سیستم‌های ERP بر اساس نیازهای عمومی انواع مختلف سازمان‌ها، متعلق به بخش‌های مختلف کسب‌وکار، توسعه یافتند و از طریق اضافه کردن مداوم فرآیندهای کسب‌وکار جدید، بیشتر تکامل یافتند. در نتیجه، هر سیستم ERP در حال حاضر عملکردهای متعددی را ارائه می‌کند که اکثر شرکت‌ها را در طول اجرای پروژه تحت تأثیر قرار می‌دهد. شرکت‌ها باید اجزای مرتبط سیستم را جمع‌آوری کنند و این اجزا را برای برآورده کردن نیازهای تجاری خاص خود تنظیم و تراز کنند.
پیکربندی چیست؟
پیکربندی یک سیستم ERP با کنترل‌های استفاده متعددی سروکار دارد که می‌توانند خاموش یا روشن شوند تا عملکردهای آن را با نیازهای موجود متعادل کنند. اولین چیزی که اتفاق می افتد نصب ماژول های خاص مورد نیاز و پیکربندی این ماژول ها، مطابق با محدوده پروژه است. هزاران جدول پیکربندی وجود دارد که نحوه عملکرد سیستم، نحوه ظاهر صفحه ورود داده ها، نحوه نمایش سیگنال ها و ماساژها و غیره را مشخص می کند.
فرآیند فوق بسیار پیچیده است، به ویژه برای فروشندگان سطح 1 مانند SAP و Oracle. برای کاهش این پیچیدگی، فروشندگان ERP در حال ایجاد ماژول های از پیش پیکربندی شده مناسب برای یک عمود تجاری خاص هستند. فروشندگان ERP همچنین در حال توسعه ابزارهای پیش پیکربندی خودکار مانند Orgware از BaaN هستند. SAP همچنین «راه‌حل شتاب‌دهی SAP» را ارائه کرده است که شامل قالب‌های خاص صنعت است که می‌توان آنها را برای یک شرکت بهینه کرد.
حالت کلی پیکربندی:
- یک عملکرد را می توان روشن یا خاموش کرد یا اختیاری کرد.
- XOR ieto تنها یک جریان را انتخاب می کند که شرایط مشخص شده را برآورده می کند.
- یا جایی که یک پیکربندی از فعالیت های اختیاری یا جریانی پشتیبانی می کند که به همه، هیچ یا برخی از فعالیت ها نیاز دارد.
- AND – جریان های موازی اجباری را نشان می دهد.
برخی از گزینه های پیکربندی برگشت ناپذیر هستند، به عنوان مثال اگر گزینه “موجودی منفی مجاز” انتخاب شود، نمی توان آن را در مرحله بعدی معکوس کرد. برخی از تنظیمات برگشت پذیر هستند، به عنوان مثال، مقدار سفارش خرید ممکن است از مقدار سفارش عمومی بیشتر باشد یا خیر. در برخی موارد، اگر انتخاب خاصی انجام نشده باشد، عملکرد قابل تنظیم می تواند به طور پیش فرض روشن یا خاموش شود.
راه‌اندازی سیستم پایه: برخی از فعالیت‌های مهم مربوط به راه‌اندازی سیستم پایه که بر روی همه ماژول‌ها تأثیر دارد، در زیر آورده شده است:
- ایجاد یک شرکت: این اساسا برای ایجاد یک پایگاه داده است. تعدادی پایگاه داده را می توان ایجاد کرد که یکی از آنها ممکن است برای تراکنش های واقعی باشد، در حالی که بقیه ممکن است برای آزمایش و آموزش استفاده شوند. یک شرکت ممکن است سلسله مراتب متفاوتی مانند تدارکات واحد / مالی واحد، تدارکات چندگانه / مالی واحد، تدارکات چندگانه / مالی چندگانه و غیره داشته باشد.
- راه‌اندازی ارز: ارزها باید به‌عنوان i) ارز پایه که واحد پول قانونی کشوری است که سازمان در آن فعالیت می‌کند، پیکربندی شود. تعدادی از کشورها
- تنظیم تقویم و دوره ها: تقویم ها برای ثبت اطلاعات در مورد در دسترس بودن منابع استفاده می شوند. دوره ها فواصل زمانی هستند که می توان از آنها برای اهداف آماری، مالی، برنامه ریزی و کنترل هزینه استفاده کرد.
- واحدهای اندازه گیری: واحدهای پایه طول، مساحت سطح، وزن، زمان و عوامل مکالمه آنها برای هدف معاملاتی.
- ادغام بین مالی و لجستیک: تنظیم روابط بین شرکتی، نحوه به روز رسانی جداول مالی به صورت بلادرنگ یا دسته ای، نحوه ارزیابی موجودی کالا مانند LIFO، FIFO، هزینه استاندارد یا میانگین وزنی، رسیدگی به معاملات نهایی و غیر نهایی. در دفتر مالی و غیره
- تعریف گروه شماره، نوع سری و طول سری: برای استفاده به عنوان شناسه تراکنش منحصر به فرد مانند سفارشات خرید، سفارش فروش، سفارش تولید و غیره.
- تعریف کشورها: مشتریان و فروشندگان در کشورهای مختلفی قرار دارند که باید کد کشور برای آنها تعریف شود. این امر به دلیل ضرورت محاسبه و گزارش مالیاتی بسیار حائز اهمیت است.
- تخصیص کدهای مالیاتی: برای معاملات خرید، خرید، خدمات، پروژه باید تعریف شود.
نتیجه
حتی اگر یک بسته از پیش پیکربندی شده برای یک عمودی خاص انتخاب شده باشد، تنظیمات پایه همانطور که در بالا ذکر شد لازم است تا در حین اجرا با دقت زیادی انجام شود. این پیکربندی پایه بر تمام ماژول هایی که بخشی از پیاده سازی را تشکیل می دهند تأثیر می گذارد.
بدون نظر