اخلاق و فناوری

کسب و کارهای امروزی مبتنی بر فناوری و نوآوری هستند. رقابت عظیمی در این حوزه وجود دارد و بنابراین مانند سایر صنعت یا اخلاق کارکرد تجاری در اینجا نیز ضروری است. مخصوصاً به این دلیل که اخلاق به خودی خود فقط ابزاری برای خلق است و اخلاق و اخلاق نمی شناسد!

ما هر روز محصولات و خدمات نوآورانه ای داریم که ورود خود را به بازار اعلام می کنند و سایر محصولات منسوخ می شوند. این فناوری و نوآوری است که منجر به مسائل اخلاقی می شود، با توجه به اینکه رقابت برای ماندن از طریق نوآوری بسیار زیاد است. مسائلی مانند داده کاوی، تجاوز به حریم خصوصی، سرقت داده ها و نظارت بر محل کار رایج و حیاتی هستند.

در فناوری، ما از اخلاق در دو زمینه صحبت می کنیم. یکی این است که آیا سرعت نوآوری های تکنولوژیکی به نفع نوع بشر است یا خیر، دیگری یا به شدت مردم را توانمند می کند و در عین حال دیگران را به همین دلیل خفه می کند . به عنوان مثال، فناوری به شدت جایگزین افراد در محل کار شده است.

در مورد اول، ما مجبوریم به سرعت پیشرفت فناوری فکر کنیم. در اینجا پیامدهای مختلفی وجود دارد، چه چیزهایی مانند امنیت رایانه یا ویروس ها، تروجان ها، هرزنامه هایی که به حریم خصوصی افراد حمله می کنند یا اینکه این فناوری مصرف گرایی را ترویج می کند.

امروزه ذخیره سازی داده ها عمدتاً بر روی سیستم های کامپیوتری است. با ظهور فناوری اینترنت، جهان به هم متصل شده است و کسانی که در غیر این صورت مجاز به انجام همین کار نیستند، می‌توانند از راه دور به داده‌ها دسترسی داشته باشند. این یکی از مشکلات نوآوری است. مورد دیگر یعنی سرعت تغییرات تکنولوژیکی نیز مسئله اخلاق را مطرح می کند.

محصولات جدید راه خود را باز کرده و محصولات موجود را منسوخ می کنند. در واقع تغییر و نوآوری تکنولوژیک در قلب مصرف گرایی قرار دارد که برای اقتصاد و محیط زیست به طور کلی بد است. رکود اقتصادی اخیر نمونه بسیار خوبی را جبران می کند.

محصولات فناورانه به طور فزاینده ای باعث تخریب محیط زیست می شوند. صفحه نمایش کامپیوتر، صفحه کلید، جوهر استفاده شده در چاپگرها از جمله راه هایی هستند که فناوری محیط زیست را آلوده می کند. همه اینها سمومی تولید می کنند که به راحتی تجزیه نمی شوند.

موضوع اصلی دیگر در فناوری که اخلاق را به همراه دارد، رابط بین فناوری و رایانه است. بسیاری از دانشمندان بر این عقیده اند که جهان با جنگ بین بشر و فناوری به پایان خواهد رسید. آنها می گویند فناوری تا حدی پیشرفت خواهد کرد که خارج از کنترل کسانی که آن را ساخته اند!

بدون شک فناوری جایگزین افراد در محل کار شده و برخی دیگر را بیکار کرده است. از طرف دیگر بسیاری از مردم به قدرت رسیده اند در حالی که دیگران به شدت معلول شده اند. مورد دوم به ویژه برای کشورهای جهان سوم صادق است. فرآیندهای تولیدی جدید که برون سپاری می شوند، یا جایگزین نیروی انسانی در آنجا می شوند یا از نیروی انسانی به نام اشتغال با درگیر کردن آنها با قیمت های ارزان تر بهره برداری می کنند.

فناوری همچنین به حوزه پزشکی و مراقبت از زندگی راه یافته است. تکنیک‌های جدید شبیه‌سازی، اصلاحات ژنتیکی یا سایر داروهای نجات دهنده نیاز به نظارت و نظارت مستمر دارند. بنابراین اخلاق زیستی به عنوان اخلاق در حوزه فناوری پزشکی ظهور کرده است.

در حالی که نمی توانیم از کنترل فناوری و نوآوری صحبت کنیم، راه بهتر سازگاری و تغییر است. نقش اخلاق در فناوری مدیریت و نه کنترل آن است. نظارت مستمر برای پیگیری آخرین نوآوری ها و تغییرات تکنولوژیکی و برای اطمینان از اقدامات منصفانه مورد نیاز است.