تغییر، خودش یک قانون است

در برخورد با حرفه خود و تغییرات اجتناب ناپذیر آن، باید اینگونه فکر کنید: شما به موقعیت خاصی وابسته نیستید. وفاداری شما به شغل یا شرکت نیست بلکه شما متعهد به دنبال کردن رسالت زندگی خود و فعلیت کامل آن هستید. این وظیفه شماست که این رسالت را پیدا کنید و به درستی آنرا هدایت کنید. حمایت کردن از شما یا کمک به شما بر عهده دیگران نیست. شما تنها هستید. تغییر اجتناب ناپذیر است، به ویژه در چنین لحظه انقلابی مانند زمان ما. از آنجا که شما به تنهایی کار می‌کنید، این وظیفه شماست که تغییرات فعلی در حرفه خود را پیش بینی کنید. شما باید رسالت زندگی خود را با شرایط تطبیق دهید. شما نباید به روشهای گذشته برای انجام کارها پایبند باشید، زیرا این امر باعث می‌شود که عقب افتاده و متحمل خسارت شوید. شما باید انعطاف پذیر بوده و همیشه به دنبال سازگاری باشید. درصورت تحمیل شدنِ تغییر ، نباید واکنش نامناسبی نشان دهید ویا نسبت به خود احساس دلسوزی و ترحم کنید.  فردی روچ قبل از اینکه مربی بزرگ بوکس شود، مجبور به ترک بوکس شد. او به طور غریزی راه بازگشت به رینگ را پیدا کرد زیرا کشف کرده بود که چیزی که او دوست دارد بوکس به تنهایی نیست، بلکه ورزش‌های رقابتی و استراتژی است. با این تفکر، او  توانست تمایلات خود را با جهت گیری های جدیدی در بوکس تطبیق دهد. مانند روچ، شما نباید مهارت‌ها و تجربیاتی که به دست آورده اید را کنار بگذارید، بلکه باید راهی جدید برای استفاده از آنها بیابید. نگاه شما باید به آینده و نه گذشته باشد. غالباً چنین تعدیلات و تنظیماتِ خلاقانه ما را به مسیری برتر رهنمون می‌کنند – غفلت ما تلنگری می‌خورد  و مجبور می‌شویم مسیری که در پیش‌گرفته‌ایم را مجددا بررسی کنیم.

قانون روزانه: تمایلات خود را وفق دهید. هدف‌هایتان نباید غیرمنعطف و تغییر ناپذیر باشد. تغییر، خودش یک  قانون است.