ماهیت کوچینگ افزایش آگاهی و مسئولیت برای باز کردن پتانسیل و به حداکثر رساندن عملکرد است . آگاهی از طریق گسترش دیدگاه ها و بهبود تمرکز توجه ایجاد می شود که باعث افزایش علاقه، بینش و یادگیری می شود. مسئولیت با ارائه انتخاب و تنظیم مسئولیت ایجاد می شود که باعث افزایش اعتماد به نفس، انگیزه شخصی و تعهد می شود. آگاهی و مسئولیت هر دو حالت ذهنی هستند و ذهن کلید عملکرد بالا است. دانش و تجربه برای عملکرد مهم هستند، اما هیچ کدام به اندازه ذهنیت، که سطحی است که مربی عملکرد در آن کار می کند، مهم نیستند. کوچینگ تمرکز توجه را به نقاط قوت، موفقیت ها و احتمالات آینده افزایش می دهد. اشتباهات و شکست ها را پشت سر می گذارد و قضاوت، سرزنش و باورهای محدود کننده را از بین می برد.

کوچینگ باز کردن پتانسیل یک فرد برای به حداکثر رساندن عملکرد خود است. این به آنها کمک می کند که یاد بگیرند نه اینکه به آنها یاد بدهند.” سر جان ویتمور، پیشگام مربیگری و یکی از بنیانگذاران مشاوران عملکرد

بازی درونی

در سال 1974، تیموتی گالوی، مربی و متخصص تنیس هاروارد، اولین معادله ساده بازی درونی خود را منتشر کرد که به طور موثر هدف مربیگری عملکرد را خلاصه می کند:

عملکرد = پتانسیل – تداخل

P = p – i

این نشان می دهد که ما می توانیم عملکرد (P) را با افزایش پتانسیل (p) و کاهش تداخل (i) بهبود دهیم. مربیان و رهبران تحول آفرین یک طرز فکر مربیگری را تمرین می کنند. آنها معتقدند که همه افراد توانمند، مدبر و سرشار از پتانسیل هستند. اعتقاد به دیگران باعث افزایش اعتماد به نفس آنها می شود که به نوبه خود موانع درونی آنها را کاهش می دهد (که اغلب دلهره آورتر از موانع بیرونی هستند) و منجر به انتخاب های قدرتمند، لذت بردن و موفقیت می شود. پیشنهاد انتخاب نه تنها برای فرد ارزش قائل می شود، بلکه بر ویژگی ها و سهم منحصر به فرد هر فرد نیز سرمایه گذاری می کند. هیچ دو نفری در ذهن یا بدن یکسان نیستند – هر کدام متفاوت فکر می کنیم و متفاوت عمل می کنیم. این ویدئوی کوتاه می پرسد “کوچینگ چیست؟” و توضیح می دهد که چگونه کار می کند و چگونه ممکن است شروع شده باشد:  

چه کسی مربیگری یا کوچینگ را بکار برد ؟

مشاوران عملکرد بیش از 30 سال پیش مربیگری در تجارت را آغاز کردند و همچنان در سطح جهانی رهبری این حوزه را بر عهده دارند. بنیانگذار ما سر جان ویتمور و همکارانش اولین کسانی بودند که کوچینگ را وارد محل کار کردند و در اوایل دهه 1980 اصطلاح “کوچینگ عملکرد” ​​را ابداع کردند. کوچینگ اجرایی ، تجاری، شغلی، شخصی و انواع دیگر کوچینگ ها همگی بر اساس اصول کوچینگ عملکرد بنا شده اند. بنابراین، اصطلاح مربیگری از کجا آمده است؟ کلمه انگلیسی کوچ از کلمه مجارستانی kocsi گرفته شده است که به معنای “کوچ” است، نام یک شهر کوچک مجارستانی که زمانی در آن گاری ها و کالسکه های اسبی ساخته می شد. این کلمه با معلم یا مربی همراه شد زیرا دیده می شد که آنها دانش آموز خود را در مسیر تحصیل راهنمایی می کنند یا می برند. این برای یک مربی ورزش سنتی مناسب است که به بازیکن دستور می دهد تا بر اساس دانش و تجربه خود مربی پیش برود. یک نظریه متفاوت نشان می دهد که یک خانواده ثروتمند معلم خود را در حین سفر با کالسکه یا اتوبوس خود همراه می برد و بنابراین در تحصیل “مربی” می شد. این انعکاس بهتری از نحوه رفتار یک مربی یا رهبر-مربی خوب است. ما در کنار مربی می نشینیم و او را به سمت اهداف خود تحت فشار نمی گذاریم یا نمی کشیم، بلکه از او در طول سفر شخصی خود برای کاوش هدفمند و تسهیل تحقق چشم انداز، اشتیاق و پتانسیل آنها حمایت می کنیم.

“کوچینگ مشارکت با مشتریان در یک فرآیند تفکر برانگیز و خلاق است که آنها را تشویق می کند تا پتانسیل شخصی و حرفه ای خود را به حداکثر برسانند.” فدراسیون بین المللی مربیگری (ICF)

جدا از برچسب‌ها، کوچینگ به معنای خالص آن همیشه وجود داشته است و به طور ناخودآگاه توسط افراد باهوش عاطفی و معنوی – کسانی که به طور طبیعی به پتانسیل دیگران اعتماد دارند، احترام می‌گذارند و به آن اعتقاد دارند و برای گوش دادن، به چالش کشیدن و حمایت از آنها برای انتخاب کردن زمان می‌گذارند، انجام می‌شود. تا بهترین باشند تقریباً 2500 سال پیش، فیلسوف یونانی سقراط این مفهوم را بیان کرد که همه ما یک قابلیت یادگیری داخلی و طبیعی داریم که توسط آموزش مختل می شود. سقراط و مربیان تحول آفرین امروزی به دور از ظروف خالی که باید در آنها ریخته شود، بر این باورند که ما بیشتر شبیه بذرهایی هستیم که هر کدام دارای تمام پتانسیل درونی ما برای رشد به درختی باشکوه است. ما فقط به تغذیه، تشویق و نور نیاز داریم تا به سمت آن برسیم.

---