اثربخشی یک سیستم کامپیوتری یا یک پلت فرم نرم افزاری به طراحی رابط کاربری آن بستگی دارد. تعامل کاربر با سیستم چه یک برنامه نرم‌افزار معمولی یا یک سیستم پشتیبانی تصمیم‌گیری پیشرفته باشد، باید تا حد امکان ساده، مؤثر و بدون دردسر باشد.
اینکه سیستم های پشتیبانی تصمیم عالی دارای طراحی های رابط کاربری درخشان هستند، یک راز نیست. آنها برای ارائه تجربه کاربری برتر طراحی شده اند. طراحی رابط کاربری مستلزم دستیابی به درک کامل نیازهای کاربر و نحوه تصمیم گیری آنها است.
بنابراین، این سؤال مطرح می شود – برنامه ریزی آنها چه می شود و چگونه می توان یک چهره کاربر خوب طراحی کرد؟ به این خواهیم رسید. با این حال، قبل از اینکه به جزئیات چرایی و چگونگی قطعات بپردازیم، ابتدا سعی می کنیم بفهمیم که رابط کاربری در واقع به چه معناست.
رابط کاربری چیست؟
اگر به معنای لغوی این کلمه نگاه کنیم، رابط به معنای «نقطه عبور» یا «مرز» است. و در علوم کامپیوتر، رابط به معنای بخشی از یک سیستم کامپیوتری است که به کاربران خود اجازه می دهد تا با آن تعامل داشته باشند. این چیزی است که کاربران می بینند و استفاده می کنند. رابط کاربری مهم است اما تعامل بین کاربر و سیستم نرم افزار را بدون جلب توجه زیاد به خود تسهیل می کند. این جنبه پنهان یک برنامه کامپیوتری است که از قابلیت استفاده آن پشتیبانی می کند.
رابط کاربری ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- دستورات
- مجموعه ای از منوها
- گرافیک
- نمادها
- رهنمودها
- آکوستیک
- لمسی
- سخت افزار
- هر ارائه دیگری
ویژگی های رابط کاربری خوب
مهمترین ویژگی رابط کاربری این است که:
- بر نحوه تعامل کاربران با سیستم پشتیبانی تصمیم تاثیر می گذارد
- بین فنی (کارکرد سیستم) و ذهنیت (وضعیت ذهنی کاربر) تعادل برقرار می کند.
- روشی تصویر محور (بصری) برای تعامل با سیستم در اختیار کاربران قرار می دهد
- ارتباط و تعامل بی عیب و نقصی بین کاربر و سیستم پشتیبانی تصمیم ایجاد می کند
- خطاها را کاهش می دهد، سرعت را افزایش می دهد، از “تصمیم گیری خوب” پشتیبانی می کند
- منطقی و در عین حال شهودی
کیفیت یک سیستم پشتیبانی تصمیم تا حد زیادی به رابط کاربری آن بستگی دارد. این به این دلیل است که کاربر می بیند، احساس می کند، حس می کند و برای تعامل با سیستم نرم افزار استفاده می کند. بنابراین، درست از چیدمان صفحه تا رنگ، سبک، تقارن، خطوط، تراکم، نمادها، تصاویر، نمادها، دستورات، نمایش ورودی و خروجی نقش تعیین کننده ای دارند. .
برای درست کردن کارها، تحلیلگران DSS و کاربران نهایی باید با هم کار کنند و مسائل بالقوه ای را که ممکن است هنگام استفاده از سیستم پشتیبانی تصمیم به وجود بیاید، ذکر کرده و حل کنند.
سبک های رابط کاربری
همانطور که می دانیم رابط کاربری فضایی است که تعامل انسان و ماشین در آن صورت می گیرد. این تصمیم می گیرد که کاربر چگونه اطلاعات را وارد کند و سیستم چگونه نتیجه را ارائه دهد. راه های مختلفی برای تعامل با سیستم های تصمیم گیری کامپیوتری وجود دارد.
با این حال، سبک رابط کاربری که قرار است استفاده شود باید قبل از شروع فرآیند توسعه تصمیم گیری شود. هیچ قانون سخت و سریعی وجود ندارد که بهترین سبک رابط کاربری در مورد آن باشد. یک سیستم پشتیبانی تصمیم ممکن است از یک سبک رابط یا ترکیبی از دو یا چند سبک استفاده کند.
یک طراح DSS می تواند چندین توالی کنترل را برای مدیریت یا اجرای یک برنامه نرم افزاری، بسته به نیاز کاربر، ارائه دهد. شش سبک رابط کاربری غالب وجود دارد که می توان از آنها استفاده کرد:
- رابط خط فرمان: همانطور که از نام آن پیداست، رابط خط فرمان از دستورات برای تنظیم تعامل کاربر با سیستم نرم افزاری استفاده می کرد. کاربر دستوری مانند “run” را وارد می کند و سیستم آن را اجرا می کند. سیستم عامل های مورد استفاده MS-DOS، UNIX و LINUX بودند. این رابط به کاربر نیاز دارد تا دستور را وارد کند تا به دستگاه بگوید چه کاری انجام دهد. اگرچه چنین رابط‌هایی قدرتمند بودند، اما کاربر در واقع باید دستورات را یاد بگیرد تا یک سیستم برای آنها کار کند، که قطعاً محدودکننده بود.
- رابط منو: منو لیستی از عملکردها را در قالب انتخاب به کاربران ارائه می دهد. منوی کشویی انتخاب عملکردی که باید انجام شود را برای آنها آسان تر می کند. بهترین بخش این است که کاربران برای استفاده از سیستم نرم افزاری نیازی به یادگیری دستورات ندارند.
با این حال، منوها برای سیستم های ساده مناسب هستند. با افزایش پیچیدگی، کاربران نیاز به چندین مجموعه منو برای انتخاب دارند. حتی موارد موجود در منو می توانند منوهای فرعی داشته باشند. نمونه بارز چنین سیستم عاملی ویندوز است. اما وقتی صحبت از ساخت DSS با استفاده از رابط منو می شود، طراحی و توسعه رابط و خود نرم افزار در طولانی مدت زمان و منابع زیادی را می طلبد.
- رابط گرافیکی: این یک سیستم رابط است که به کاربران اجازه می دهد تا از طریق اشیاء قابل مشاهده دستورات را صادر کنند. برای انجام یک عمل، تصاویر، نمادها یا نمادها را نشانه یا لمس می کنید. رابط کاربری گرافیکی بیشتر بر روی چند رسانه ای به جای متن تمرکز می کند.
- رابط پرسش و پاسخ: چنین رابطی به ماشین اجازه می دهد تا سؤال بپرسد و کاربر پاسخ سؤالات را وارد کند. زمانی که کاربر همچنان به سؤالات مطرح شده توسط سیستم پاسخ می دهد، به یک گفتگو تبدیل می شود. این نوع رابط تلاشی برای القای تعامل انسان به انسان از طریق یک سیستم است. با این حال، چالش اصلی زمانی رخ می‌دهد که پاسخ‌های ارائه‌شده توسط کاربر بدون ساختار باشند، زیرا رایانه پاسخ‌های بدون ساختار را درک نمی‌کند.
- رابط کاربری صوتی: همانطور که از نام آن پیداست، تعامل انسان و ماشین را از طریق گفتار امکان پذیر می کند. صدای انسان برای کنترل ماشین یا وادار کردن آن به انجام یک عمل مورد نیاز است. رابط کاربری صوتی در حال حاضر عادی شده است. اینها رابط های بدون چشم و هندزفری هستند که با تشخیص گفتار عمل می کنند.
- رابط کاربری لمسی: این محبوب ترین و جدیدترین نوع رابط کاربری است. بر حس لامسه متکی است و هنگامی که کاربر یک تصویر خاص را لمس می کند، سیستم را برای انجام عمل انتخابی هدایت می کند. در محیط دیجیتال در کنار رابط های کاربری صوتی و گرافیکی استفاده می شود.
طراحی رابط کاربری
یک رابط کاربری موثر برای هر نوع سیستم اطلاعاتی ضروری است. طراحی آن تا حد زیادی تعیین می کند که آیا سیستم نرم افزاری مورد استفاده قرار می گیرد یا خیر. به طور معمول، تمرکز همیشه بر تخصص تحلیلگران و طراحان است که رویکرد درستی نیست. اگرچه تخصص فنی بسیار مهم است، نیازهای خاص کاربر نهایی باید درک، دسترسی و ارزیابی شود. با این کار، مجموع تجربه کار بر روی سیستم و استفاده از آن باید حساب شود. رویکرد طراحی رابط کاربری مناسب اولین گام در توسعه یک سیستم پشتیبانی تصمیم کارآمد است.
رویکرد طراحی ROMC – نمایندگی – عملیات – کمک حافظه – کمک کنترل
ROMC یک رویکرد سازمان یافته برای طراحی سیستم های پشتیبانی تصمیم گیری تخصصی، به طور دقیق تر رابط های کاربری آنها است. این یک حرکت سیستماتیک به سمت طراحی مکانیسم های نمایش، عملیات، حافظه و کنترل یک سیستم پشتیبانی تصمیم بزرگ است.
پیشنهاد شده توسط رالف اسپراگ و اریک کارلسون در سال 1982، بر تجزیه و تحلیل چهار عنصر مهم ذکر شده در بالا از یک رابط کاربری تمرکز دارد. این رویکرد به شناسایی شایستگی های اساسی یک سیستم کامپیوتری کمک می کند. این رویکرد نه تنها برای توسعه طراحی های رابط کاربری مناسب است، بلکه می تواند برای ایجاد طرح های صفحه نمایش نیز استفاده شود.
- نمایندگی
نمایندگی در مورد ارائه اطلاعات یا نتایج مربوط به آن موضوع به روشی ساختاریافته است. تمام فعالیت های تصمیم گیری در یک سازمان در یک محیط یا زمینه خاصی صورت می گیرد. نمایش، در کنار این زمینه، یک مفهوم سازی ملموس برای انتقال اطلاعات به تصمیم گیرنده یا کاربر سیستم در مورد وضعیت ارائه می کند.
این نمایش پایه ای را برای تصمیم گیرندگان با پشتوانه اطلاعات مشخص فراهم می کند و به آنها کمک می کند خروجی های DSS را تفسیر کنند. نمایش می تواند به شکل جدول، نمودار، نقشه، نمودار یا یک سند متنی باشد و هر مقدار روی نقشه یا جدول زمینه تصمیم گیری را با هم ارتباط برقرار می کند.
- عمل
این مرحله در طراحی رابط کاربری بر وظایف خاصی که توسط/با یک سیستم پشتیبانی تصمیم انجام می شود تمرکز دارد. این عملیات بسته به نیازهای خاص تصمیم گیرنده می تواند شامل یک یا چند فعالیت باشد. یک DSS ممکن است برای پردازش داده ها، ردیابی روندهای بازار، حمل تجزیه و تحلیل یا پیشنهاد جایگزین یا انجام همه عملکردها استفاده شود.
- کمک حافظه
یک DSS چگونه کار خواهد کرد؟ بر چه اساسی خروجی تولید خواهد کرد؟ قرار است چه چیزی را نشان دهد؟ برای سنتز و تجزیه و تحلیل باید به داده ها دسترسی داشته باشد. انبار داده کمک حافظه آن و به همین ترتیب برای تصمیم گیرندگان است. بنابراین، باید به کاربران پیوندی به انبار داده بدهد تا به حافظه آنها کمک کند. علاوه بر این، ممکن است پیوندها و میانبرهای دستوری یا توالی هایی را در اختیار آنها بگذارد تا به کاربران کمک کند تا سیستم پشتیبانی تصمیم را کنترل کنند.
- کمک کنترل
کمک های کنترلی در اختیار کاربران قرار می گیرد تا بتوانند به طور موثر از بازنمایی ها، عملیات ها و کمک های حافظه استفاده کنند. این به آنها اجازه می دهد تا هر گونه اطلاعات یا نمایش یا کار انجام شده توسط/با DSS را ویرایش، انجام مجدد، لغو، ذخیره، مشاهده، حذف کنند. آنها تعامل و کنترل یک سیستم پشتیبانی تصمیم را برای کاربر آسان تر می کنند. با این حال، دستورات به نوع رابط کاربری بستگی دارد.
طراحی رابط کاربری از همه این عناصر تشکیل شده است و طوفان فکری و برنامه ریزی زیادی برای آن انجام می شود. طراحی طراحی کاربر یک فرآیند فنی نیست. بلکه تلاش جمعی از کارشناسان فنی و تصمیم گیری است. آنها برای طراحی یک رابط کاربری عالی نیاز به همکاری نزدیک دارند. این احتمال استفاده از یک سیستم پس از توسعه و پیاده سازی را افزایش می دهد.
بدون نظر