مذاکرات تجاری

می توان از مذاکره به عنوان راهی برای حل و فصل اختلافات نام برد. به عنوان مترادف با تسویه حساب، توافق، همکاری و چانه زنی در نظر گرفته می شود. تقریباً در تمام حوزه‌های زندگی اتفاق می‌افتد – اعم از تجارت، شرایط شخصی (زندگی زناشویی، والدین و غیره)، رویه‌های قانونی، مسائل دولتی و غیره. و به طور مشترک اختلافات را حل و فصل کنند. هدف طرفین دستیابی به موقعیت برد-برد است.

مذاکرات تجاری مستلزم تکالیف زیادی است، مانند این که بپرسید نیاز به مذاکره چیست، چه کسانی درگیر هستند، نظرات آنها چیست، اهداف شما چیست، از مذاکره چه انتظاری می‌رود و غیره.

مذاکره حداقل شامل دو طرف است. هدف مذاکره برای هر دو طرف قابل درک است. طرفین مایلند به یک نتیجه مورد توافق برسند. نتیجه برای هر دو طرف قابل قبول است.

در صورت مذاکره بایدها و نبایدهای خاصی وجود دارد:

• در مورد مسائل زیاد بحث نکنید، روی مسائل قبلی تاکید کنید.
• صادق و روراست باشید. غرق شایعات نشوید
• هرگز ضرب الاجل ندهید، ممکن است منجر به تاخیر در معاملات شود.
• از اختلافات شخصی دوری کنید فقط استدلال های خود را بر روی حقایق متمرکز کنید.
• در طول فرآیند مذاکره به بیان خلاصه ها ادامه دهید.
• از سفت بودن خودداری کنید. در صورت معتبر بودن به نظرات طرف های دیگر گوش دهید.
• برای استدلال خود شهادت دهید. استدلال خود را با حقایق پشتیبانی کنید.
• مطالباتی که اصلا قابل قبول نیست مطرح نکنید.
• اجازه نده احساسات بر شما غلبه کنند.
• خوشبین باش. از دست دادن نترس در معاملات دیگر نیز فرصت هایی وجود دارد.