مدیریت پورتفولیو به هنر مدیریت محصولات و دارایی‌های مالی مختلف برای کمک به فرد برای کسب حداکثر درآمد با حداقل ریسک در بلندمدت اشاره دارد. مدیریت پورتفولیو به فرد کمک می کند تا تصمیم بگیرد که کجا و چگونه پول به دست آمده خود را برای بازده تضمین شده در آینده سرمایه گذاری کند.

مدل های مدیریت پورتفولیو

 

  1. مدل قیمت گذاری دارایی سرمایه 

    مدل قیمت گذاری دارایی سرمایه نیز به اختصار CAPM توسط جک ترینور، ویلیام شارپ، جان لینتنر و یان موسین پیشنهاد شد.

    هنگامی که یک دارایی نیاز به اضافه شدن به یک سبد دارای تنوع خوبی دارد، از مدل قیمت گذاری دارایی سرمایه ای برای محاسبه نرخ سود یا نرخ بازده دارایی (ROI) استفاده می شود.

    در مدل قیمت گذاری دارایی سرمایه، دارایی فقط به موارد زیر پاسخ می دهد:

    • ریسک‌های بازار یا ریسک‌های غیرقابل تنوع اغلب با بتا نشان داده می‌شوند
    • بازگشت مورد انتظار بازار
    • نرخ بازده مورد انتظار یک دارایی بدون ریسک

    ریسک های غیر قابل تنوع چیست؟

    ریسک هایی که مشابه کل دارایی ها و بدهی ها هستند، ریسک های غیرقابل تنوع نامیده می شوند.

    مدل قیمت گذاری دارایی های سرمایه ای کجا استفاده می شود؟

    مدل قیمت گذاری دارایی سرمایه ای برای تعیین قیمت اوراق بهادار فردی از طریق خط بازار اوراق بهادار (SML) و نحوه ارتباط آن با ریسک های سیستماتیک استفاده می شود.

    خط بازار امنیت چیست؟

    خط بازار امنیت چیزی نیست جز نمایش گرافیکی مدل قیمت گذاری دارایی های سرمایه ای برای تعیین نرخ بازده دارایی حساس به ریسک غیر قابل تنوع (بتا).

     

  2. تئوری قیمت گذاری آربیتراژ 

    استفان راس در سال 1976 نظریه قیمت گذاری آربیتراژ را ارائه کرد.

    تئوری قیمت گذاری آربیتراژ رابطه بین یک دارایی و چندین عامل ریسک بازار مشابه را برجسته می کند.

    بر اساس تئوری قیمت گذاری آربیتراژ، ارزش یک دارایی به عوامل کلان و خاص شرکت بستگی دارد.

     

  3. نظریه پورتفولیو مدرن 

    نظریه پورتفولیو مدرن توسط هری مارکوویتز معرفی شد.

    بر اساس تئوری مدرن پرتفولیو، هنگام طراحی یک سبد، نسبت هر دارایی باید برای حداکثر بازده و حداقل ریسک، انتخاب و با دقت در یک سبد ترکیب شود.

    در تئوری مدرن پورتفولیو بر روی یک دارایی در یک سبد تاکید نمی‌شود، بلکه بر نحوه تغییر هر دارایی در رابطه با دارایی دیگر در پورتفولیو با توجه به نوسانات قیمت تاکید می‌شود.

    تئوری مدرن پورتفولیو پیشنهاد می کند که یک مدیر پورتفولیو باید با دقت دارایی های مختلف را در حین طراحی یک سبد برای حداکثر بازده تضمین شده در آینده انتخاب کند.

     

  4. مدل ارزش در معرض خطر 

    مدل ارزش در معرض ریسک برای محاسبه ریسک موجود در بازار مالی پیشنهاد شد. بازارهای مالی با خطرات و عدم اطمینان در مورد بازده به دست آمده در آینده در محصولات مختلف سرمایه گذاری مشخص می شوند. شرایط بازار می تواند در هر زمان نوسان داشته باشد و منجر به بحران بزرگ شود.

    ریسک بالقوه درگیر و از دست دادن بالقوه ارزش پرتفوی در یک دوره زمانی معین به عنوان مدل ارزش در معرض ریسک تعریف می شود.

    مدل ارزش در معرض ریسک توسط کارشناسان مالی برای تخمین ریسک موجود در هر پرتفوی مالی در یک دوره زمانی معین استفاده می شود.

     

  5. شاخص عملکرد جنسن 

    شاخص عملکرد جنسن توسط مایکل جنسن در سال 1968 پیشنهاد شد.

    شاخص عملکرد جنسن برای محاسبه بازده غیرعادی هر دارایی مالی (اوراق، سهام، اوراق بهادار) در مقایسه با بازده مورد انتظار آن در هر پرتفوی استفاده می شود.

    که به آن آلفای جنسن نیز گفته می شود، سرمایه گذاران پرتفوی با بازده غیرعادی یا آلفای مثبت را ترجیح می دهند.

    آلفای جنسن = بازده پورتفولیو – [نرخ بدون ریسک + بتا نمونه کارها * (بازده بازار – نرخ بدون ریسک)

     

  6. شاخص Treynor 

    مدل شاخص Treynor به نام Jack.L Treynor برای محاسبه بازده مازاد کسب شده استفاده می‌شود که در غیر این صورت می‌توانست در یک سبد با حداقل یا بدون عوامل خطر دخیل باشد.

    جایی که نسبت T-Treynor

بدون نظر

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *