مدیریت دانش در یک تیم مجازی

مدیریت دانش به عنوان استفاده از شیوه ها و تکنیک های مختلف برای جمع آوری، ذخیره و به اشتراک گذاری دانش از جمله اطلاعات، تجربیات یادگیری و بینش در میان اعضای تیم فعلی و آینده تعریف می شود . قبل از ظهور فناوری‌های اطلاعات و ارتباطات، مدیریت دانش شامل استفاده از تعاملات چهره به چهره از طریق آموزش کلاس درس، چرخش شغلی، مربیگری و راهنمایی و غیره بود. مدیریت دانش.

چالش اصلی در تیم های مجازی مشکل در به اشتراک گذاری دانش ضمنی است. این تا حد زیادی به دلیل ماهیت اجتماعی ایجاد و انتقال دانش ضمنی است. تیم‌های مجازی کارشناسان و متخصصان موضوعی را از مکان‌های پراکنده گرد هم می‌آورند تا محیطی با دانش فشرده بسازند. این تیم ها بیشتر وظیفه محور هستند و برای دستیابی به یک هدف خاص مانند تحقیق و توسعه، مشاوره، تغییر یا نوآوری تشکیل می شوند و پس از تکمیل پروژه از کشتی پیاده می شوند. دانش در طول فرآیند اجرای کار در سطح فردی به دست می آید. این دانش از نظر تجربه و بینش باید در اختیار سایر تیم های پروژه و همچنین تیم های پروژه آینده قرار گیرد.

مدیریت دانش موثر در تیم مجازی شامل گرفتن و به اشتراک گذاری اطلاعات با کیفیت و کمیت بالاتر است . دو ورودی مهم برای مدیریت دانش موثر در تیم های مجازی وجود دارد – استفاده از فناوری های ارتباطی مناسب و هماهنگی انسانی. برخی از تکنیک های موثر برای مدیریت دانش در تیم های مجازی در زیر مورد بحث قرار گرفته است.

1. اعضای تیم مجازی باید تشویق شوند تا تجربیات کلیدی و یادگیری خود را در طول اجرای کار مستند کنند. این باید به جای یک مسئولیت اضافی، بخشی از شرح شغل آنها باشد. 

    

2. یک مخزن دانش مرکزی باید در پورتال اینترانت/اکسترانت شرکتی یا در شبکه های همتا به همتا به عنوان یک پوشه، انجمن یا برنامه مشترک میزبانی شود. این مخزن باید به راحتی در دسترس همه باشد. 

    

3. اشتراک دانش باید به طور منظم با استفاده از ابزارهای فناوری پیشرفته صورت گیرد. این شامل تبادل اطلاعات مربوط به چگونگی، چه چیزی، چه زمانی و توسط چه کسی است. این فناوری‌ها ابزارهای مدیریت پروژه (مانند جلسات)، ابزارهای ارتباطی بلادرنگ (مانند کنفرانس ویدئویی) و ابزارهای بهره‌وری جلسات (مانند نظرسنجی) را برای خروجی مؤثر ترکیب می‌کنند. 

    

   1. این را می توان با استفاده از ابزارهای ICT مانند ایمیل های گروهی، ابزارهای آنلاین، ویکی ها/وبلاگ ها، انجمن های آنلاین، ماژول های آموزش الکترونیکی و فکس تسهیل کرد. به عنوان مثال، استفاده از نرم‌افزار نظرسنجی آنلاین برای گرفتن نظرات درباره تصمیم‌ها/استراتژی‌ها یا در دسترس قرار دادن وبینارهای آموزشی برای همه اعضای تیم مستقر در مناطق جغرافیایی مختلف یا ارسال ایمیل‌های گروهی در مورد بهترین شیوه‌های صنعت. 

       

   2. این کار از طریق فناوری های تعاملی و مشارکتی مانند سمینارهای وب، ویدئو کنفرانس ویدئویی و تخته سفید مجازی انجام می شود. به عنوان مثال، استفاده از ابزارهای ویدئو کنفرانس برای برگزاری جلسات توسعه برنامه مشترک یا جذب تیم توسعه نرم‌افزار فراساحلی و تحلیلگر کسب‌وکار خشکی برای دریافت وضوح در مورد نیازهای تجاری مشتری. 

    

4. رهبران باید فرهنگ تیمی دانش محور را تشویق کنند. این امر مستلزم توانمندسازی اعضای تیم، ترویج آزادی گفتگو، اجتناب از بوروکراسی و متقاعد کردن یادگیری و به کارگیری مهارت ها و ایده های جدیدتر است. 

    

5. تقویت اعتماد و یکپارچگی در بین اعضای تیم نقش عمده ای را برای اعضا ایفا می کند تا دانش را بین خود به اشتراک بگذارند. 

بنابراین می بینیم که کلید مدیریت دانش در تیم های مجازی شامل فراهم کردن زیرساخت ها از نظر فناوری و سرمایه اجتماعی است. یک استراتژی مؤثر مدیریت دانش، سازمان ها را قادر می سازد تا از پایگاه دانش متنوع تیم مجازی بهره ببرند. یادگیری از تجربیات گذشته و همچنین مخزن دانش، ورودی های قوی برای هوش تجاری فراهم می کند که تصمیم گیری و بهره وری را افزایش می دهد.