چه مدت است که سازمان فناوری اطلاعات شما با مدیریت دانش (یا به اشتراک گذاری دانش) دست و پنجه نرم می کند؟ اگر به نظر می رسد که دنباله ای بی پایان از ابتکارات مرتبط با دانش برای احیای پایگاه دانشی است که به نظر می رسد هیچ کس مایل به استفاده از آن نیست، شاید وقت آن رسیده است که برای درک برخی از کارهایی که سازمان هایی که با مدیریت دانش موفق می شوند یک گام به عقب برداریم. متفاوت بنابراین، در اینجا 10 نکته برای موفقیت مدیریت دانش بر اساس آن سازمان ها آورده شده است.

1. اشتراک دانش را مهم کنید.

آن را به عنوان یک “افزونه” برای کار واقعی قرار ندهید. و به همان اندازه مهم، آن را بخشی از مجموعه عواملی قرار دهید که بر مکانیسم های پاداش و شناخت کارکنان تأثیر می گذارد. به علاوه، نمی‌توانیم بر اهمیت یکپارچه‌سازی مدیریت دانش به‌عنوان بخشی از گردش کار و عملیات‌های معمولی تأکید کنیم.

2. مانند هر تغییر سازمانی دیگری، مزایا را به کارکنان بفروشید.

این عبارت “چه چیزی در آن برای من است؟” که همه ما هنگام مواجهه با چیز جدیدی به دنبال آن هستیم، به ویژه تغییراتی که بر ما تأثیر می گذارد.

3. مدیریت دانش خود را رسمی کنید.

این شامل موارد مختلفی از خط‌مشی‌ها و مسئولیت‌ها، از طریق مدیریت و مدیریت مقالات دانش، تا توانایی بررسی/ارزیابی مفید بودن و ارزش مقالات دانش ارائه‌شده است. اما مراقب باشید که بوروکراسی زیادی ایجاد نکنید که اکوسیستم اشتراک دانش تازه ایجاد شده شما را کند کند یا به طور بالقوه نابود کند.

4. زمانی را برای به اشتراک گذاری دانش در عملیات روزانه اختصاص دهید.

این هم در مورد استفاده از دانش و هم برای جذب دانش صدق می کند. بدیهی است که یکی از مزایای کلیدی مدیریت دانش، توانایی صرفه جویی در زمان و هزینه است – این ممکن است کمی غیر منطقی به نظر برسد. اما برای ایجاد مقالات دانشی (یا مشابه) که استفاده و استفاده مجدد از دانش را تسهیل می کند، نیاز به سرمایه گذاری اولیه (به علاوه سرمایه گذاری مداوم) وجود دارد.

5. درک کنید که مدیریت دانش در مورد افراد و روش های کار است.

اینکه این یک چیز فناوری نیست، اگرچه فناوری برای حمایت از مردم لازم است. در آینده، این فناوری کمک بیشتری خواهد کرد، با یادگیری ماشینی به ویژه در مراحل مختلف اشتراک دانش، از جذب دانش تا استفاده از دانش (و حتی بررسی) کمک می کند. در واقع، این ارزش نکته خاص خود را دارد…

6. انتظار فن آوری های جدید برای سهولت به اشتراک گذاری دانش و مدیریت دانش را داشته باشید.

به ویژه به پتانسیل مدیریت دانش فناوری های هوش مصنوعی (AI) توجه کنید.

7. کسب و استفاده از دانش را تا حد امکان برای مردم آسان کنید.

در نهایت، اگر به اشتراک گذاری دانش آسان نباشد، مردم ترجیح می دهند این کار را انجام ندهند. به عنوان مثال، عوامل میز خدمات ممکن است زمانی که نوبت به یافتن رزولوشن مناسب به‌جای یافتن راه‌حل اثبات‌شده و شناخته‌شده می‌رسد، «چرخ را دوباره اختراع کنند».

8. مقالات دانشی درباره مصرف کننده دانش بسازید نه خالق دانش.

بنابراین، اجازه ندهید ایجاد مقالات دانش تمرینی برای نشان دادن میزان هوشمندی کارشناسان موضوع (SMEs) باشد. درعوض اطمینان حاصل کنید که دانش با در نظر گرفتن مصرف کننده دانش نوشته شده (یا ایجاد شده است). این به معنای پرهیز از اصطلاحات فنی (اگر با مشتری باشد)، به اشتراک گذاشتن به اندازه کافی برای حل مسئله (یعنی نه فهرستی از همه چیزهایی که نویسنده در مورد یک موضوع می‌داند) و دانش را هم قابل درک و هم قابل اجرا می‌کند.

9. محدودیت های تسخیر دانش بشری را بدانیم.

این به بهترین وجه از طریق تعدادی از اصول مدیریت دانش ایجاد شده توسط دیو اسنودن از https://cognitive-edge.com بیان می شود که: “دانش فقط می تواند داوطلبانه باشد و نمی توان آن را اجباری کرد.” آنها گزارش می دهند که چیزهایی را می دانند، “مردم همیشه بیشتر از آنچه می توانند بگویند می دانند، و همیشه بیشتر از آنچه می توانند بنویسند می گویند” و “مردم فقط زمانی می دانند که آنچه را که می دانند، می دانند.”

10. از اعتبار و مفید بودن دانش خود مطلع شوید.

چیزی که ممکن است زمانی کار کند، ممکن است امروز این کار را نکند. شکست در انجام این کار باعث هدر رفتن وقت افراد می شود (زیرا آنها سعی می کنند از دانش قدیمی استفاده کنند) و – به همان اندازه مهم – به آرامی احتمال مفید تلقی شدن قابلیت اشتراک دانش را از بین می برد.