خطرات وابستگی به شخص
تصور کنید مدیر پروژه یک پروژه نرم افزاری هستید و چندین منبع را مدیریت می کنید. اگر به طور تصادفی، یکی از کارمندان شما شرایط اضطراری (شخصی یا غیر شخصی) داشت و مجبور شد به طور ناگهانی مرخصی بگیرد، اولویت اول شما باید اطمینان از مرخصی گرفتن کارمند باشد و بعد، باید مطمئن شوید که پروژه شما آسیب نمی بیند. حال، سناریویی را در نظر بگیرید که در آن کارمند مورد نظر یک منبع حیاتی و حیاتی است که عملکرد آن یکپارچه و مهمتر از دیگران برای موفقیت پروژه است. در این سناریو، شما در موقعیتی قرار خواهید گرفت که در با ارزش ترین منبع خود به زمان مرخصی واقعی نیاز دارد (همانطور که بعداً در مورد آن صحبت خواهیم کرد، حتی در مواردی که دلایل واقعی نیستند) اضطراری که پروژه شما را متوقف می کند. از این رو،
چرا استقلال شخص برای مدیران پروژه نرم افزاری بسیار مهم است؟
این بدان معناست که مدیران پروژه و به طور کلی شرکت ها باید وابستگی شخصی خود را کاهش دهند و در عوض، برنامه ای داشته باشند که در آن هر گونه اختلال به صورت حرفه ای و بدون بدرفتاری بین کارکنان و مدیران رسیدگی شود. به عنوان مثال، اگر به زمان تحویل یا زمان اجرا نزدیک می شود و به طور ناگهانی، شخصی که مسئول سفر در محل است با یک وضعیت اضطراری مواجه می شود، باید یک طرح پشتیبان وجود داشته باشد که در آن ترتیبات جایگزین به سرعت و با حداقل اختلال در تجارت انجام شود. . این جنبه کاهش وابستگی افراد یا مستقل شدن افراد است که در بسیاری از شرکت های نرم افزاری درجه یک به هنجار تبدیل شده است.
بهترین روش های صنعت
در واقع، مدل‌های گواهی‌نامه فعلی مانند SEI-CMM (موسسه مهندسی نرم‌افزار – مدل بلوغ قابلیت) بر نیاز به استقلال افراد تأکید می‌کنند، زیرا تاریخچه صنعت نرم‌افزار مملو از مواردی است که در آن کارکنانی که مأموریت حیاتی دارند، باید مرخصی می‌گرفتند، مرخصی را تحریم می‌کردند. و سایر مظاهر غیبت که شانس موفقیت پروژه ها را به خطر انداخته است. به همین دلیل است که بسیاری از شرکت‌های چندملیتی غول‌پیکر مانند سیتی‌گروپ مفهوم «مرخصی اجباری» را دارند که در آن کارکنان مجبورند هر سال برای چند هفته یا بیشتر از زمین خارج شوند تا مدیران آنها و مدیران مدیران بتوانند از اجرای پروژه اطمینان حاصل کنند. حتی بدون این کارمندان برای مثال،
فرآیندها و رویه های نهادسازی
بسیاری از کارشناسان نرم‌افزار بر نیاز به توسعه فرآیندهایی تاکید می‌کنند که تضمین می‌کند اگر شخصی در دسترس نباشد، این فرآیند به گونه‌ای است که مستندات مربوط به کاری که انجام می‌دهد در دسترس است که می‌تواند راه را برای تصاحب منبع پشتیبان هموار کند. یکپارچه و شفاف در واقع، مدل SEI-CMM که قبلاً مورد بحث قرار گرفت، به صراحت به نیاز به مستندسازی فرآیندهای کار و مؤسسه اشاره می کند که تضمین می کند هیچ پروژه ای به دلیل غیبت کارمندان متوقف نمی شود. علاوه بر این، در میان شرکت‌ها، شناسایی نسخه‌های پشتیبان برای هر کارمند انجام می‌شود تا در صورت ترک کار یا شرایط اضطراری، انتقال و تصاحب بدون زحمت انجام شود.
خروجی های غیر ارادی و خروجی های سطح بالا
تا به حال در مورد استعفا و موارد اضطراری شخصی صحبت کرده ایم. با این حال، همانطور که قبلاً ذکر شد، دلایل واقعی کمتری برای غیبت مانند کلاهبرداری، اخراج شدن به دلیل آزار جنسی و حتی سرقت IP (مالکیت معنوی) وجود دارد. این بدان معناست که کارمند مورد نظر بلافاصله و در محل اخراج یا اخراج می شود که باعث می شود استقلال فرد قوی تر شود. علاوه بر این، هنگامی که چنین مواردی اتفاق می افتد، شرکت ها باید در آینده مطمئن شوند که فرآیندها به اندازه کافی قوی و قوی هستند تا از دسترسی همه کارکنان به اطلاعات در مورد موضوعات و موضوعات بیش از آنچه برای کارشان ضروری است جلوگیری کنند. در واقع، بسیاری از شرکت‌ها در سال‌های اخیر با خروج‌های سطوح ارشد دست و پنجه نرم کرده‌اند که ناگهان مدیر عامل یا هیئت مدیره را غافلگیر کرده است. در این موارد،
نتیجه
چه یک شرکت بزرگ باشد یا یک شرکت کوچک و یا اینکه با خروج داوطلبانه یا غیرارادی یا ترک ناگهانی به دلیل شرایط اضطراری سروکار دارد، برای همه شرکت‌ها منطقی است که تا حد امکان مستقل باشند. در واقع، اگر تاریخچه مدیریت پروژه و مدیریت پروژه نرم افزاری به طور خاص چیزی به ما بیاموزد، این است که اگر شرکت ها وابستگی خود را به کارمندان کاهش ندهند، این احتمال وجود دارد که پروژه ها در مواقع ضروری و اضطراری آسیب ببینند. علاوه بر این، منابع پشتیبان و ترتیبات جایگزین علاوه بر برنامه‌های کاهش خطر باید ساخته و اجرا شوند. برخی از شرکت‌ها از کارمندان خود می‌خواهند که دیگران به چه کسانی گزارش می‌دهند تا برنامه احتمال استعفا را تهیه کنند که در آن مدیران شانس احتمالی استعفای کارمندان خاص را تخمین زده و مستند کنند. علاوه بر این،
بدون نظر