ممکن است  اخیراً در اخبار  در مورد فرهنگ رایج در غول پخش ویدئو نتفلیکس خوانده باشید که ترس را به عنوان انگیزه ای در نیروی کار ارزش می دهد.

وقتی ترس انگیزه اصلی در تجارت است، احتمالاً چیزی اشتباه است.

بر اساس مقالات مختلف خبری، کارمندان نتفلیکس حقوق بالایی دریافت می کنند اما  باید همیشه در اوج عملکرد کار کنند  تا در آنجا مشغول به کار شوند. بازخورد انتقادی عمومی و حتی اخراج عمومی در صورتی اتفاق می‌افتد که مقالات خبری را باور کنیم.

از یک طرف، نمی توان انکار کرد که نتفلیکس چقدر موفق بوده است، چگونه کل صنعت سرگرمی را مختل کرده است، و چگونه عادات تماشا و انتظارات مردم از سرگرمی های ویدیویی را تغییر داده است.

اما آیا یک رویکرد جدی به فرهنگ شرکتی می تواند در دراز مدت کارساز باشد؟ چگونه چنین فرهنگی می تواند انتظار داشته باشد که بهترین کاندیداهای شغلی را جذب کند، در حالی که آنها می توانند در سایر شرکت های با دستمزد بالا کار کنند بدون اینکه نگران اخراج شدن در حضور همه باشند؟

ترس به عنوان یک محرک عملکرد؟

شکی نیست که ترس می تواند یک محرک برجسته باشد. بسیاری از ما، اگر هیچ چیز دیگری، ترس از شکست در یک آزمون، یا ناامید شدن تیم خود را تجربه کرده‌ایم، و به این مناسبت رسیده‌ایم. احتمالاً برای ما خوب است که بدانیم می‌توانیم چشمانمان را به روی مشکلاتی که باید به سرعت حل شوند باز کنیم و سپس در واقع آنها را حل کنیم.

برای برخی از افراد، که شکست تمام حس خود را تهدید می کند، ترس می تواند برای مدت طولانی به عنوان یک انگیزه عمل کند. اما همه اینطور نیستند. افرادی که دارای خودپنداره ایمن هستند و علاقه زیادی به کار خود دارند، ممکن است به طور منظم «جلوگیری از شکست» را به عنوان بخشی از انگیزه آنها در نظر نگیرند. آیا این افراد در سازمان هایی با فرهنگ سازمانی مبتنی بر ترس جایگاهی دارند؟ شاید برای کوتاه‌مدت، اما به احتمال زیاد در یک محیط «هیچ چوبی بدون هویج» برای مدت طولانی باقی نمی‌مانند.

چیزهای مختلف باعث موفقیت کوتاه مدت و بلند مدت می شوند

همه ما در محل کار، زمانی که یک ضرب الاجل مهم به پایان می رسد، یا زمانی که یک ارائه باید به طور کامل انجام شود تا یک مشتری عالی به دست بیاورد، احساس سختی کرده ایم. آماده شدن برای این دوره های تمرکز شدید و کار سخت ممکن است علاوه بر امکان دستیابی به چیزی عالی، انگیزه های زیادی را نیز شامل شود. شاید رئیس یک شام برای اعضای تیم بیاورد که باید ساعت های طولانی برای آماده سازی کار کنند.

گاهی اوقات کمی TLC در طول “زمان بحران” در محل کار می تواند تیم را قوی نگه دارد.

با این حال، وقتی صحبت از موفقیت بلندمدت می‌شود، بسیاری از ما  خود آینده‌مان و آینده‌ای را که در آن خود زندگی می‌کنند تصور می‌کنیم . و اغلب ما به کاری فکر می کنیم که به آن علاقه داریم. اخترفیزیکدانی را در نظر بگیرید که تمام دوران حرفه ای خود را صرف جستجوی سیگنال هایی در جهان می کند که ممکن است ظاهر شوند یا نباشند. همیشه این دستاورد واضح تعریف شده (به دست آوردن این حساب، یا اضافه کردن تعداد زیادی مشترک سایت) نیست که ما را در مسیر طولانی ادامه می دهد، بلکه اشتیاق همراه با آینده ای متصور است.

احساس ارزشمند بودن، نه ترسیدن، برای موفقیت بلندمدت بهتر است

هیچ‌کس نمی‌گوید که کسب‌وکارها باید به هر قیمتی از صدمه زدن به احساسات کارکنان خودداری کنند یا از آسیب رساندن به احساسات کارکنان خودداری کنند. بالاخره تجارت است. اما کار در محیطی که کارمندان را به داخل می برد، می جود و بیرون می اندازد، فقط برای زیرمجموعه کوچکی از حرفه ای ها در درازمدت کار می کند.

موفقیت به هر قیمتی ممکن است در فیلم های سخت دهه 80 و 90 مانند  وال استریت  یا  گلنگاری گلن راس کارساز باشد، اما زندگی واقعی چیزی بیشتر از آن چیزی است که در یک صفحه بزرگ برای چند ساعت اتفاق می افتد. فرهنگ‌های سالم شرکتی، طبیعتاً برای موفقیت شرکت ارزش قائل هستند، اما برای افرادی که این موفقیت را محقق می‌کنند نیز ارزش قائل هستند.

گاهی اوقات مشتریان کوچینگ اجرایی باید با طرز فکر «موفقیت به هر قیمتی» خودشان دست و پنجه نرم کنند، زیرا وقتی موفقیت به دلیل کوتاه‌مدت، یا به قیمت ماندگاری طولانی‌مدت اتفاق می‌افتد، در نهایت از بین می‌رود. در نهایت، هر مدیر اجرایی و هر کارمندی در این زمینه می پرسد: “چرا این کار را انجام می دهم؟” اگر پاسخ این است که «دیگر نمی‌دانم»، هیچ‌کس برنده نمی‌شود.

فرهنگ شرکتی فراتر از یک شعار یا بیانیه ماموریت است. این چیزی است که باید آن را تمرین کرد تا زمانی که طبیعت دوم باشد. اگر علاقه مند به کسب اطلاعات بیشتر در مورد فرهنگ شرکتی و تحول فرهنگی هستید، با من تماس بگیرید یا کتاب های من را بررسی کنید ، که به جزئیات بیشتری در مورد این موضوعات ضروری تجاری می پردازد.