن CRISPR تا پزشکی شخصی‌سازی‌شده، بیوتکنولوژی مراقبت‌های بهداشتی را متحول کرده و سوالات اخلاقی را در مورد محدودیت‌های مداخله انسانی مطرح می‌کند.
  • محاسبات کوانتومی : محاسبات کوانتومی هنوز در مراحل اولیه خود وعده سرعت محاسباتی غیرقابل دستیابی توسط رایانه های فعلی را می دهد که می تواند زمینه هایی مانند رمزنگاری و علم مواد را متحول کند.

4IR صنایع، از تولید و مراقبت های بهداشتی گرفته تا آموزش و حمل و نقل را بازتعریف کرده است. این دموکراتیزه کردن اطلاعات، تمرکززدایی ساختارهای قدرت، و ارائه فرصت ها و چالش ها در زمینه هایی مانند اشتغال، حاکمیت و حریم خصوصی است. به زبان ساده، 4IR زمینه را برای آینده آماده کرده است.

دکتر سعید جوی زاده (2)

انقلاب صنعتی پنجم شناختی به سرعت فرا رسیده است

همانطور که ما مسیر 4IR را ترسیم می کنیم، می بینیم که تغییر قطعاً در دسترس است. شاید عنصر اصلی «چی» نباشد، بلکه «چه زمانی» باشد. نرخ تغییر – که توسط پویایی نمایی به خوبی تثبیت شده هدایت می شود – توسط خود نوآوری که منجر به نوآوری می شود، افزایش می یابد. توانایی هوش مصنوعی برای هدایت نوآوری به عنوان یک ابزار، در ترکیب با انسانیت و به عنوان یک فرآیند مستقل، منجر به نوآوری انباشته شده است . این یک حلقه بازخورد ایجاد می کند که در آن توسعه هوش مصنوعی باعث توسعه بیشتر هوش مصنوعی می شود که منجر به نرخ بی سابقه ای از رشد می شود.

مقاله پس از درج آگهی ادامه دارد

فاز بعدی، 5IR، با تکامل مداوم هوش مصنوعی، به‌ویژه فناوری‌هایی مانند مدل‌های GPT هدایت خواهد شد. این مدل‌ها چیزی بیش از ابزارهای صرف هستند. آنها شرکای شناختی هستند که برای بازتعریف ساختارهای اجتماعی، اقتصادها، و جوهر وجود انسان قرار دارند. 5IR آینده‌ای را نوید می‌دهد که در آن هوش مصنوعی تنها یک عملکرد کمکی نیست، بلکه جزء اصلی فرآیندهای شناختی ما است و تصمیم‌گیری ، خلاقیت و تعامل ما را با دنیای اطرافمان افزایش می‌دهد.

جهش حسی: متن به تعامل چندوجهی

پیشرفت‌های اخیر در مدل‌های زبان بزرگ (LLM) بیش از پیشرفت‌های افزایشی را نشان می‌دهد. آنها نشان دهنده یک تغییر لرزه ای در قلمرو تعامل انسان و ماشین هستند. پلتفرم‌های GPT که در ابتدا به‌عنوان یک عامل مکالمه مبتنی بر متن تصور می‌شد، در توانایی تولید متن انسان‌مانند بر اساس داده‌هایی که روی آن‌ها آموزش داده شده بود، پیشگامانه بود. می‌توانست مکالمه را شبیه‌سازی کند، به سؤالات پاسخ دهد و حتی محتوای نوشتاری تولید کند، اما قابلیت‌های آن به قلمرو متن محدود می‌شد. این، در اصل، یک سیستم تک‌وجهی بود که محدود به تعامل با جهان از طریق یک کانال حسی واحد بود.

با این حال، معرفی قابلیت‌های تشخیص صدا و تصویر در ChatGPT، آن را از یک سیستم تک‌وجهی به یک سیستم چندوجهی تبدیل کرده است و به طور تصاعدی غنای تعاملی و درک متنی آن را گسترش داده است. تشخیص صدا به مدل اجازه می دهد تا زبان گفتاری را بفهمد و پردازش کند، و مکالمات بی درنگ را که روان تر و طبیعی تر هستند، امکان پذیر می کند. این فقط در مورد درک کلمات نیست، بلکه در مورد درک تفاوت های ظریف لحن، زیر و بم، و تاکید است، که لایه هایی از معنی را اضافه می کند که اغلب در متن نوشتاری وجود ندارد.

تشخیص تصویر لایه دیگری از پیچیدگی را اضافه می کند. با این قابلیت، LLM ها می توانند داده های بصری را «دیدن» و تفسیر کنند، و زمینه ای را فراهم کنند که قبلاً دست نیافتنی بود. به عنوان مثال، می تواند عکس ها را تجزیه و تحلیل کند، اشیاء را شناسایی کند و حتی محتوای احساسی حالات چهره را درک کند. این یک جهش بزرگ در یادگیری ماشینی است، زیرا به مدل اجازه می‌دهد تا جهان را به روشی نزدیک‌تر به نحوه تجربه انسان‌ها درک کند – از طریق ترکیبی از ورودی‌های حسی که درک جامع‌تری از زمینه ارائه می‌دهد.

مقاله پس از درج آگهی ادامه دارد

حرکت از قابلیت‌های تک‌وجهی به قابلیت‌های چندوجهی نیز پیامدهایی برای کاربرد مدل در بخش‌های مختلف دارد. به عنوان مثال، در مراقبت های بهداشتی، یک LLM چندوجهی می تواند در تشخیص شرایط از طریق مصاحبه شفاهی و تجزیه و تحلیل داده های بصری کمک کند. در آموزش، می‌تواند به ایجاد محیط‌های یادگیری تعاملی و سازگارتر کمک کند، جایی که هوش مصنوعی می‌تواند هم محتوای سؤال دانش‌آموز و هم سردرگمی یا کنجکاوی بیان شده در چهره یا صدای آنها را درک کند.

اما شاید عمیق ترین تأثیر این جهش حسی بر توانایی هوش مصنوعی برای درک و مشارکت بیشتر در تجربیات انسانی باشد. با ادغام حواس چندگانه، LLMها می‌توانند پاسخ‌های ظریف‌تر، توصیه‌های بهتر و تعاملات معنادارتری را ارائه دهند، در نتیجه نه تنها به یک ابزار، بلکه شریک یکپارچه‌تر در جنبه‌های مختلف زندگی انسان تبدیل می‌شوند.

دکتر سعید جوی زاده (2)

فراتر از ثنویت دکارتی

ادغام قابلیت های حسی در مدل های هوش مصنوعی صرفا یک جهش تکنولوژیکی نیست. این نشان دهنده تغییر در درک فلسفی ما از هوش مصنوعی و انسانی است. برای قرن ها، ثنویت مطرح شده توسط رنه دکارت یک مفهوم اساسی در فلسفه غرب بوده است که ذهن را از بدن، ذهن را از جسم جدا می کند. این چارچوب دوگانه بر رویکرد ما به علم، فناوری و حتی اخلاق تأثیر گذاشته است ، و اغلب توانایی‌های شناختی را روی یک پایه قرار می‌دهد در حالی که تجارب حسی را به وضعیت ثانویه می‌رساند.

با این حال، ظهور هوش مصنوعی چندوجهی این ساختار دوگانه را به چالش می‌کشد. با ترکیب داده‌های حسی – تشخیص صدا و تصویر – در ماشین‌های شناختی سنتی، شاهد تحولی فلسفی هستیم که فراتر از قابلیت‌های تکنولوژیکی صرف است. این پیشرفت‌ها ماشین را قادر می‌سازد تا جهان را به شیوه‌ای که بیشتر مطابق با تجربه انسانی است، “درک” کند و در نتیجه شکاف هستی‌شناختی بین انسان و ماشین را کاهش دهد.

این تغییر پیامدهای گسترده ای برای معرفت شناسی – نظریه معرفت – نیز دارد. اگر ماشین‌ها بتوانند جهان را از طریق داده‌های حسی درک و تفسیر کنند، می‌توانند به درک دقیق‌تری از واقعیت کمک کنند، چیزی که صرفاً به شناخت انسان وابسته نیست . این امر مفروضات دیرینه فلسفی در مورد منحصر به فرد بودن ادراک انسان را به چالش می کشد و راه های جدیدی را برای کاوش در پرسش هایی درباره آگاهی، هستی و ماهیت خود واقعیت باز می کند.

مقاله پس از درج آگهی ادامه دارد

همانطور که شما فکر می کنید، پس شما …

انقلاب صنعتی پنجم یا عصر شناختی، نقطه دگرگونی در تاریخ بشر است که آماده تعریف مجدد ساختار جامعه و هستی انسان است. همانطور که در آستانه این دوره جدید قرار داریم، هماهنگی هوش انسان و ماشین به عنوان یک امر ضروری برای پیشرفت بشریت ظاهر می شود. در این زمینه دگرگون‌کننده، سخنان رنه دکارت: «آن‌طور که فکر می‌کنی، آن‌طور که می‌شوی» طنین جدیدی به خود می‌گیرد. آن‌ها به ما یادآوری می‌کنند که تغییر شناختی که ما تجربه می‌کنیم فقط بیرونی نیست، بلکه درونی است و نه تنها نوآوری‌ها، بلکه وجود ما را شکل می‌دهد. همانطور که ما در این انقلاب شناختی حرکت می کنیم، فرصتی که در دست است تبدیل شدن به معماران آینده ای است که در آن فناوری و بشریت نه تنها همزیستی بلکه تکاملی هستند.

دکتر سعید جوی زاده (2)

درباره انقلاب صنعتی پنجم بیشتر بدانید

خلاصه

:

هدف این مقاله مفهومی روشن کردن ظهور انقلاب های صنعتی اول تا پنجم، تکامل آنها و گام های دگرگون کننده آنها به سمت جامعه 5.0 است. با تبیین ظرایف مراحل مختلف انقلاب های صنعتی و اثرات خارجی مثبت و منفی آنها، متوجه شدیم که انقلاب صنعتی پنجم را می توان گامی دگرگون کننده برای ظهور یا تکامل همزمان جامعه 5.0 در نظر گرفت. با بررسی چگونگی تأثیر جامعه 5.0 بر جنبه های مختلف جامعه انسانی (به عنوان مثال، پیشرفت در مراقبت های بهداشتی و بهبود امید به زندگی، تجارت، اقتصاد، رشد و صنعت، آموزش و مهارت ها، حریم خصوصی و امنیت سایبری، شهرهای هوشمند، نیروی کار و نیروی کار)، ما نتیجه گیری کنید که Society 5.0 باید با پایبندی به ادغام هماهنگ انسان و فناوری برای رسیدگی به مشکلات مبرم جهان در آینده به جلو حرکت کند.

در اواخر قرن بیست و ششم، جزر و مد بزرگ علم سرانجام شروع به فروکش کرد. سلسله طولانی اختراعاتی که جهان را برای نزدیک به هزار سال شکل داده بود، در حال پایان بود. همه چیز کشف شده بود همه رویاهای بزرگ گذشته یکی یکی به واقعیت تبدیل شده بودند .»

آرتور سی کلارک، “ شیر کومار و در برابر سقوط شب “

1. مقدمه

در طول تاریخ، بشریت شاهد دستاوردها و پیشرفت‌های قابل‌توجهی بوده است که با پیشرفت مداوم به سمت دستاوردهای علمی و نوآوری‌های فناوری مشخص شده است [ 1 ، 2 ]. در واقع، اکتشاف، اختراع و استفاده مداوم از فناوری (یعنی آتش، ابزار شکار، تبر دستی و غیره) با تکامل و توسعه نوع بشر آغاز شد. همانطور که بشریت پیشرفت کرده است، پیشرفت تکنولوژی همچنان یک نیروی اساسی برای رفاه انسان بوده است، همانطور که ما از انقلاب پیش از صنعتی شدن در طول مراحل مختلف انقلاب صنعتی، همانطور که می‌توانیم آن را، از اول تا قرن جدید، شاهد بودیم. انقلاب صنعتی پنجم
ارائه مسیر و پیشرفت نوآوری تکنولوژیک در یک بازه زمانی معین چالش برانگیز است. اعتقاد بر این است که اولین انقلاب صنعتی توسط موتور بخار در اواخر قرن هجدهم جرقه زده شد و جامعه را از کشاورزی به شهری تبدیل کرد. انقلاب صنعتی دوم، برق، اتومبیل و ارتباطات راه دور را معرفی کرد و جامعه را بیشتر صنعتی کرد. سومین انقلاب صنعتی کامپیوترها، الکترونیک و اتوماسیون را به ارمغان آورد و عصر اطلاعات را آغاز کرد. انقلاب صنعتی چهارم با توسعه اینترنت، هوش مصنوعی، اتوماسیون مبتنی بر هوش مصنوعی و پیشرفت بیوتکنولوژی بر بشریت تأثیر بیشتری گذاشته است. چهارمین انقلاب صنعتی که با نام Industry 4.0 نیز شناخته می‌شود، فناوری به‌ویژه روبات‌ها، هوش مصنوعی و عناصر مختلف دیگر را در کانون پیشرفت خود قرار داده است. انقلاب صنعتی پنجم یا IR 5.0 افراد را به عنوان شرکای کار در سازمان های تولیدی و تولیدی درک می کند [ 3 ].
همانطور که از انقلاب صنعتی اول تا پنجم پیشرفت می کنیم، پیشرفت های تکنولوژی منجر به تغییر از تولید دستی به تولید مبتنی بر ماشین شده است که منجر به صنایع هوشمند جدید، فناوری های مبتنی بر هوش مصنوعی و رباتیک و سایر نوآوری هایی شده است که تولید انبوه و افزایش بهره وری نیروی کار، امکان تولید کالاها و خدمات بیشتر در واحد زمان، با پیامدهای قابل توجهی برای تمام جنبه های رفاه انسان. به عنوان مثال، پیشرفت‌های فن‌آوری بهبود یافته به مشتریان کمک می‌کند تا آنچه را که در تجارت و صنعت خدمات نیاز دارند، به دست آورند. این منجر به دستیابی کارکنان به مشاغل معنادار، سازنده و کامل می شود [ 3 ]. با احیای تلاش‌های انسان با قابلیت‌های ربات (cobot) مشارکتی، فرآیند تولید پیشرفت کرده و در طیف گسترده‌ای از زمینه‌ها شخصی‌تر می‌شود [ 4 ].
چندین مطالعه قبلی ویژگی‌های انقلاب صنعتی پنجم را روشن کرده‌اند، که توضیح می‌دهد چگونه انسان‌ها و روبات‌ها به طور همزمان کار می‌کنند و در زمینه‌های مختلف رفاه انسان پیشرفت می‌کنند. یکی از آنها انقلاب انرژی [ 5 ]، یک فرهنگ محیط کار بسیار دگرگون شده است که در آن ربات ها جایگزین وظایف معمولی [ 3 ] و معرفی روبات های مشارکتی [ 6 ] است. علاوه بر این، انقلاب صنعتی پنجم، وظایف و قابلیت‌های تصمیم‌گیری را به روبات‌ها واگذار خواهد کرد که هدف اصلی آنها بهبود کیفیت و فرآیندهای تولید است. این توسعه نشان دهنده یک فرصت برجسته برای همکاری هم افزایی بین انسان ها و در زمان مناسب، سیستم های پیشرفته انسان و ماشین است، که یک تکامل پویا را تقویت می کند که با پیشرفت بی سابقه مشخص می شود.
اگرچه نگرانی‌هایی در مورد تأثیرات احتمالی پیشرفت فناوری مطرح شده است، زیرا مشاهده شده است که مشاغل سنتی را جابجا می‌کند و اشکال جدیدی از نابرابری اجتماعی، اقتصادی و فناوری ایجاد می‌کند [ 7 ]، انقلاب صنعتی پنجم رفاه انسان را تسهیل می‌کند. به عنوان مثال، cobotها بازیگران اصلی ذات Industry 5.0 در مورد وظایف استاندارد مانند داده کاوی و حفاری خواهند بود، در حالی که کارگران وظایف پیچیده تری را انجام خواهند داد [ 3 ]. تسهیل ادغام روبات‌ها در محیط‌های بدون ساختار که توسط انسان‌ها پراکنده شده‌اند، مستلزم توانایی آن‌ها برای کسب مهارت‌های جدید از طریق اشکال مختلف یادگیری است، شبیه به سازگاری شناختی مشاهده شده در انسان [ 8 ]. سیستم‌های فیزیکی سایبری (CPS) سازمان‌ها یا نهادهای مشارکتی با یک ارتباط جامع با محیط خارجی و محیط فعلی آن، همراه با دسترسی، پردازش، تهیه و استفاده همزمان از داده‌های قابل دسترسی از طریق اینترنت هستند [ 9 ]. برای دستیابی به ارتباط بین عناصر مختلف یک CPS، دستگاه‌ها به همراه دستگاه‌هایی برای کنترل و محاسبات باید به طور همزمان عمل کنند .
این مطالعه مفهومی به دنبال روشن کردن ظهور و تکامل انقلاب‌های صنعتی، ترسیم مسیرهای تکاملی و مراحل دگرگونی آن‌ها است که منجر به مفهوم‌سازی Society 5.0 می‌شود. کار مفهومی برای فرمول بندی و درک پدیده ها با توسعه مفاهیم انتزاعی شناخته می شود. Industry 5.0 و Society 5.0 چارچوب های مفهومی جدیدی را نشان می دهند که آماده هستند تا بشریت را به مرحله بعدی تداوم توسعه اش ببرند.

2. جنبه های خارجی انقلاب صنعتی اول تا چهارم (IR) و پرداختن به آنها در انقلاب صنعتی پنجم

انقلاب صنعتی موضوع انتقاد و چالش برای رفاه بشر بوده است، زیرا با جنبه های مخرب مختلفی از جمله استفاده بیش از حد از منابع طبیعی، تمرکز شهرها و افزایش زاغه های شهری، فقر و نابرابری، تخریب محیط زیست، ظهور بیماری های جدید و مشکلات امنیتی انسانی ناشی از پیشرفت سلاح ها و غیره. با این حال، اذعان به این امر ضروری است که این دوره صنعتی شدن چندین پیامد مثبت نیز به همراه داشت. اول و مهم‌تر از همه، مهم‌ترین پیامد مثبت انقلاب صنعتی، سهم آن در بهبود استانداردهای زندگی بشری معاصر است. این پیشرفت در دسترسی فعلی ما به طیف وسیعی از کالاهای تولید انبوه مشهود است. یکی از ویژگی های کلیدی انقلاب صنعتی، معرفی سیستم کارخانه بود.
هر انقلاب صنعتی دارای اثرات خارجی مثبت و منفی و هر یک دارای ویژگی های منحصر به فرد خود بود ( شکل 1 ، جدول 1 و جدول 2 ). طبق گفته ریفکین [ 10 ]، در گذشته، نیروی بخار می توانست کاربردهای انرژی بهتری را در سراسر جهان در طول IR اول و نفت و الکتریسیته در طول IR دوم ارائه دهد. علاوه بر این، در طول دوره های IR اول، دوم و سوم، بشریت همچنین شاهد اثرات خارجی منفی مانند شرایط بد و طولانی کار، آلودگی محیطی، جابجایی شغل و مهاجرت، زاغه ها و نابرابری های در حال ظهور، نگرانی های حفظ حریم خصوصی داده ها، و امنیت سایبری بود [ 11 ، 12 ]. اثرات بیرونی انقلاب صنعتی چهارم هنوز در حال آشکار شدن است. همانطور که شواب در [ 13 ] اشاره کرد، تأثیر IR چهارم هنوز فراتر از امکانات ارائه شده توسط حجم وسیع ظرفیت داده و دانش نیست. به طور کلی، بشریت چندین تبعات خارجی مثبت و منفی IR را تجربه کرده است، از جمله شهرنشینی، شرایط کار و کار، اثرات زیست محیطی مانند تغییرات آب و هوا و پایداری، چالش های مراقبت های بهداشتی در مقابله با همه گیری های جهانی (یعنی COVID-19)، استفاده از نوآوری در آموزش و پرورش و تغییرات فرهنگی و اجتماعی که بر رفاه کلی انسان تأثیر می گذارد.
با ظهور انقلاب صنعتی چهارم، رشد بهره وری جهانی به طور قابل توجهی کاهش یافته است. از آنجایی که نرخ بهره‌وری جهانی و تحقیقات به پایین‌ترین سطح شیب نزولی می‌رسند، تأثیر پیشرفت‌های مرتبط با Google Peak و سایر اختراعات فن‌آوری به طور قابل‌توجهی به اقتصاد کمک نکرده است [ 14 ]. کالاگان بیان می کند که کاهش بهره وری جهانی بر خلاف مطالعات مربوط به چهارمین IR اثبات و اثبات شده است [ 15 ]. به طور مشابه، شواب [ 13 ] اشاره می کند که بر اساس منطق این گفتمان ها، فناوری های نوآورانه مرزهای بین حوزه های فیزیکی، دیجیتالی و بیولوژیکی را محو کرده اند.
تحقیق و توسعه برای انقلاب صنعتی پنجم ضروری است، زیرا در درجه اول به دنبال پرداختن به اثرات خارجی انقلاب های صنعتی در طول زمان است. شاید ایده‌آل پنجمین انقلاب صنعتی (5IR) ایده‌ای باشد که انسان‌ها و ماشین‌ها به طور هماهنگ با هم کار می‌کنند و بر رفاه سهامداران متعدد – دولت‌ها و سیاست‌گذاران، کسب‌وکارها و شرکت‌ها، مؤسسات دانشگاهی و صنایع، جامعه مدنی و سازمان‌های بشردوستانه، و فناوری تأکید می‌کند. ارائه دهندگان و کاربران فناوری بنابراین راه را برای یک تحول (r) در تفکر و مهار همکاری انسان و ماشین برای رفاه اجتماعی بیشتر هموار می‌کند [ 16 ]، و اجازه می‌دهد تا برنامه‌های ناتمام انقلاب‌های صنعتی اول تا چهارم برای رفاه انسان مورد توجه قرار گیرد. برای دستیابی به این هدف، راندل [ 17 ] و کمیته اقتصادی و اجتماعی اروپا در سال 2018، برای مثال، 5IR را سریع‌تر، مقیاس‌پذیرتر و تأثیرگذارتر بر افراد بیشتری از طریق ماهیت فناوری در اختیارش نسبت به فناوری‌های قبلی توصیف می‌کنند . تمرکز بر ترکیب خلاقیت و مهارت انسان با سرعت، بهره‌وری و قوام روبات‌ها » [ 18 ].

3. اهمیت انقلاب صنعتی پنجم

در حالی که انقلاب صنعتی چهارم با اتصال بیش از حد از طریق دستگاه‌های هوشمند که ما را به اکثر نقاط کره زمین مرتبط می‌کند، مشخص می‌شود، انقلاب صنعتی پنجم آینده این ارتباط را تقویت و ساده‌سازی می‌کند و دستگاه‌های هوشمند سنتی را با رابط‌های مغز و رایانه جایگزین می‌کند و یک تحول متحول کننده را در جهان نوید می‌دهد. تعامل ما با فناوری [ 19 ]. در حالی که 4IR شاهد یک تعامل رقابتی بین انسان و ماشین بود، هدف 5IR ایجاد یک رابطه مشترک و هماهنگ بین آنها است [ 16 ]. به طور خاص، در 5 IR، بشریت انتظار پیشرفت تکنولوژیکی بیشتر برای رسیدگی به چالش‌های پیچیده جهانی، توسعه اقتصادی با تأثیرات زیست‌محیطی پایدار، تحول نیروی کار و همکاری بیشتر با انسان‌ها و ماشین‌ها، اتصال جهانی با شبکه‌های 5G و اینترنت اشیا، شهرهای هوشمند و پیشرفت زیرساخت‌ها را دارد. .
IR چهارم سورئال است زیرا از امکانات هوش مصنوعی که معمولاً به عنوان AI شناخته می شود، استقبال کرده است. در بهترین حالت، این مهم ترین ویژگی و سهم انقلاب صنعتی است. سهم میراث هوش مصنوعی در کارآفرینی، صنعت، آموزش و زندگی روزمره، تا حدی در شک و تردید باقی مانده است [ 20 ]. کاربردهای هوش مصنوعی جنبه های مثبت و منفی خود را دارند. نگرانی غالب این است که هوش مصنوعی، در حالی که هنوز پتانسیل کامل خود را آشکار می کند، ممکن است از ظرفیت ایجاد شغل پیشی بگیرد و به از دست دادن خالص فرصت های شغلی منجر شود. پتانسیل و قابلیت های واقعی آن هنوز با گفتمان بیشتر در حال بررسی است.
اگر هوش مصنوعی چهارمین انقلاب صنعتی باشد، انقلاب صنعتی پنجم «cobots» را به‌عنوان پیشنهاد فناوری اولیه خود دارد. ربات‌های مشارکتی یا “cobots” برای کار در کنار همتایان انسانی خود و مهمتر از آن کمک به همتایان خود طراحی شده‌اند [ 21 ] ( شکل 2 را ببینید ). این ماشین‌های با تکنولوژی پیشرفته به گونه‌ای طراحی شده‌اند که کاربر پسند باشند و در انجام کارهای خطرناک کمک فیزیکی کنند. با معرفی کوبات ها، نباید ترسی از دست دادن خط تولید به دلیل اتوماسیون، که دغدغه اصلی Industry 4.0 بوده است، وجود داشته باشد. همه اینها چابکی یک شرکت را افزایش می دهد [ 21 ].
اخبار بی‌بی‌سی از حادثه‌ای غم‌انگیز در کره جنوبی خبر داد که در آن یک کارگر 40 ساله توسط یک روبات له شد [ 23 ]. در حالی که کارگر مشغول بازرسی ربات بود، بازوی رباتیک آن مرد را با جعبه سبزیجات اشتباه گرفت و منجر به این حادثه مرگبار شد. این ربات که برای بلند کردن و انتقال جعبه های فلفل روی پالت ها طراحی شده بود، به طور ناخواسته به صورت و قفسه سینه مرد صدمات شدیدی وارد کرد. این حادثه اهمیت اقدامات ایمنی را در تعاملات انسان و ربات و نیاز به ارتقای ربات ها به سطح بعدی برجسته می کند. کوبات‌ها، که ممکن است جایگزین ربات‌های سنتی شوند، باید به گونه‌ای طراحی شوند که به انسان اجازه دهند با آنها تعامل بهتری داشته باشند و از هر گونه خطری جلوگیری کنند.
اهمیت انقلاب صنعتی پنجم باید با بهینه سازی و ساده سازی وظایف روزمره، از جمله در تجارت، صنعت، دانشگاه و مراقبت های بهداشتی بیشتر توسعه یابد. به عنوان مثال، معرفی ردیاب‌های کف مغازه در مشاغل می‌تواند به بهبود بهره‌وری، کارایی عملیاتی و کنترل کیفیت و کاهش ضایعات و سوء مدیریت کمک کند [ 21 ]. در زمینه پزشکی، مشارکت هوش انسانی (HI) با هوش مصنوعی، تشخیص بیماری بیمار، سنتز درمان مناسب برای آن، نظارت بر پاسخ بدن به درمان داده شده و سپس حفظ دائمی این چرخه پویا به صورت خودکار را ممکن ساخته است. ایجاد تغییرات در درمان بر اساس نیازهای بدن در یک حلقه [ 21 ]. قابل توجه، همانطور که در [ 21 ] اشاره شد، با استفاده از فناوری Industry 5.0، سیستم پانکراس نه تنها انسولین را در بدن آزاد می کند، بلکه پاسخ های بدن را در پاسخ به مقدار انسولین نیز تنظیم می کند. علاوه بر این، اهمیت ایدئولوژی های صنعت 5.0 در دانشگاه می تواند بررسی و به روز رسانی آخرین تحقیقات، اکتشافات و نوآوری ها را افزایش دهد و دانش و اطلاعات دقیق و دقیقی را ارائه دهد.

4. انقلاب صنعتی پنجم: مکمل و تکامل مشترک جامعه 5.0

4.1. Society 5.0: تعریف و مفاهیم

تعاریف مختلفی از Society 5.0 وجود دارد. از 30 اکتبر 2023، جستجوی تعریف آن با استفاده از عبارت “Society 5.0 is” در Google Scholar بیش از دو هزار نتیجه به دست آورد و اسکوپوس حدود 160 مقاله منتشر شده از سال 2017 را فهرست می کند ( شکل 3 ). جالب است که اگر محدوده سفارشی را در Google Scholar بین 1900–2015 تنظیم کنیم، 173 نتیجه برگردانده می‌شود که حاوی کلمه کلیدی “Society 5.0” از 12 ژانویه 2024 است.
تا به حال، چارچوب‌های مفهومی مختلف «جامعه 5.0» در زمینه‌های خاص دامنه پیش‌بینی شده‌اند، زیرا ما نتایج موتورهای جستجو را ترکیب می‌کنیم (یعنی Google Scholar، داده‌های Scopus و غیره). به عنوان مثال، در زمینه فناوری، به عنوان یکپارچه سازی فناوری های پیشرفته مانند هوش مصنوعی، اینترنت اشیاء و داده های بزرگ، با تمرکز بر راه حل های مردم محور پیش بینی شده است. در یک بافت دولتی، این یک تغییر پارادایم به سمت یک حکومت فراگیرتر، پایدارتر و کارآمدتر است. از جنبه جامعه‌شناختی، این رویکردی کل‌نگر است که از پیشرفت فناوری برای آینده‌ای انسان محور استفاده می‌کند که رشد اقتصادی را با رفاه اجتماعی-اقتصادی و پایدار ترکیب می‌کند.
وب‌سایت برنامه آژانس علوم و فناوری ژاپن [ 24 ] اشاره می‌کند که «جامعه 5.0، که به عنوان جامعه فوق هوشمند نیز شناخته می‌شود، یک مفهوم رویایی برای آینده جامعه ما است ( برای زمان‌بندی جوامع مختلف به شکل 4 مراجعه کنید). این به عنوان تجلی و پذیرش عینی انقلاب صنعتی چهارم ظاهر شد و توسط دولت ژاپن از طریق شورای علم، فناوری و نوآوری دفتر کابینه در سال 2016 معرفی شد. بسیاری از دست نوشته ها به Society 5.0 اشاره می کنند که توسط دولت ژاپن معرفی شده است، اما این مفهوم پیش از سال 2016 عمدتا توسط محققان ژاپنی ذکر شده بود.
در 22 ژانویه 2016، دولت ژاپن پنجمین برنامه پایه علم و فناوری [ 25 ] را منتشر کرد. در این طرح، از جامعه 5.0 به عنوان جامعه جدیدی یاد می شود که از طریق دگرگونی هایی به رهبری نوآوری های علمی و فناوری، به دنبال جامعه شکارچی-گردآورنده، جامعه کشاورزی، جامعه صنعتی و جامعه اطلاعاتی ایجاد می شود [26 ] . مفهوم Society 5.0 و Industry 5.0 بیش از یک پیشرفت زمانی ساده یا جایگزینی برای پارادایم Industry 4.0 است. هدف Society 5.0 قرار دادن انسان در قلب نوآوری، بهره گیری از تأثیر فناوری و نتایج صنعت 4.0 از طریق یکپارچه سازی یکپارچه فناوری برای بهبود کیفیت زندگی، ارتقای مسئولیت اجتماعی و تضمین پایداری است [ 27 ].

4.2. چگونه Society 5.0 جنبه های مختلف جامعه انسانی را متحول می کند

همانطور که قبلا گفته شد، مرزهای انقلاب های صنعتی، از جمله مفهوم سازی توسعه و تکامل اجتماعی، در کشورهای مختلف متفاوت است. با این وجود، ما شاهد دگرگونی جامعه بشری در زمینه‌های مختلف از جمله یکپارچگی فناوری، نوآوری، آموزش و توسعه نیروی کار، تحول مراقبت‌های بهداشتی، توسعه پایدار و بسیاری موارد دیگر بوده‌ایم. فهرست زیر جامع نیست، اما به طور خلاصه نشان می دهد که چگونه Society 5.0 نقش مهمی در تحول جامعه انسانی در جنبه های مختلف از جمله سلامت، اقتصاد، پایداری، آموزش، امنیت، شهرهای هوشمند و نیروی کار ایفا می کند.
پیشرفت مراقبت‌های بهداشتی و بهبود امید به زندگی: Society 5.0 نوآوری‌ها را در فناوری‌های مرتبط با سلامت در دسترس و در دسترس همه قرار می‌دهد. دسترسی آسان مردم به خدمات پزشکی و داده های بهداشتی شخصی شده برای بخش سلامت به عنوان یک معیار سازگاری در Society 5.0 [ 28 ] در نظر گرفته می شود. Society 5.0 پشتیبانی فن آوری را برای بهبود سیستم های مراقبت های بهداشتی و پزشکی ارائه می دهد که منجر به کیفیت زندگی بهتر برای همه می شود [ 29 ]. از طریق عملیات تکنولوژیکی، پیش‌بینی داده‌ها برای کمک به مدیریت و پیشگیری از بیماری‌ها، کمک به خدمات اورژانسی و تخصصی بهداشتی [ 30 ] در دسترس خواهد بود.
تأثیر بیماری‌های مرتبط با سن در حال حاضر کاهش یافته است و میانگین سنی بزرگسالان در جمعیت جهانی در طول زمان افزایش یافته است [ 31 ]. با پیش‌بینی توسعه فناوری پیشرفته‌تر و خدمات بهداشتی کارآمد (یعنی استفاده از هوش مصنوعی، روباتیک و اینترنت اشیا)، امید به زندگی به طور قابل توجهی بهبود خواهد یافت. همانطور که قبلاً به اثرات خارجی مثبت مراحل مختلف انقلاب‌های صنعتی اشاره کردیم، ما همچنین سیستم رفاه اجتماعی بسیار پیشرفته‌تری را برای افراد مسن پیش‌بینی می‌کنیم، از جمله مراقبت‌های بهداشتی شخصی، جوامع سازگار با سن، خانه‌های هوشمند، اتصال و برنامه‌های پزشکی از راه دور، که می‌تواند بیشتر شود. به بهبود امید به زندگی کمک می کند. به عنوان مثال، باتین و همکاران. گزارش می دهد که کاربرد هوش مصنوعی به میزان زیادی بهبود می یابد و امید به زندگی و ضد پیری انسان را از طریق شناسایی نشانگرهای زیستی پیری و درمان شخصی ضد پیری افزایش می دهد [ 32 ]. سپس باتین و همکاران. گزارش بیشتر که ادغام با انسان از طریق رابط های مغز و کامپیوتر به تشخیص و درمان مشکلات سلامتی کمک می کند [ 32 ]. در نهایت، زمانی که هوش مصنوعی به سطح ابرهوشی (یعنی ایجاد اجسام نانوفناوری) برسد، امکان کاهش احتمال مرگ انسان به نزدیک به صفر وجود خواهد داشت.
تجارت، اقتصاد، رشد و صنعت : همانطور که اثرات خارجی مثبت مراحل مختلف انقلاب صنعتی را تشریح کرده‌ایم، کسب‌وکارها و صنایع به سمت جلو هدایت خواهند شد. افزایش کارایی، افزایش دگرگونی ارزش جهانی برای تجارت دیجیتال و تجارت الکترونیک، استفاده مؤثر از فین‌تک، و اتصال جهانی عوامل ضروری برای اقتصاد در آغاز Society 5.0 هستند. پیگیری این ابتکارات از ایجاد کسب‌وکارهای جدید حمایت می‌کند و به خلق ارزش در هر دو حوزه اقتصادی و تجاری کمک می‌کند، با پیامدهای بالقوه برای تغییر شکل اقتصاد سیاسی، توزیع ثروت و پویایی قدرت. اقتصادهای آینده با جوامع، مؤسسات و ادارات نقش مهمی در تنظیم ثروت و قدرت خواهند داشت و در عین حال به عنوان الهام بخش برای دیگران خواهند بود.
پایداری انسانی : ما جامعه‌ای متعادل‌تر و مترقی را تصور می‌کنیم که در آن احترام متقابل توسط شهروندان اعمال می‌شود و به نسل‌های آینده منتقل می‌شود، و مردم را قادر می‌سازد تا زندگی فعال و پرارزشی داشته باشند [ 33 ]، علم، فناوری و نوآوری را حول «پایداری انسانی» پیوند دهند. . کلمه کلیدی مرتبط با Society 5.0 پایداری است. جامعه برای دستیابی به اهداف برنامه توسعه سازمان ملل متحد در سال 2030 (به شکل 5 نگاه کنید به SDGs)، مانند ریشه کنی فقر، نگرانی های زیست محیطی، و صلح و رفاه [ 29 ] رویکردی کل نگر را اولویت خواهد داد که محیط زیست، جامعه و اقتصاد را به نسبت مساوی متعادل کند., 34 , 35 ]. علاوه بر این، Shchelkunov و Karimov [ 36 ] بیان می‌کنند که تأسیس جامعه 5.0 به تکامل فراانسانی مربوط می‌شود، که هدف آن از بین بردن اساس فیزیکی یک فرد بودن با ابزارهای مصنوعی است.
آموزش و مهارت: Society 5.0 با تاکید بر فناوری‌های پیشرفته مانند هوش مصنوعی، اینترنت اشیا و داده‌های بزرگ، نیاز به افزایش سواد دیجیتال و مهارت‌های مرتبط با فناوری را در برنامه‌های درسی آموزشی برجسته می‌کند. این دوره فرهنگ یادگیری مادام العمر را ترویج می کند. از آنجایی که فناوری به سرعت در حال تکامل است، دانش به سرعت ارزش خود را از دست می دهد و افراد نیاز دارند مهارت های جدید را به طور مداوم در طول زندگی خود کسب کنند. علاوه بر این، از آنجایی که Society 5.0 ادغام فن آوری ها و زمینه های مختلف را ترویج می کند، آموزش بین رشته ای تر می شود و دانش آموزان را ملزم به پرورش مهارت هایی می کند که از مرزهای موضوعی سنتی فراتر می روند. در این جامعه بسیار فناورانه، مهارت‌های نرم مانند تفکر انتقادی، حل مسائل پیچیده و سازگاری از اهمیت بالایی برخوردار است که بر لزوم آموزش برای پرورش این مهارت‌ها تأکید می‌کند. علاوه بر این، تسریع آموزش آنلاین و از راه دور، که نمونه آن همه‌گیری کووید-19 است، ارائه آموزش را تغییر می‌دهد و نیازمند کسب آموزش و مهارت‌های یادگیری دیجیتال جدید است. روش‌ها و فن‌آوری‌های آموزشی مدرن و پیشرفته، تجربیات یادگیری شخصی‌سازی شده را قادر می‌سازد و دانشگاه‌ها و مؤسسات آموزشی را به چالش می‌کشد تا آموزش را متناسب با نیازها و آرزوهای دانش‌آموزان تطبیق دهند. دانشگاه ها، به ویژه، نیاز به تولید منابع انسانی با کیفیت بالا برای رقابت در عصر Society 5.0 [ 37 ] دارند.
حریم خصوصی و امنیت سایبری: در حالی که فن‌آوری‌های پیشرفته کارایی و راحتی را در جنبه‌های مختلف زندگی هدایت می‌کنند، نگرانی‌های مربوط به حریم خصوصی و امنیت سایبری را نیز افزایش می‌دهند، زیرا حفاظت از حریم خصوصی و امنیت سایبری نیز هدف Society 5.0 است [ 38 ]. پیتون و همکاران آسیب‌پذیری‌های مرتبط با جمع‌آوری و تجزیه و تحلیل عظیم داده‌ها را در Society 5.0 مورد بحث قرار دهید، و نیاز به مکانیسم‌های قوی حفاظت از داده‌ها و مقررات حفظ حریم خصوصی را برجسته می‌کند [ 39 ]. بدون شک، این دوره نیاز به تعادل ظریف بین نوآوری های تکنولوژیکی و حفاظت از حریم خصوصی افراد دارد و از سیاستگذاران، مشاغل و افراد می خواهد تا اقدامات امنیتی سایبری قوی برای محافظت از داده های شخصی در جامعه ای که به طور فزاینده ای متصل و مبتنی بر داده ها است، اتخاذ کنند.
شهرهای هوشمند: Society 5.0 تأثیری دگرگون کننده بر چشم انداز شهر هوشمند خواهد داشت و عصری از محیط های شهری به هم پیوسته و پیشرفته را آغاز می کند که می تواند رفاه ساکنان خود را در اولویت قرار دهد. بر اساس این پارادایم، شهرهای هوشمند شاهد ادغام یکپارچه فناوری در بخش‌های مختلف، از حمل‌ونقل و انرژی گرفته تا مراقبت‌های بهداشتی و آموزش خواهند بود، که باعث افزایش کارایی، اتصال و وجود انسان‌گرایانه می‌شود. اینترنت اشیا (IoT) نقش اصلی را در جمع آوری داده های بلادرنگ برای اطلاع رسانی مدیریت شهر ایفا خواهد کرد. در عین حال، هوش مصنوعی و تجزیه و تحلیل پیش‌بینی‌کننده، شهرها را قادر می‌سازد تا به طور فعال به مسائلی مانند تراکم ترافیک، نگرانی‌های زیست‌محیطی، و مدیریت جمعیت برای جلوگیری از تراژدی‌هایی مانند ازدحام جمعیت هالووین سئول که در سال 2022 در کره جنوبی رخ داد، رسیدگی کنند. مشارکت شهروندان می‌تواند از طریق راه حل های دولت الکترونیک، افزایش شفافیت و تشویق ساکنان به مشارکت فعال در برنامه ریزی شهری تسهیل شود. همچنین پتانسیل توسعه آینده از اینترنت تا BrainNet وجود دارد که به افراد اجازه می دهد تنها با استفاده از ارتباطات مغز به مغز با یکدیگر همکاری کرده و مشکلات را حل کنند. BrainNet دارای پتانسیل بسیار خوبی در آینده نزدیک است، و در زمان های مبتنی بر فناوری امروز، علیرغم تهدیدهای بالقوه برای حریم خصوصی افراد و احتمال جاسوسی، شایسته توجه جدی است [ 40 ]. پایداری، تاب‌آوری، مراقبت‌های بهداشتی و امنیت از حوزه‌های مهم تمرکز خواهند بود زیرا شهرهای هوشمند از فناوری برای بهبود کیفیت زندگی و شادی ساکنان خود استفاده می‌کنند. در اصل، Society 5.0 نحوه طراحی، بهره برداری و تجربه شهرهای هوشمند را عمیقاً تغییر می دهد و در نهایت زندگی شهری را بهبود می بخشد و به چالش های پیچیده شهری رسیدگی می کند.
نیروی کار و نیروی کار: جامعه 5.0، که زیربنای نوآوری های تکنولوژیکی و تمرکز بر رفاه اجتماعی است، قرار است چشم انداز کار و نیروی کار را عمیقاً تغییر دهد. همانطور که اتوماسیون و هوش مصنوعی در مرکز قرار می گیرند، وظایف معمول به طور قابل توجهی تغییر خواهند کرد و نیازمند کسب مهارت های جدید و تغییر در نقش های شغلی هستند. علاوه بر این، این پیشرفت های تکنولوژیکی منجر به ناپدید شدن مشاغل می شود [ 41 ]. در یکی از سخنرانی های خود، آینده پژوه معروف میچیو کاکو گفت: “ بازار کار آینده شامل مشاغلی خواهد بود که روبات ها نمی توانند انجام دهند.” کار یقه آبی ما تشخیص الگو است و آنچه را که می بینید معنا می کند. باغبانان همچنان شغل خواهند داشت زیرا هر باغی متفاوت است. کارگران ساختمانی هم همینطور. بازندگان کارگران یقه سفید، حسابداران سطح پایین، دلالان و نمایندگان هستند. ” [ 42 ]. عصر کار از راه دور که با همه‌گیری COVID-19 تسریع شده است، قرار است ادامه یابد و اهمیت نزدیکی فیزیکی به محل کار را کاهش دهد. مهارت‌های دیجیتال و تعهد به یادگیری مادام‌العمر، همراه با تمرکز بیشتر بر مهارت‌های نرم، ضروری خواهند بود، که کارفرمایان برای آن ارزش زیادی قائل هستند [ 43 ، 44 ]. Society 5.0 همچنین همکاری انسان و ماشین را ترویج می کند، جایی که افراد نیازی به رقابت ندارند، بلکه برای کار هماهنگ با هوش مصنوعی و روبات ها سازگار هستند. علاوه بر این، انتظار می رود که یادگیری شخصی، واقعیت افزوده و ملاحظات اخلاقی نقشی اساسی در نیروی کار آینده داشته باشند.

5. نتیجه گیری ها

در بخش قبل، ما برخی از جنبه‌هایی را بیان کردیم که چگونه Society 5.0 نقش مهمی در تغییر جامعه انسانی در زمینه‌های مختلف رفاه انسانی ایفا می‌کند. با این حال، سؤالات بیشتری در مورد اینکه جامعه 5.0 باید چه معیارهای اجتماعی-اقتصادی و معنوی را برآورده کند و چه اتفاقی خواهد افتاد، باقی می‌ماند که اگر تمایل بیشتری به اثرات خارجی منفی رفاه انسان داشته باشد، چه خواهد شد.
ابتدا، پیچیدگی ایجاد مرزهای روشن و یک چارچوب زمانی گذار در میان فرهنگ ها و کشورها ذکر شده است، زیرا همه فرهنگ ها نمی توانند به طور همزمان محتوای چنین جامعه ای را برآورده کنند. در برخی فرهنگ‌ها، ماهیت روابط بین نهادهای اجتماعی و سطح علم و فناوری می‌تواند پایه‌ها و شرایط را برای گذار ایجاد کند. در دیگران، نمی تواند. به عنوان مثال، هیچ نقطه شروع روشنی برای گذار از پارینه سنگی به میان سنگی وجود ندارد: زمانی که برخی از قبایل قبلاً خانه هایی را بر روی پایه می ساختند، برخی دیگر هنوز در غارها زندگی می کردند. این بدان معنی است که این انتقال در مناطق زیستگاه محلی صورت گرفت، نه در همه جا. از سوی دیگر، در حالی که برخی کشورها مداری در پایین زمین ایجاد می کنند و وسایل نقلیه خودکار را به دیگر سیارات منظومه شمسی می فرستند، برخی دیگر نمی توانند مشکلات فقر و بیماری را حل کنند. از این نظر، می توان استدلال کرد که امروزه انتقال به Society 4.0 نیز محلی است و به طور مساوی توزیع نشده است.
همزمان تأکید می‌کنیم که نیروی محرکه اصلی علم و فناوری در دوره‌های مختلف فرهنگی و تاریخی، درگیری‌های مختلف اجتماعی-اقتصادی ناشی از مبارزه برای منابع بوده و هستند. پیامد این درگیری ها توسعه و تولید محصولات نظامی با فناوری پیشرفته است. این تحولات به مرور زمان کاربرد خود را در حوزه مدنی پیدا می‌کند، جایی که با گسترش به اقشار مختلف جامعه، تأثیرات دیگری بر افراد می‌گذارد. دسترسی به محصولات “پیشرفت” علمی و فنی با توجه به توانایی های اقتصادی افراد، محل سکونت، سطح تحصیلات و فرهنگ تعیین می شود. به طور همزمان، با توجه به سطح توسعه علم و فناوری، بیشتر بشریت یک مصرف کننده منفعل است. درک فرد از محتوای علم به عنوان شکلی از آگاهی اجتماعی در سطح ارضای نیازهای روزمره است. و این بهترین سناریو است. در بدترین حالت، یک فرد تنها می تواند یک فرد خارجی باشد، کاملاً فاقد فرصت ها و توانایی تعامل با دستاوردهای علم و فناوری برای تأثیرگذاری بر محتوا و توسعه آنها باشد.
فرض بر این است که در Society 5.0، علم باید بشریت را به سطح کیفی متفاوتی از تمدن برساند. با این وجود، این سؤال همچنان باقی است: به چه هدف و با چه محتوایی؟ در واقع، در Society 5.0، روباتیک کردن زمینه های مختلف فعالیت می تواند زمان را برای ورزش، آموزش و خلاقیت آزاد کند. استفاده فعال از رایانه های کوانتومی می تواند به مبارزه با بیماری ها، حل مشکلات علمی حل نشده و به طور کلی به ریشه کنی فقر و بهبود رفاه هر انسانی کمک کند. در این زمینه می توان دستمزد لازم برای زندگی را برای همه فراهم کرد، مثلاً در قالب حداقل درآمد تضمینی (GMI) که باید متناسب با تورم احتمالی افزایش یابد. کار انسانی را می توان در همه جا با کار ربات جایگزین کرد. ایجاد هوش مصنوعی و ادغام آن در شکل زندگی بیولوژیکی، چشم اندازهای بی حد و حصری را برای انسان به همراه دارد. مشارکت افراد تحصیلکرده با هوش بالا و آنهایی که مهارت استفاده صحیح از «فناوری» برای رفاه انسان را دارند، برای برداشت ثمرات «جامعه 5.0» ضروری است.
البته چنین جامعه‌ای مبتنی بر اصل تکنوکراتیک ساختن یک تمدن است و محتوای آن توسط روشنفکران علمی و فنی تعیین می‌شود که اساس نخبگان مهندسی را تشکیل می‌دهند. اما محتوای خود نخبگان مهندسی چگونه باید باشد؟ به هر حال، چنین نخبگانی پتانسیل و منابع علمی و فنی عظیمی خواهد داشت که او را قادر می سازد سیارات جدید را کشف و استعمار کند و قدرت علمی و فنی خود را بسیار فراتر از منظومه شمسی به نمایش بگذارد. آیا وسوسه خواهد شد که هوش مصنوعی را به یک سلاح تبدیل کند و قدرت واقعا نامحدود خود را بر اساس قدرت علم و امکانات فناوری تقویت کند؟ در این صورت بدیهی است که اولین برنامه تعبیه شده در هوش مصنوعی برنامه ای برای جستجوی موثرترین راه برای سرکوب و به انقیاد بردن دشمن خواهد بود. در هر صورت هوش مصنوعی فردیت خواهد یافت. این نتیجه طبیعی توسعه یک سیستم خودسازمانده است. با ایجاد چنین هیولای ویرانگری که سطح فکری آن چندین مرتبه بالاتر از سطح فکری انسان خواهد بود و اعمالش تنها بر اساس مقتضیات مصلحت تعیین می شود، ممکن است نوع بشر کنترل خود را بر آن از دست بدهد. چنین شکل غیر آلی، باهوش مصنوعی و خودسازماندهی از ماده ممکن است از شر حیات آلی و جو زمین خلاص شود، فقط به این دلیل که اکسیژن مواد دیگر را در تماس اکسید می کند.
این تمدن می تواند به بالاترین پیشرفت فناوری دست یابد، در تجمل و فراوانی غرق شود، جهان های جدید را کشف کند و بر روند توسعه آنها تأثیر بگذارد. اما با رهایی از رذیله فقر، می تواند رذیله خشونت را به دست آورد و از تمام مرزهای خیالی رذالت و بدبینی نسبت به سایر تمدن های باز که به سطح تمدن مشابهی نرسیده اند، عبور کند. چنین تمدنی با دستیابی به بالاترین قدرت فنی، می‌تواند تمام ایده‌های انسان‌گرایانه را که مانع از ابراز قدرت یک نیروی مطلق می‌شود، کنار بگذارد. ربات سازی پیشرونده کار انسان را بیهوده می کند. اما آیا این ارتش عظیمی از افراد بیکار ایجاد نخواهد کرد؟
همه اینها به یک پدیده طبیعی در تاریخ بشر اشاره می کند: توسعه اخلاق و اخلاق به موازات رشد هوش و تمدن بشری اتفاق نمی افتد. دیستوپیا که در بالا توضیح داده شد، پیش‌بینی یک سناریوی احتمالی برای توسعه Society 5.0 و نتیجه آن با در نظر گرفتن ماهیت انسانی و الگوهای تاریخی روابط اجتماعی است. بیایید یک قیاس تاریخی داشته باشیم. یونان باستان ایده‌آل رشد کامل انسانی را اعلام می‌کرد که در آن رشد ذهنی، جسمی و زیبایی‌شناختی فرد به طور هماهنگ ترکیب می‌شد. در عین حال، تمدن یونان باستان با اعلام چنین اصل مترقی آموزش بشری نتوانست رذیلت خشونت را که منجر به پایان طبیعی و شناخته شده آن شد، از بین ببرد.
به طور خلاصه، جهان اولین تا پنجمین انقلاب صنعتی را تجربه کرده است که در طول زمان تأثیرات متفاوتی بر بشریت داشته است. تحول از چهارمین به انقلاب صنعتی پنجم باید بیشتر انسان محور و انسان گرایانه باشد و بر توانمندسازی انسان متمرکز باشد و بتواند به طور جمعی به چالش های بالقوه جهانی رسیدگی کند و ادغام هماهنگ جامعه، علم و فناوری و صنعت برای رفاه انسان را تکمیل کند. ، همانطور که در Society 5.0 پیش بینی شده است. ما همچنین معتقدیم که صنعت 5.0 «مرحله بعدی پیشرفت» است که در آن افراد با ماشین‌ها برای بهینه‌سازی بهره‌وری، نوآوری و کارایی کار می‌کنند و تغییر از صنعت 5.0 به جامعه 5.0 افزایش بیشتر «بهزیستی انسان» است. استفاده مناسب از فناوری، جایی که پیشرفت تکنولوژی بیشتر انسان محور است و همه جنبه های زندگی انسان را بهبود می بخشد. در واقع، گذار واقعی به Society 5.0 زمانی امکان پذیر است که نوع جدیدی از شخصیت شکل بگیرد و شرایطی ایجاد شود که در آن فرد بتواند واقعاً با محتوای Society 5.0 آشنا شود تا پتانسیل خود را برای منافع خود و کل بشریت آشکار کند و تقویت کند. چنین فردی به عنوان یک فرد باید وحدت آگاهی پروژه عالی و فرهنگ معنوی را به عنوان شرطی برای درک و آشکار کردن معانی نمادین و فرهنگی واقعی جهانی جامعه 5.0 مجسم کند.

انقلاب صنعتی پنجم: آیا واقعیت دارد؟

در سال 2016، کلاوس شواب کتابی در مورد انقلاب صنعتی چهارم (4IR) و چگونگی تغییر صنعت، اقتصاد و جامعه نوشت. پنج سال بعد، 2021 به بعد، نویسندگان بحث درباره ظهور انقلاب صنعتی پنجم (5IR) را آغاز کرده اند. سوال اینجاست که 5IR چقدر با 4IR متفاوت و انقلابی است. آیا این یک سناریوی جهانی آرمان‌شهری است که ما برای آن تلاش می‌کنیم، اما هنوز با آن فاصله داریم؟

انقلاب صنعتی اول تا سوم

برای درک تفاوت های بین 4IR و 5IR، نگاهی به انقلاب های صنعتی قبلی مهم است. اولین انقلاب صنعتی (حدود 1750-1850) عصر مکانیزاسیون بود که با ظهور موتورهای بخار، راه‌آهن و تغییر از تولید دستی به تولید ماشینی نمادین شد. انقلاب صنعتی دوم (1850-1930) عصر صنعتی شدن بود که با اختراع برق و ظهور خطوط مونتاژ و تولید انبوه مشخص شد. انقلاب صنعتی سوم (1930-2000) با ظهور رایانه ها (از رایانه های بزرگ تا مینی تا رایانه های شخصی)، آغاز اتصال به اینترنت، پذیرش سیستم های اطلاعاتی مبتنی بر رایانه و اتوماسیون کارخانه آغاز شد. 

انقلاب صنعتی چهارم

چهارمین انقلاب صنعتی (2000-2020) آغاز مجموعه جدیدی از فناوری‌های دیجیتالی بسیار مخرب، مانند اینترنت اشیا (IoT)، کلان داده، هوش مصنوعی (AI)، یادگیری ماشینی (ML)، رایانش ابری، و بلاک چین، در میان دیگران. انقلاب صنعتی چهارم (4IR) با اتصال گسترده و جمع‌آوری و تجزیه و تحلیل داده‌ها در زمان واقعی برای امکان تصمیم‌گیری سریع و خودکار مشخص شد. همچنین شاهد داده‌سازی تقریباً همه چیز بود و اطلاعات نامحدودی ایجاد کرد. این دوره همچنین به عنوان عصر کارخانه های هوشمند دیده می شد که از طریق ادغام سیستم های تولید مجازی و فیزیکی آشکار شد. این تحولات تکنولوژیک نه تنها به شیوه کار کارخانه ها، بلکه به نحوه انجام سایر فعالیت های مهم جامعه نیز هجوم آورد. نوآوری های انقلابی در فن آوری های نیمه هادی نیز یکی از عوامل کلیدی در جریان اصلی 4IR بود. 

4IR به درستی به عنوان عصر دیجیتالی شدن شناخته شد، با پیشرفت های سریع در فناوری هایی مانند (الف) تبدیل اینترنت اشیا به IIoT (اینترنت صنعتی اشیا). (ب) رایانش ابری که به سمت محاسبات مه و لبه پیش می رود. ج) تغییر مخابرات از 2G به 3G به 4G و 5G. (د) AI/ML به سمت یادگیری عمیق، و اخیراً به سمت مدل‌های زبان مولد AI/Large Language (LLM) مانند ChatGPT، با دامنه و تأثیر بسیار بیشتر حرکت می‌کند. همگرایی فناوری‌های مختلف، انقلاب دیجیتال را فراگیر و موبایلی کرد.  

از نظر تأثیر آن بر مشاغل، مفاهیمی مانند مدل‌های تجاری پلتفرم، سفارشی‌سازی محصول و مدل‌های عملیاتی جدیدتر بسیار رایج شدند. مدل کسب و کار پلتفرم منجر به ظهور مشاغل بدون دارایی مانند Uber و Airbnb شد. همچنین شاهد ظهور اقتصاد گیگ و آغاز به اصطلاح “ابر انسانی” بود. با ظهور فناوری بلاک چین، دوران بیت کوین و سایر ارزهای دیجیتال مختلف در طول 4IR آغاز شد. خودروهای خودران نیز در طول 4IR ظاهر شدند.  

همگرایی فناوری های فیزیکی، دیجیتالی و بیولوژیکی

بسیاری از نویسندگان 4IR را از نظر ادغام حوزه های دیجیتال، فیزیکی و بیولوژیکی توصیف کردند. برخی از کاربردها در ادغام دامنه فیزیکی و دیجیتال (که فیژیتال نیز نامیده می شود) شامل ساخت افزودنی (چاپ سه بعدی)، وسایل نقلیه خودران و روباتیک پیشرفته است. در حوزه فناوری زیستی، مهندسی ژنتیک، توالی‌یابی ژن، زیست‌شناسی مصنوعی، سوخت‌های زیستی و فناوری‌های عصبی، فناوری‌های جدید انقلابی بودند. از دیگر پیشرفت های فناوری در 4IR می توان به ظهور فناوری نانو و محاسبات کوانتومی اشاره کرد. 4IR همچنین منجر به نوآوری هایی مانند گیاهان و حیوانات اصلاح شده ژنتیکی و چاپ زیستی سه بعدی، ترکیب ساخت سه بعدی با ویرایش ژن شد. همچنین پتانسیل بچه های به اصطلاح طراح را پیش بینی کرد.

4IR و تأثیر آن بر بشر

شواب در کتاب خود تأثیر این فناوری های انقلابی را بر تجارت، اقتصاد و جامعه به طور کلی توضیح داده است. 4IR دارای تعداد زیادی گرایش اجتماعی-اقتصادی در سرتاسر جهان بود، مانند تغییر انتظارات مشتری و محصولات و خدمات مبتنی بر داده که به مشخصه روش‌های جدید زندگی تبدیل شدند. همچنین شاهد کاربردهای فناوری در حال ظهور گسترده تر در زمینه هایی مانند مراقبت های بهداشتی و مالی و سایر موارد بود. اما یک پدیده مهم در همه کاربردهای فناوری، نیاز بیشتر و بیشتر به ارتباط انسانی با وجود فناوری بود. ظاهراً فن‌آوری‌های 4IR نیز منجر به فرسایش تدریجی اقتدار انسانی و تصرف فزاینده تصمیم‌گیری توسط ماشین‌ها شد.  

شواب همچنین به اقتصاد دایره ای اشاره کرد و اشاره ای زودگذر به آنتروپوسن کرد که به عنوان عصر جدید (از دهه 1950 شروع شد) در عصر زمین دیده می شود. این در واقع نمادی از تأثیرات آشفته محیطی و تغییرات آب و هوایی است که تقریباً به طور کامل توسط فعالیت های انسانی با کمک و حمایت فناوری ها ایجاد می شود که سنگ بنای 4IR بودند.

به نظر می‌رسید که 4IR در درجه اول با هدف ارتقای کارایی با استفاده از فناوری و به حداکثر رساندن ارتباط و کاربردهای فناوری‌ها باشد. با این حال، به نظر می رسد که در فن آوری هایی که با انسان ها رقابت می کنند و مشاغل را از آنها می گیرند، مفید است. از قضا، 4IR بر کسب سود توسط کسب و کار و صنعت تمرکز داشت، اما برای کاهش چالش‌های زیست‌محیطی، سیاره‌ها و اهداف پیشین، بسیار مفید بود.  

اصول انقلاب صنعتی پنجم

حال، اجازه دهید به اصول انقلاب صنعتی پنجم (5IR) بپردازیم. 5IR که می توان گفت از سال 2020 آغاز شده است، در مفهوم سازی تقریباً اتوپیایی است. هدف آن تقویت همکاری هماهنگ و هم افزایی بین انسان و ماشین است (انسان ها و ماشین ها با هم می رقصند!). روبات‌های مشارکتی که با نام Cobots شناخته می‌شوند، نمونه‌ای از این همکاری هستند. 5IR همچنین بر رفاه سهامداران متعدد از جمله مشتریان، کارمندان، سهامداران، سیاره زمین و انسانیت به عنوان یک کل تأکید می کند. این سازمان بر استفاده انسانی و اخلاقی از فناوری تأکید می کند و تلاش می کند تا محدودیت هایی را که با دقت طراحی شده اند اعمال کند تا اثرات مخرب آن را بر انسان به حداقل برساند. این امر خواستار اتخاذ منابع انرژی پایدار و تجدیدپذیر است که نه تنها بر سود بلکه بر سود با هدف نیز تمرکز دارد. این عصر جدید به دنبال رسیدگی به چالش های اجتماعی و زیست محیطی و تلاش در جهت بهبود نوع بشر است.

5IR همچنین پیشرفت های قابل توجهی در حوزه فناوری زیستی مانند سلول های هوشمند، سوخت های زیستی، ژن درمانی و ادغام فناوری در بدن انسان از طریق “افزایش بیونیک” و “اینترنت بدن ها” معرفی می کند. هدف اساسی این همجوشی ها این است که اطمینان حاصل شود که فناوری به نفع انسان و جامعه عمل می کند و در عین حال پایداری زیست محیطی را در اولویت قرار می دهد.

برخی از مدل های جهانی 5IR

کمیسیون اروپا (EC) مفهومی دقیق از 5IR ارائه کرده است که بر دستیابی به یک صنعت پایدار، انسان محور، انعطاف پذیر و آینده نگر متمرکز است. در حالی که تمرکز 5IR در مدل EC صنعت اروپایی است، اصول پشت آن در سطح جهانی قابل اجرا است. مدل 5IR EC نیاز به پرداختن به اثرات نامطلوب دیجیتالی شدن و اختلالات تکنولوژیکی را که در 4IR مشهود بود، برجسته می کند. هدف آن ایجاد یک صنعت انعطاف‌پذیر و فراگیر است که رفاه کارگران را در مرکز فرآیند تولید قرار می‌دهد، از زیرساخت‌های حیاتی در مواقع بحران پشتیبانی می‌کند و کاربردهای فناوری بصری و کاربرپسند را ترویج می‌کند.

ژاپن همچنین مفهوم Society 5.0 خود را معرفی کرده است که به عنوان یک استراتژی، سیاست و فلسفه تحول جامع به نفع همه شهروندان در نظر گرفته شده است. Society 5.0 تعادل بین توسعه اقتصادی و حل چالش های اجتماعی و زیست محیطی را با تمرکز بر ایجاد یک جامعه جدید انسان محور پیش بینی می کند. در Society 5.0، ادغام فضای مجازی و فضای فیزیکی نقش مهمی در یافتن راه حل برای مسائل اجتماعی و زیست محیطی موجود دارد.

نتیجه

با توجه به آنچه در بالا ذکر شد، 5IR نشان دهنده یک تغییر پارادایم در نحوه تعامل انسان و فناوری است. این به دنبال تقویت همکاری هماهنگ، رسیدگی به چالش های زیست محیطی، و اولویت دادن به رفاه همه ذینفعان است. هدف 5IR با تمرکز بر انسان محوری، پایداری و انعطاف پذیری ایجاد آینده ای است که در آن فناوری به شیوه ای مسئولانه و اخلاقی به بشریت خدمت می کند و راه را برای جهانی بهتر هموار می کند. آخرین اما نه کم‌اهمیت، 5IR به صنعت محدود نمی‌شود (که برچسب انقلاب صنعتی را از آن گرفته است، اما دامنه آن در سطح جامعه است.  

پیشرفت های تکنولوژیکی 4IR همچنان نقش مهمی در عصر 5IR ایفا خواهد کرد. نوآوری‌های جدید از طریق این فناوری‌ها و دیگر فناوری‌های نوظهور، امیدواریم با هدف دستیابی به تعادل هماهنگ بین انسان و ماشین‌ها و یافتن راه‌های جدید برای نجات سیاره از تخریب بیشتر محیط‌زیست باشد. 

این یک دستور بلند است، اگر کاملا آرمان‌شهری نباشد. این بیشتر شبیه یک تکامل شتابان از 4IR است، بسته به همان فناوری های انقلابی و بسیاری دیگر که ظاهر می شوند. اما هدف اصلی آن این است که انسان ها را در مرکز همه پیشرفت های مبتنی بر فناوری قرار دهد.  

#1. Industry 5.0 چیست؟

Industry 5.0 که به عنوان انقلاب صنعتی پنجم نیز شناخته می شود، یک مرحله جدید و نوظهور از صنعتی شدن است که در آن انسان ها در کنار فناوری پیشرفته و ربات های مجهز به هوش مصنوعی برای بهبود فرآیندهای محل کار کار می کنند. این امر با تمرکز بیشتر انسان محور و همچنین افزایش انعطاف پذیری و تمرکز بهبود یافته بر پایداری همراه است.

این مرحله جدید که فراتر از تولید را در بر می گیرد، بر اساس انقلاب صنعتی چهارم (صنعت 4.0) بنا شده و با پیشرفت هایی در فناوری اطلاعات که شامل جنبه هایی مانند هوش مصنوعی، اتوماسیون، تجزیه و تحلیل داده های بزرگ، اینترنت  اشیا (IoT) ، یادگیری ماشینی است، فعال می شود. رباتیک، سیستم های هوشمند و مجازی سازی.

با گسترش مفاهیم صنعت 4.0، این انقلاب صنعتی جدید توسط اتحادیه اروپا به عنوان ارائه “چشم اندازی از صنعت که فراتر از کارایی و بهره وری به عنوان اهداف یگانه هدف قرار می گیرد و نقش و سهم صنعت را در جامعه تقویت می کند” توصیف می شود.

این یک تمایز مهم با رویکرد Industry 4.0 است، همانطور که توسط اتحادیه اروپا توصیف شده است، زیرا “بهزیستی کارگر را در مرکز فرآیند تولید قرار می دهد و از فناوری های جدید برای ایجاد رفاه فراتر از مشاغل و رشد و در عین حال رعایت محدودیت های تولید استفاده می کند. از سیاره.»

این تغییر از تمرکز بر ارزش اقتصادی به سمت مفهومی گسترده تر از ارزش و رفاه اجتماعی است. در حالی که این مفهوم در گذشته مورد توجه قرار گرفته است، به عنوان مثال از طریق مسئولیت اجتماعی شرکت، مفهوم قرار دادن مردم و کره زمین بر سود، تمرکز جدیدی را برای صنعت ایجاد می کند. با این حال، ایده Industry 5.0 فراتر از صنعت است و همه سازمان‌ها و استراتژی‌های تجاری را در بر می‌گیرد تا چشم‌اندازی وسیع‌تر از آنچه در Industry 4.0 دیده می‌شود ایجاد کند.

بنابراین، چگونه به صنعت 5.0 رسیدیم؟

#2. تکامل انقلاب صنعتی (صنعت 1.0 تا 5.0)

اولین انقلاب صنعتی در قرن هجدهم آغاز شد و در پنج دوره تکرار شد و فناوری ها و فرآیندها در طول قرن های بعد توسعه یافتند.

صنعت 1.0

با شروع در حدود سال 1780، این اولین انقلاب بر تولید صنعتی مبتنی بر ماشین هایی متمرکز شد که با بخار و آب کار می کردند.

صنعت 2.0

حدود 100 سال بعد، در سال 1870، این انقلاب صنعتی دوم مبتنی بر برق رسانی بود و با تولید انبوه از طریق خطوط مونتاژ اتفاق افتاد.

صنعت 3.0

100 سال دیگر، تا سال 1970، صنعت 3.0 شاهد اتوماسیون از طریق استفاده از رایانه و وسایل الکترونیکی بود. جهانی شدن (صنعت 3.5) که شامل انتقال تولید به اقتصادهای کم هزینه بود، تقویت شد.

صنعت 4.0

ما در حال حاضر در چهارمین انقلاب صنعتی به سر می‌بریم که مبتنی بر مفهوم دیجیتالی شدن است و شامل اتوماسیون، فناوری‌های هوش مصنوعی (AI)، دستگاه‌های متصل، تجزیه و تحلیل داده‌ها، سیستم‌های فیزیکی-سایبری، تحول دیجیتال و غیره است. می‌توانید  در پرسش‌های متداول ما درباره Industry 4.0 اطلاعات بیشتری کسب کنید .

صنعت 5.0

ما اکنون وارد انقلاب صنعتی پنجم با تمرکز بر همکاری انسان و ماشین هستیم. بر اساس شخصی‌سازی و استفاده از ربات‌های مشارکتی، کارگران در ارائه وظایف ارزش افزوده برای مشتریان آزادند. این آخرین تکرار فراتر از فرآیندهای تولید است و شامل افزایش انعطاف‌پذیری، رویکرد انسان محوری و تمرکز بر پایداری است که در زیر با جزئیات بیشتری بررسی می‌کنیم.

#3. مزایا و معایب صنعت 5.0

مزایای

مزیت اصلی Industry 5.0 ایجاد مشاغل با ارزش بالاتر است که امکان شخصی سازی بیشتر برای مشتریان و آزادی طراحی بهبود یافته برای کارگران را فراهم می کند. با اجازه دادن به فرآیندهای تولیدی که از طریق اتوماسیون مدیریت شوند، کارگران انسانی می توانند زمان بیشتری را بر ارائه خدمات و محصولات بهبود یافته و سفارشی متمرکز کنند.

این قبلاً با Industry 4.0 شروع شده بود، اما Industry 5.0 این را از طریق اتوماسیون و بازخورد بهبود یافته برای ایجاد مدلی مبتنی بر خدمات که در آن انسان‌ها قادر به تمرکز بر ارزش افزوده برای کاربران نهایی هستند، پیش می‌برد.

در همین حال، افزایش تمرکز بر پایداری و انعطاف‌پذیری به این معنی است که کسب‌وکارها چابک‌تر و منعطف‌تر می‌شوند و در عین حال تأثیر مثبتی بر جامعه می‌گذارند – نه صرفاً کاهش هر گونه اثرات منفی.

معایب

دیدن معایب Industry 5.0 دشوار است، اما چالش در چگونگی سازگاری سازمان ها با پذیرش این مفهوم جدید نهفته است.

آنهایی که می توانند انسان محورتر، انعطاف پذیرتر و پایدارتر شوند، احتمالاً راه حل های آینده را رهبری خواهند کرد، در حالی که کسانی که موفق به ادامه این روند نیستند، عقب خواهند ماند.

برای درک بهتر این موضوع، ارزش آن را دارد که با جزئیات بیشتری به استراتژی‌های Industry 5.0 نگاهی بیندازید – یعنی رویکرد انسان محور، انعطاف‌پذیری بهبود یافته و تمرکز گسترده‌تر بر پایداری.

#4. استراتژی های صنعت 5.0

همانطور که در بالا ذکر شد، Industry 5.0 توسط سه استراتژی پشتیبانی می شود:

1. انسان محوری

Industry 5.0 شامل یک استراتژی است که افراد را از دیده شدن به عنوان منابع به دارایی های واقعی سوق می دهد. در واقع، این بدان معناست که به جای اینکه مردم به سازمان ها خدمت کنند، سازمان ها به مردم خدمت خواهند کرد. بنابراین، به جای استفاده از استعداد صرفاً برای ایجاد مزیت و ارزش رقابتی برای مشتریان، صنعت 5.0 مجدداً بر ایجاد ارزش افزوده برای کارگران تمرکز می کند تا بهترین کارمندان را جذب و حفظ کند.

2. انعطاف پذیری

همانطور که جهان در طول سال ها بیشتر به هم پیوسته است، ما شاهد تاثیر گسترده مسائل جهانی مانند همه گیری کووید-19 و کمبود عرضه بین المللی بوده ایم.

در حالی که بسیاری از کسب و کارها به دنبال بهبود کارایی و بهینه سازی سود هستند، این عوامل انعطاف پذیری را بهبود نمی بخشد. در واقع، این باور وجود دارد که تمرکز بر چابکی و انعطاف‌پذیری می‌تواند شرکت‌ها را کمتر انعطاف‌پذیر کند، نه بیشتر.

به جای تمرکز بر رشد، سود و کارایی، سازمان‌های انعطاف‌پذیرتر به دنبال پیش‌بینی و واکنش به هر بحرانی هستند تا ثبات را در زمان‌های چالش برانگیز تضمین کنند.

3. پایداری

Industry 5.0 پایداری را از کاهش، به حداقل رساندن یا کاهش آسیب های آب و هوایی به دنبال فعالانه تلاش ها برای ایجاد یک تغییر مثبت گسترش می دهد. این هدف که گاهی اوقات به عنوان “مثبت خالص” نامیده می شود، هدف آن این است که جهان را با شرکت هایی که بخشی از راه حل می شوند، به جای اینکه یک مشکل باشند یا صرفاً به اهداف پایداری از طریق “Greenwashing” گوش فرا دهند، به مکانی بهتر تبدیل کند.

#5. کاربردها و نمونه های Industry 5.0

در حالی که روبات‌ها کارهای خطرناک، یکنواخت یا از نظر فیزیکی خسته‌کننده‌ای را در کارخانه‌های تولیدی و سایر مکان‌های کاری انجام داده‌اند، Industry 5.0 این را گسترش می‌دهد تا به آن‌ها اجازه دهد تا به طور مشترک با کارگران انسانی کار کنند.

به عنوان مثال، به جای حصارکشی برای ایمنی، نسل جدیدی از “Cobots” که می توانند با خیال راحت در کنار مردم کار کنند، فرصت های جدیدی را برای مشاغل ایجاد می کنند. کارگران انسانی و ماشینی که در کنار هم کار می کنند به افراد اجازه می دهند تا روی فرآیندهای ارزش افزوده تمرکز کنند تا شخصی سازی محصولات را به سطح جدیدی برسانند.

به عنوان مثال، حرفه پزشکی می‌تواند از این رویکرد مشترک و مشارکتی برای ایجاد دستگاه‌هایی استفاده کند که برای یک فرد طراحی شده است، مانند یک برنامه دیابت که می‌تواند سبک زندگی شما را ردیابی کند و تولید دستگاه را مطابق با نیازهای فردی شما اطلاع دهد. .

خیاطی محصولات متناسب با نیازهای فردی را می توان به صنایع دیگر، از جمله الکترونیک، خودرو و موارد دیگر تعمیم داد، و یک تماس شخصی و انسانی برای گسترش پیشنهادات ایجاد شده از طریق Industry 4.0 اضافه کرد.

نتیجه

Industry 5.0 به ربات‌ها و ماشین‌های هوشمندی اشاره دارد که در کنار افراد کار می‌کنند و اهداف انعطاف‌پذیری و پایداری را نیز شامل می‌شود. در جایی که Industry 4.0 بر فناوری هایی مانند اینترنت اشیا و کلان داده متمرکز شده است، Industry 5.0 به دنبال اضافه کردن جنبه های انسانی، محیطی و اجتماعی دوباره به معادله است.

در این راستا، Industry 5.0 را می توان به عنوان مکمل پیشرفت های انجام شده در Industry 4.0 برای حمایت به جای جایگزینی انسان ها دانست. این به انسان اجازه می‌دهد تا جایی که لازم است مداخله کند و از اتوماسیون بیش از حد برای ترکیب تفکر انتقادی و سازگاری دور شود، در حالی که همچنان از دقت و تکرارپذیری ماشین‌ها بهره می‌برد.

سوالات متداول

Industry 5.0 چه زمانی شروع می شود؟

Industry 5.0 در حال حاضر شروع به وقوع کرده است، اگرچه هنوز برای شکوفا شدن باید کشش بیشتری به دست آورد. بسیاری از کسب‌وکارها هنوز بر صنعت 4.0 متمرکز هستند، اما با توجه به اینکه شرکت‌های بیشتری به سمت ترکیب ایده‌های Industry 5.0 حرکت می‌کنند، باید شاهد توسعه بیشتر آن باشیم.

آیا ما صنعت 5.0 را تجربه می کنیم؟

Industry 5.0 آغاز شده است و سیستم های مجهز به هوش مصنوعی وظایف تکراری را بر عهده می گیرند و به افراد اجازه می دهند بر روی کارهای مولدتر و ارزش افزوده تمرکز کنند. Industry 5.0 هنوز در مراحل اولیه خود است و بسیاری از کسب و کارها هنوز بر روی Industry 4.0 تمرکز دارند (به بالا مراجعه کنید)، با این حال انتظار می رود با همسو شدن شرکت های بیشتری با اهداف Industry 5.0 این تغییر کند.

صنعت 5.0 چه معنایی برای تولید خواهد داشت؟

Industry 5.0، زمانی که با ظرفیت کامل کار می کند، امکان اتوماسیون بهتر فرآیندهای تولید را فراهم می کند و داده های بلادرنگ را ارائه می دهد، اما در عین حال به افراد امکان می دهد در کنار ماشین آلات برای بهبود فرآیندها و ارائه شخصی سازی برای مشتریان کار کنند.

برخی از چالش های صنعت 5.0 چیست؟

با توجه به افزایش جریان داده، حسگرها و نظارت مرتبط با Industry 5.0، یکی از بزرگترین چالش ها مدیریت انرژی است. این می تواند بهینه شود تا دستگاه های هوشمند بزرگ را از طریق مصرف انرژی هوشمندتر و برداشت انرژی به هم متصل کنند.

چالش‌های دیگر برای صنعت 5.0 شامل درک و تمایل، توانایی و دامنه مالی کسب‌وکارها برای اتخاذ این روش‌های کاری جدید است.

آینده صنعت 5.0 چیست؟

آینده صنعت 5.0 شامل ساخت ربات‌ها، از جمله ربات‌های صنعتی، با هوش مصنوعی و فن‌آوری‌های محاسباتی شناختی بهبودیافته برای بهبود کارایی و سرعت تحویل است، در حالی که در عین حال به مردم اجازه می‌دهد تا بر حوزه‌های دیگر تمرکز کنند.

Industry 5.0 چه تفاوتی با انقلاب های صنعتی قبلی دارد؟

تفاوت با انقلاب صنعتی پنجم این است که چگونه از فناوری مدرن برای هدایت کار مشترک بین انسان‌ها و فناوری‌های پیشرفته و روبات‌های مجهز به هوش مصنوعی برای بهبود فرآیندهای محل کار برای ارائه آینده‌ای پایدارتر، انسان محور، انعطاف‌پذیرتر و آگاه‌تر از محیط‌زیست استفاده می‌شود.

Industry 4.0 در مقابل Industry 5.0: تفاوت چیست؟

متقاطع هایی بین این دو انقلاب وجود دارد، اما در حالی که صنعت 4.0 مبتنی بر فناوری بود، صنعت 5.0 ارزش محور است. جایی که نسخه 4.0 به اتوماسیون و تمرکز فزاینده بر فناوری نگاه می کرد، 5.0 بشریت را به میدان بازمی گرداند و با فناوری ترکیب می شود تا سیستم ها و فرآیندهایی را ارائه دهد که ابتدا به مردم و جهان اطراف ما خدمت می کنند.

چه صنایعی بیشتر تحت تاثیر صنعت 5.0 هستند؟

به نظر می‌رسد بخش‌هایی مانند مراقبت‌های بهداشتی، زنجیره‌های تامین، و تولید با استفاده از تجزیه و تحلیل داده‌های بزرگ، اینترنت اشیا، روبات‌های مشارکتی، دوقلوهای دیجیتال و موارد دیگر در کنار افزایش تمرکز بر شخصی‌سازی و پایداری، از صنعت 5.0 بهره‌مند شوند.

چرا صنعت 5.0 مهم است؟

Industry 5.0 مهم است زیرا به مشاغل و صنعت اجازه می دهد تا به طور فعال راه حل هایی را برای جامعه ارائه دهند تا منابع را حفظ کنند، ثبات اجتماعی را تضمین کنند و به اهداف آب و هوایی رسیدگی کنند. صنعت 5.0 با توجه به مزایایی که به جای صرفاً بهره‌وری و سود، بر جهان گسترده‌تر، از جمله کارکنان، متمرکز شده است، کسب‌وکارهای مرتبط را به جای ایجاد مشکلات بالقوه محیطی و اجتماعی به بخشی از راه‌حل تبدیل می‌کند.

چگونه انقلاب صنعتی پنجم بر آینده کار تأثیر می گذارد

کاترین بال، آینده پژوه برنده جایزه، در گزیده ای از کتاب جدیدش Converge ، معنای صنعت 5.0 را برای اقتصاد دایره ای و پتانسیل آن برای تقویت شیوه های تجاری انعطاف پذیر نشان می دهد.

 

رکورد متوقف می شود. یک لحظه صبر کنید – شما می گویید ما اکنون در انقلاب صنعتی پنجم هستیم؟ چه اتفاقی برای چهارمین افتاد – اینترنت اشیا، اتصال، حسگرها، شهرهای هوشمند و دوقلوهای دیجیتال؟ آیا ما قبلاً از آن گذشته ایم؟

بیایید قبل از حرکت به جلو، به عقب بررسی کنیم. اینها انقلاب های صنعتی هستند که قبلاً داشته ایم:

  • 1.0 تقریباً در دهه 1780 بود، زمانی که قدرت بخار واقعاً میل لنگ می زد و ماشین آلات را به حرکت در می آورد.
  • 2.0 در حدود دهه 1870 بود، زمانی که تولید انبوه و تقسیم کار اعمال شد.
  • 3.0 در اواخر دهه 1960 شروع شد و زمان محاسبات بود.
  • 4.0 حدود سال 2000 بود، زمانی که حسگرها شروع به کوچکتر شدن و اتصال بیشتر کردند. به آن لقب «اینترنت اشیا» داده شد.

Industry 5.0 درباره رباتیکی است که ما در درون خود قرار می دهیم – تقویت بیونیک و “اینترنت بدن ها”. نه فقط سود، بلکه با هدف تقویت خواهد شد.

این شانس ماست که از تمام فناوری‌هایی که در حال حاضر داریم یاد گرفته‌ایم استفاده کنیم و فناوری را به نفع بشریت و جامعه انجام دهیم.

تکنولوژی برای ما وجود دارد. مگر اینکه مالکیت این مکالمه را شروع کنیم، در اوج یک شیب لغزنده هستیم که منجر به مالکیت تکنولوژی و افرادی که آن را ایجاد می کنند، می شویم.

ما اکنون مدل‌های کسب‌وکار و سرمایه‌گذاری داریم که ادعا می‌کنند برای محیط‌زیست بهتر هستند، اما هیچ تغییر واقعی در قوانین – مانند قانون شرکت‌ها 2001 در استرالیا – برای تشویق مدیران هیئت‌مدیره برای به چالش کشیدن بازده سهام‌داران فعلی و مبتنی بر سود وجود ندارد. مدل های کسب و کار خطی

این بدان معناست که ما باید اولین پذیرندگان مدل های کسب و کار متمرکز بر آینده باشیم و تغییر را رهبری کنیم. ما باید کسب و کارها (و مشاغل) را حول این رویکرد اقتصادی جدید ایجاد کنیم و توانایی های مستقل و زنجیره تامین ایجاد کنیم.

مردم در مورد سرمایه گذاری زیست محیطی، اجتماعی و حاکمیتی (ESG) به عنوان یک پلت فرم برای رشد کسب و کار مبتنی بر اخلاق و بازده سرمایه گذاران بلندمدت پایدار صحبت می کنند. این روش کار بسیاری از کسب و کارهای کوچک برای چندین دهه بوده است – این جدید نیست.

با این حال، به نظر می‌رسد که تأثیرات زیست‌محیطی و تأثیرات اجتماعی (شامل موضوعاتی مانند برده‌داری مدرن) فقط در حاشیه صحبت می‌شود و بخشی از DNA کسب‌وکارهای بزرگ نیست.

صندوق های بازنشستگی ما در برخی از کسب و کارهایی سرمایه گذاری می شود که ظاهرا کندترین تغییر را دارند. این چیزی است که ما میخوایم؟ اگر نه، چه کاری می‌توان انجام داد تا سازمان‌های عقب مانده را تشویق کند تا به سرعت عمل کنند؟

اقتصاد دایره ای و «آلاینده می پردازد»

تغییرات آب و هوایی

«اقتصاد دایره‌ای» یک عبارت پر سر و صدا است. این یک رویکرد بسیار خوش بینانه است و اغلب با توسعه پایدار مرتبط است.

جایی است که محصولات و مواد در حال استفاده باقی می مانند (به جای رفتن به محل دفن زباله)، زباله ها و آلودگی ها حذف می شوند و سیاره زمین دوباره تولید می شود. این به طور فزاینده ای مبتنی بر انرژی های تجدیدپذیر و مواد است و با نوآوری دیجیتال شتاب می گیرد.

به جای اینکه فقط به کاهش اثرات زیست محیطی و زیست محیطی صنعت توجه داشته باشد، هدف آن تغییر اقتصاد به سمت احیا و ایجاد شیوه های کاری و فرهنگ جدید است.

پاسخ من به این سؤالات این است که ما نمی دانیم: ما هنوز داده یا مدرکی نداریم. قلب من می‌گوید که باید برای یک اقتصاد دایره‌ای تلاش کنیم، اما نمی‌توانیم به راه خود ادامه دهیم.

انجام این کار به معنای پایان جامعه ای است که ما آن را در طول زندگی فرزندانم می شناسیم. ضرب المثل قدیمی همچنان صادق است، و در اینجا ارزش تکرار دارد: “ما سیاره را از والدین خود به ارث نمی بریم، ما آن را از فرزندان خود قرض می گیریم.”

برخی ممکن است استدلال کنند که منابع این سیاره تنها منابعی نیستند که ما در این قرن از آنها استفاده خواهیم کرد. ما در حال حاضر شرکت هایی داریم که برای استخراج ماه و سیارک ها آماده می شوند. منابع خارج از سیاره، کارآفرینان در سیلیکون ولی را برای ایجاد فرصت‌های سرمایه‌گذاری و ایجاد اشتهای راه‌اندازی برانگیخته است.

آیا اقتصاد دایره ای با توجه به منابع محدود سیاره ما و جمعیت انسانی رو به رشد، با فناوری های فعلی دور از دسترس است؟ آیا از نقطه اوج مصرف پایدار عبور کرده ایم؟

آژانس اکتشافات هوافضای ژاپن (JAXA) یک نمونه‌بر حفاری را روی یک سیارک فرود آورده، نمونه‌برداری کرده و آن را بر روی زمین بازگردانده تا محتویات سنگ آهن را تجزیه و تحلیل کند. پروژه آرتمیس ناسا در این دهه به ماه می رود، که باعث تجدید حیات عمومی در عشق به ماموریت های فضایی می شود.

با این حال، هیچ معاهدات رسمی جهانی یا توافقنامه تجاری مبتنی بر منابع “خارج از جهان” وجود ندارد. و، واقعاً، آیا می‌توانیم بحث منابع را تا این حد گسترش دهیم تا بر رویکرد مصرف‌گرایانه پافشاری کنیم؟

منابع روی زمین محدود هستند و به طور فزاینده ای مورد مناقشه هستند، به ویژه از نظر ژئوپلیتیک. عبارت مورد علاقه قدیمی “کاهش، استفاده مجدد، بازیافت” در واقع فقط فرآیندهایی مانند تولید پلاستیک را تداوم بخشیده است، زیرا به نظر می رسد عنصر بازیافت به مردم اجازه می دهد فقط به استفاده از آن ادامه دهند.

از قضا بزرگترین مشکل پلاستیک این است که در کار خود بسیار خوب عمل می کند. پلاستیک باقی می ماند؛ تجزیه نمی شود این باعث ایجاد جهنم در محیط‌های دریایی می‌شود، زیرا پلاستیک‌ها به قطعات کوچک‌تر و کوچک‌تر تجزیه می‌شوند، وارد زنجیره غذایی می‌شوند و حیات وحش را می‌کشند و حتی در ما ختم می‌شوند.

به طور متوسط، کارشناسان تخمین می زنند که هر یک از ما هر هفته پلاستیکی به ارزش یک کارت اعتباری (تقریباً شش گرم) به شکل میکروپلاستیک می خوریم. این مقدار پلاستیک به اندازه کافی نگران کننده است، اما به محض تبدیل شدن به اندازه نانو، چه بلایی سر سلامتی ما خواهد آورد؟ ما در واقع نمی دانیم، اما دانشمندان پیش بینی می کنند که خوب نخواهد بود.

بقایای پلاستیکی زیادی در خاک کشاورزی ما از چیزهایی مانند گلوله های کود وجود دارد. پلاستیک روده میکروارگانیسم هایی مانند نماتدها را مختل می کند و باعث افزایش کربن آزاد شده از خاک می شود. یک چیز اضافی که در شرایط اضطراری آب و هوایی به آن نیاز نداریم منبع غیر نقطه ای دیگری از انتشار کربن در مقیاس بزرگ است. آیا پلاستیک‌ها باعث حواس‌پرتی از شرایط اضطراری آب و هوایی شده‌اند یا به‌طور جدایی ناپذیری به هم مرتبط هستند؟ من دومی را باور دارم.

ما باید با منشأ مسئله ای که این هیولای پلاستیکی را ایجاد کرد، بپردازیم: مدل های تجاری اجازه می دهند تحت چارچوب قانونی ما رشد کنند که حفاظت از محیط زیست را به اندازه امانتداری و تجارت حلال مهم نمی دانند.

تهیه کننده پولی پرداخت نکرده است. باید هزینه مالی برای کسب سود به هزینه کره زمین به روشی ناپایدار وجود داشته باشد. اصل “آلاینده می پردازد” هرگز به عنوان بخشی از تحلیل چرخه حیات اقتصادی جدی گرفته نشده است. این ممکن است در حال تغییر باشد.

“به روشی که ما همیشه آن را انجام داده ایم”

انجام کسب و کار با ذهنیت “این روشی است که ما همیشه آن را انجام داده ایم” در آینده کارساز نخواهد بود. اتاق‌های هیئت‌مدیره جهان به ریسک و پرداخت بدهی مالی می‌پردازند، اما اکثر آنها کمیته‌های فرعی نوآوری ندارند.

مطالعه اخیر مؤسسه استرالیایی مدیران شرکت نشان داد که کمتر از سه درصد از مدیران شرکت دارای سابقه STEM هستند. در دنیایی که به طور فزاینده ای تکنولوژیک می شود، این یک مشکل بزرگ است.

اگر افراد در سطح بالای استراتژی شرکتی نتوانند به درستی با STEM و اقتصادهای دیجیتال جدید تعامل داشته باشند، این چه معنایی برای آینده بازارهای سهام جهان دارد؟

ما باید مطمئن شویم که تنوع هیئت مدیره منعکس کننده آینده ای است که قرار است به نظر برسد، نه آنچه که جهان در 20 سال پیش به نظر می رسید. شاخص‌های تنوع حول جنسیت هنوز در سطح جهانی پایین‌تر است، اما وقتی دانش STEM را نیز در نظر بگیرید، این فرصت بزرگی را نشان می‌دهد.

من قبلاً امور بانکی و بازنشستگی خود را به سازمان هایی منتقل کرده ام که با جهان بینی و اخلاقم مطابقت دارند و تنها من نیستم. Industry 5.0 شاهد افزایش مدل‌های کسب‌وکار «سود با هدف» و همچنین طرح‌های اعتباربخشی شخص ثالث و انتظارات پیرامون بهترین عملکرد صنعت خواهد بود.

انجمن‌ها و ارگان‌های صنعتی – و همچنین نهادهای استاندارد، از جمله سازمان بین‌المللی استانداردسازی – در حال ایجاد طرح‌های استانداردهای آرمانی هستند که برای تشویق سازمان‌ها به در نظر گرفتن هدف و همچنین سود طراحی شده‌اند. به نظر می رسد که اگر اهدافی را در یک صنعت بسازید، مردم آرزوی دستیابی به آنها را خواهند داشت.

در تاریخ اخیر دنیای شرکت‌ها به ندرت دیده شده است که بیش از یک یا دو شرکت پیشرو باشند. بقیه پیروان هستند ما این را با ماشین‌حساب‌های ردپای کربن در گزارش‌های سالانه، قانون برده‌داری مدرن، و عجله‌های پس از همه‌گیری به مدیریت زنجیره تامین مستقل دیده‌ایم.

رویکردهای محافظه کارانه و آهسته برای تغییر از ظهور فناوری های نمایی و صنعت 5.0 جان سالم به در نخواهند برد – مشتریان با پای خود (و پول خود) راهپیمایی خواهند کرد.

همه چیز به سرعت در Industry 5.0 اتفاق می افتد. این بدان معناست که مقررات و قوانین عقب مانده اند و تصویب آنها قبل از تصویب گسترده دشوار است.

دعوای قانونی و قانونی بین اوبر و برخی از دولت‌ها در سرتاسر جهان هرگز رخ نداد، زیرا قایق تحویل اوبر حرکت کرده بود. اوبر به چیزی که می خواست رسید، یعنی کار بدون مانع بود.

واکنش‌های منفی علیه گسترش اوبر به بازارهای ناآماده مانند استرالیا وجود داشت. به عنوان مثال، جایی که من در سال 2015 کار می کردم، به ما گفته شد که از اوبر برای مقاصد کاری استفاده نکنیم، زیرا اعتقاد بر این بود که رانندگان اوبر – و بنابراین سفر – بیمه نمی شوند.

با این حال، در نهایت، شرکت‌هایی مانند اوبر واقعاً رانندگان نمی‌خواهند – آنها وسایل نقلیه بدون راننده می‌خواهند. درایورها کمترین اطمینان بخش از فرآیند عملیاتی هستند و برخی از برنامه های ارائه خدمات نرم افزاری برای زمانی ساخته می شوند که انسان ها دیگر بخشی از تیم تحویل کسب و کار نیستند.

طی 10 یا 20 سال، ما حتی ممکن است اتومبیل خود را نداشته باشیم – شاید در صورت نیاز آنها را اجاره کنیم یا وسایل نقلیه بدون راننده کرایه کنیم.

این باعث می‌شود تعجب کنم که چرا ما شهرهای هوشمند ایجاد نمی‌کنیم و ساختمان‌های جدیدی طراحی نمی‌کنیم که روندهای کلیدی و قابلیت‌های فناوری صنعت 5.0 را در نظر بگیرند.

پارکینگ های ساخته شده در سال 2022 واقعاً در سال 2035 برای چه مواردی استفاده می شوند؟ آیا می توان آنها را با انعطاف پذیری در ذهن ساخت؟ آیا آنها می توانند کمکی به اسکان بی خانمان ها و آسیب پذیران در شهرهای ما کنند؟

برخی از موسسات خیریه در حال حاضر این کار را در پارکینگ های بزرگ در مراکز شهر انجام می دهند، مانند Beddown غیرانتفاعی استرالیا. تخت‌ها و زیرساخت‌های موقت پس از ساعت‌ها وارد می‌شوند و فضاها به اتاق‌های خواب امن و خصوصی تبدیل می‌شوند.

موسسات خیریه مانند Orange Sky استرالیا خدمات خشکشویی خود را به دوستان بی خانمان در سراسر کشور افزایش داده اند و از عملیات مالی و پشتیبانی خوبی برخوردار هستند. آنها از فضاهایی مانند پارکینگ برای ارائه خدمات خشکشویی رایگان از پشت یک ون مخصوص استفاده می کنند. این نوع موسسات خیریه حامیان و حامیان سخاوتمندانه شرکتی دارند.

آینده کار

مقاصد ملاقات

آینده کار و کسب و کار حوزه های مورد علاقه در حوزه آینده پژوهی هستند. دفتر سال 2025 واقعاً چگونه خواهد بود؟ برخی تصور می‌کنند دفاتر به اتاق‌های کوچک‌تر و شخصی‌سازی شده، با هوای تازه و تهویه طبیعی بیشتر، فضای گرم کمتر و فضاهای باز کمتر تقسیم می‌شوند.

COVID-19 و Industry 5.0 ممکن است ناقوس مرگ دفتر باز باشد – که برای من خبر بسیار خوبی است، زیرا من صدایی برای تئاتر دارم و قبلاً احساس می‌کردم که در محیط‌های کاری بزرگ و باز کاملاً دچار مشکل می‌شوم.

معماران و طراحان باید در نظر داشته باشند که چگونه ساختمان‌ها را می‌توان برای مبارزه با چاقی (مانند دسترسی بهتر به فضاهای سبز، مسیرهای پیاده‌روی زیبا و مسیرهای دوچرخه‌سواری) و ایجاد فضاهای مثبتی که سلامت روان را ارتقا می‌دهد (مانند از طریق فراهم کردن فضاهای هنری یا اجتماعی، اجتماعی) طراحی کرد. فضا)، و همچنین همکاری برای برنامه ریزی ساختمان های سالم مناسب برای همه گیری بعدی (به عنوان مثال، ساختمان هایی با پنجره هایی که در واقع باز می شوند و جریان هوای بهتری را فراهم می کنند).

لوسی ترنبول، شهردار سابق سیدنی نیز بر نیاز به طراحی شهرهای قابل زندگی برای ایمن تر بودن برای زنان تاکید کرده است.

ما اکنون یک نگرش جسورانه نسبت به شرایط کاری کاملاً انعطاف پذیر داریم. درست قبل از قرنطینه های 2020 در استرالیا، دوستی داشتم که برای یک بانک بزرگ کار می کرد و التماس می کرد که جمعه ها از خانه کار کند – او فرزندان خردسال داشت و زمان صرفه جویی در رفت و آمد و سازماندهی مراقبت از کودکان برای او بسیار مفید بود.

او هفته‌ها بدون هیچ پاسخی التماس می‌کرد و التماس می‌کرد – و ناگهان همه‌گیری همه‌گیر شد و به او اجازه کار از خانه داده شد، بدون هیچ مشکلی.

این همه گیری طول کشید تا مدیریت را مجبور کند بپذیرد که آنها واقعاً می توانند به مردم اعتماد کنند تا از خانه کار کنند و در واقع حتی بهره وری بیشتری داشته باشند. یک چیز مطمئناً این است که کار اداری تحت تأثیر هیستریک قرار می گیرد: هرگز آن چیزی که اکنون بودیم که می دانیم می تواند متفاوت باشد نخواهد بود.

صنعت 5.0 می تواند شیوه های تجاری انعطاف پذیری را تقویت کند که به زنان و والدین شاغل در سراسر جهان کمک می کند تا زندگی شادتر و سالم تری داشته باشند. ما می دانیم که به طور متوسط ​​زنان در سراسر جهان با حقوق بازنشستگی بسیار کمتری نسبت به مردان بازنشسته می شوند (بر اساس گزارش مجمع جهانی اقتصاد حدود 30 تا 40 درصد کمتر).

این اکنون باعث ایجاد اثرات موجی می شود که زنان مسن را به فقر می کشاند. با بهبود روزافزون مراقبت‌های بهداشتی که امید به زندگی را افزایش می‌دهد، حقوق بازنشستگی ما باید بیشتر شود.

یکی از راه حل‌های ممکن، درآمد پایه جهانی یا شکل دیگری از حمایت مالی بهبود یافته است که به زنان اجازه می‌دهد بدون اینکه در دوران بازنشستگی آسیب ببینند، برای بزرگ کردن فرزندان خود استراحت کنند.

تصور کنید که اگر زنان در مواقعی که بیشتر به آن نیاز داشتند، از لحاظ مالی به درستی حمایت می شدند، چه تفاوتی ایجاد می کرد. اگر پاداش‌های مبتنی بر شاخص‌های کلیدی عملکرد (KPI) تحت تأثیر شرایط مرخصی والدین، خانواده یا مراقب قرار نگرفت. اگر بازنشستگی در طول دوره های مرخصی بدون حقوق پرداخت شده باشد. یا اگر انواع دیگر مرخصی ها مانند مرخصی قاعدگی و مرخصی خشونت خانگی و خانوادگی استاندارد شده باشد.

در طول همه‌گیری COVID-19، دولت استرالیا به مردم اجازه داد تا به دو لات 10000 دلاری از بازنشستگی خود دسترسی داشته باشند. بسیاری از زنانی که سعی در فرار از خشونت داشتند، از این فرصت استفاده کردند و توانستند از آنجا خارج شده و از خطر دور شوند.

با این حال، نتیجه برای آن دسته از زنان – که در حال حاضر از نظر بازنشستگی خود در محرومیت هستند – این است که آنها در حال حاضر حتی کمتر در صندوق پس انداز آینده خود دارند. چه می شد اگر به این زنان به جای آن کمک های بلاعوض برای حفظ جان خود و فرزندانشان داده می شد؟

انتظارات در مورد تعادل کار و زندگی در دنیای پس از همه گیری ما به چالش کشیده شده است و تغییرات اساسی در هفته استاندارد کاری ما وجود دارد. در گذشته، در بسیاری از شرکت ها و فرهنگ ها، اضافه کاری استاندارد شده بود و رقابت بین همکاران برای انجام بیشترین کار بدون دستمزد وجود داشت.

در ژاپن حتی برای جوانانی که به معنای واقعی کلمه خود را تا سر حد مرگ کار می کردند، اصطلاحی ایجاد شد: کاروشی. اما به نظر می رسد که موج تغییر کرده باشد، و مفهوم اضافه کاری بدون دستمزد اکنون در بسیاری از فرهنگ های محیط کار سمی تلقی می شود. این تغییر عقیده همیشه در حال وقوع بود، اما همه‌گیری گفتگوها را نه تنها در مورد اینکه تعادل کار و زندگی می‌تواند باشد، بلکه آنچه باید باشد، تسریع کرد.

در برخی کشورها، مانند سوئد، افراد برای پنج روز در هفته استخدام می‌شوند، اما فقط چهار روز کار می‌کنند و روز پنجم را صرف آرامش نورون‌ها و بدنشان می‌کنند و برای هفته بعد الهام می‌گیرند. جاسیندا آردرن نخست وزیر نیوزیلند نیز از طرفداران هفته کاری چهار روزه است.

تصور کنید که همه ما بتوانیم یک هفته چهار روز کار کنیم و سپس یک روز را در TAFE یا دانشگاه صرف یادگیری در مورد فناوری های جدید کنیم؟ این امر به فرد، شرکت و کشور ارزش افزوده می‌دهد، بدون اینکه به حمایت از بخش آموزشی در حال مبارزه اشاره کنیم.

برخی از شرکت‌های اسکاندیناوی به‌طور خودکار میزها را بالا می‌برند تا کاربرانشان نتوانند بعد از ساعت ۵ بعدازظهر به آن‌ها دسترسی پیدا کنند! در بسیاری از کشورهای دیگر، از مردم انتظار می رود که دو هفته پنج روزه را در دفتر کار کنند و روزهای باقی مانده را از راه دور از هر کجا که دوست دارند کار کنند. در لندن، افرادی که در روزهای سه‌شنبه، چهارشنبه و پنج‌شنبه در دفتر کار می‌کنند، نام مستعار «TWaTs» را برای خود انتخاب کرده‌اند.

ایده اعتماد در محل کار، و عملکرد مبتنی بر KPI به جای ساعت‌ها در ساعت، برای مدت طولانی ایده‌آل بوده است. این بیماری همه گیر سرانجام زیر نظر برخی از مدیران آتشی را روشن کرد تا در واقع به کارمندان خود اعتماد کنند تا در حین کار از راه دور کار کنند، اگرچه بدبین در من متعجب است که آیا این کار ادامه خواهد داشت مگر اینکه دلیل قانونی برای سازمان ها وجود داشته باشد که این کار را حفظ کنند.

 

مقالات

انقلاب صنعتیانقلاب صنعتی پنجم 5IRموچ پنجم

مطالب مرتبط ...

بدون نظر

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *