رهبران روده ای تمایل به داشتن ویژگی های رهبری دارند که آنها را در زمینه محیطشان تعریف می کند.  نحوه انطباق و واکنش چنین رهبرانی با محیط خود آنها را به راننده، داور یا کمال گرا تبدیل می کند. رهبران روده بالغ می توانند بسیار الهام بخش و انگیزه دهنده باشند.

رهبران روده بالغ با نفوذ رهبری می کنند

اصل اصلی رهبری روده این است که این رهبران چگونه با محیط خود ارتباط برقرار می کنند. رهبران روده بالغ می دانند چگونه با دیگران همدردی کنند و به آنها الهام بخشند. آنها همچنین می توانند از طریق درک، منطق و انصاف تأثیر بگذارند.

این تمرکز بیش از حد بر محیط اطراف، رهبران روده را به ویژه در برابر خروج از ریل آسیب پذیر می کند. رفتارهای نابالغ، رهبران روده را در تضاد با محیط خود قرار می دهد و باعث ناامیدی، رهبری ناکارآمد و شکست می شود.

با توجه به نقشه بلوغ رهبری که در  کتابم  “رهبری هوشمندانه” استفاده کرده ام، سه زیرنوع رهبری دسته رهبران روده را تشکیل می دهند.

• رانندگانی که قصد تسلط بر محیط خود را دارند. رانندگان با گرفتن مسئولیت به دیگران انگیزه می دهند.
• داورانی که به دنبال همزیستی با محیط خود در هماهنگی هستند. داوران تضاد را به خوبی مدیریت می کنند و می توانند به عنوان عامل اتحاد در تیم های مختلف عمل کنند.
• کمال گرایان  که هدفشان بهبود محیط زیست است. افراد کمال گرا قابل اعتماد، الهام بخش هستند و می دانند چگونه با نواقص دنیا کنار بیایند.

رانندگان دوست دارند مسئولیت را بر عهده بگیرند

تسلط بر محیط یک پیشنهاد مخاطره آمیز است. در چارچوب رهبری هوشمند، چنین تعهدی احتمالاً با شکست مواجه خواهد شد مگر اینکه سطوح بلوغ مناسب از آن پشتیبانی کند.

رانندگان دوست دارند اراده خود را به اطرافیان خود تحمیل کنند و محیط خود را کنترل کنند. دستیابی به آنچه می خواهند برای رانندگان ضروری است. سوال این است که آیا آنها با به دست آوردن آنچه می خواهند تأثیر مثبت یا منفی بر محیط خود می گذارند ؟ 

رانندگان بالغ اهداف خودخواهانه را دنبال نمی کنند. آنها به نفع عمومی عمل می کنند و باعث می شوند که بالاتر از خودشان، تأثیر بزرگی داشته باشند. از آنجا که آنها می دانند چگونه محیط خود را شکل دهند و کنترل کنند، تأثیرگذاران بزرگی هستند. آنها می توانند دیگران را وادار کنند که پشت اهداف آنها صف آرایی کنند و همچنان پافشاری می کنند.

از طرف دیگر رانندگان نابالغ فقط می توانند روی خودشان تمرکز کنند. با اهدافی که منعکس کننده این رویکرد منحرف کننده است، آنها در نهایت محیط خود را مختل می کنند و باعث می شوند که آن را علیه خود تبدیل کنند. علاوه بر این، رانندگانی که از ریل خارج می‌شوند ممکن است از درک تأثیر منفی بر سازمان خود ناتوان باشند و علیرغم آسیب‌هایی که وارد می‌کنند، همچنان سرسختانه برنامه‌های خود را دنبال می‌کنند.

داوران همدل و حامی هستند

داوران بالغ می توانند با گوش دادن و میانجیگری، حمایت و تسهیل اقدامات مثبت، به سازمان های خود سود ببرند. چنین داورانی از طریق تطبیق با محیط خود و اجازه دادن به آن برای انطباق با نیازهایشان، به دنبال همزیستی با محیط خود هستند.

توانایی خنثی کردن تعارض یکی از نقاط قوت داوران بالغ است. آنها همیشه به دنبال زمینه های مشترک هستند و بنابراین برای ایجاد تیم هایی از افراد مختلف مناسب هستند.

داوران تیم سازان بزرگی هستند. 

داوران پایین تر در مقیاس بلوغ ممکن است  از تغییر ترسیده  و منفعل و حتی مطیع شوند.

داوران نابالغ می توانند برای هر محیط کاری سمی باشند. انفعال آنها ممکن است به بی مسئولیتی تبدیل شود. برای جلوگیری از درگیری و مشکلات، آنها تمایلی به اقدام ندارند. آنها افسرده و درمانده می شوند و بنابراین برای نقش رهبری مناسب نیستند.

کمال گرا بودن ممکن است غیرقابل دفاع به نظر برسد

هدف کمال گرایان بهبود مستمر خود و دنیای اطرافشان است. با این حال، کمال گرایان بدون داشتن مقدار کافی از بلوغ برای همراهی با این ویژگی رهبری، خود را به سرعت از دنیای ناقص ما ناامید خواهند دید.

کمال گرایان بالغ قابل اعتماد، با انگیزه بالا و تمایلی به کوتاه کردن آن نیستند. آنها در تصمیماتی که می گیرند بی طرف و منصف  هستند و می توانند نواقص دنیا را تحمل کنند. چنین رهبرانی می دانند که دستیابی به 80 تا 95 درصد از اهدافشان موفقیت آمیز است و در تعیین اولویت ها مهارت دارند.

از سوی دیگر کمال گرایان از مسیر خارج شده فاقد این توانایی ها هستند. آنها خود را کامل می دانند و سعی می کنند دنیا را با آنها تطبیق دهند. تلاش آنها برای رسیدن به کمال هیچ مرزی نمی شناسد. آنها می توانند ظالم و دیکتاتور شوند و از اثبات اشتباه دیگران لذت ببرند.

برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد ویژگی های رهبری و نحوه استفاده از نوع رهبری خود در توسعه خود، به کتاب من “رهبری هوشمند” مراجعه کنید.