“در یک بحران، از خطر آگاه باشید – اما فرصت را بشناسید” – جان اف کندی.

تصمیم گیری خوب و موثر با اطلاعات ناقص یک چالش در شرایط عادی است. در مواقع بحرانی، مانند همه‌گیری کنونی کووید-19، چگونه این فرآیند را مدیریت می‌کنید؟

یک قدم به عقب بردارید و روی “تصویر بزرگ” تمرکز کنید.

برخی از عواملی که مانع تصمیم‌گیری در طول بحران می‌شوند آشکار هستند، برخی دیگر ظریف‌تر هستند.

• حجم عظیم تصمیمات عمده
• ترس، ناشی از مقیاس بزرگ چالش.
• عدم قطعیت و «مه جنگ».
• شرایط به سرعت در حال تغییر که یک محیط تصمیم گیری پویا ایجاد می کند.
• اطلاعات ناقص
• پیامدهای پیچیده و وابستگی های متقابل بین چندین عامل.

گام هایی که می توانید برای بهبود تصمیم گیری خود در طول یک بحران بردارید

عدم اطمینان یکی از برجسته ترین دشمنان تصمیم گیرندگان بحران زده است. خود مفهوم عدم قطعیت چیزی است که  علم در تلاش برای تعریف آن است.

برای روشن کردن تاریکی و عذاب عدم قطعیت، نیازی نیست که یک خبره از طبقه بندی های علمی و روش های مقابله با آن باشید. در عوض، تلاش خود را بر روی تصمیم گیری مبتنی بر داده متمرکز کنید.

عدم قطعیت آدرس

قابلیت های تصمیم گیری مبتنی بر داده های سازمان خود را افزایش دهید. یک سیستم تصمیم گیری مبتنی بر داده شامل جمع آوری داده و سه آبشار بعدی است که داده های خام را به هوشمندی تبدیل می کند.

بیت ها و تکه های داده به خودی خود معنای خاصی ندارند. وقتی داده های کافی در اختیار دارید، می توانید خرده های به ظاهر بی فایده را به اطلاعات تبدیل کنید تا به تصمیم گیری کمک کنید. اگر قطعات اطلاعات را به هم متصل کنید، دانش به دست می آورید. وقتی چندین مجموعه دانش را جمع آوری می کنید، هوش به دست می آورید، که برای تصمیم گیری بهینه با اطلاعات محدود به آن نیاز دارید.

گام به عقب

به خود استراحت دهید و سعی کنید دید پرنده ای از وضعیت به دست آورید. کوچینگ اجرایی می تواند به شما بگوید چه کاری باید انجام دهید، اما تجربه نشان می دهد که بسیاری از مدیران عامل اجازه می دهند رویدادها آنها را در یک بحران از بین ببرند. سر خود را پایین نگذارید و سعی کنید رشته بی پایانی از تصمیمات تاکتیکی را که بحران به سمت شما می اندازد، از بین ببرید. چنین تصمیماتی را به گزارش‌های صالح واگذار کنید و به سطح تصمیم‌گیری استراتژیک ارتقا دهید.

تصور کنید از یک نقطه نظر به وضعیت نگاه کنید و از خود یک سری سوالات مرتبط بپرسید، مانند:

• آیا ما “تصویر بزرگ” را از دست داده ایم؟
• در حال حاضر چه چیزی مهم است؟
• چه دوره ای احتمالاً از اینجا دنبال می شود؟
• اکنون چه اقداماتی می توانیم انجام دهیم که ممکن است بعداً نتیجه دهد؟

بحران زمان آن نیست که به تنهایی آن را پیش ببریم

دیگران را در تصمیم گیری مشارکت دهید. یک میز گرد متشکل از تصمیم گیرندگان و کارشناسان موضوعی راه اندازی کنید و چند صندلی را به ذینفعان بین بخشی بدهید. اجازه دادن به سایر ذینفعان برای تماشای جلسه و ارائه ایده ها به شیوه ای سازمان یافته نیز یک رویکرد معقول است.

همه در این میز واقعی یا مجازی رای نخواهند داشت، اما همه صدایی خواهند داشت. کارشناسان و ذینفعان مربوطه خود را عاقلانه انتخاب کنید.

شفقت یک کالای گرانبها در طول یک بحران است

قدرت شفقت را دست کم نگیرید. نگاهی  انسان محور  به موقعیت داشته باشید. به تیم خود بگویید که به آنها اهمیت می دهید و از مصیبت های عاطفی آنها آگاه هستید.

برای تسهیل تصمیم گیری و به نام حرفه ای بودن مرتکب این اشتباه نشوید که خود و مدیران خود را منزوی کنید.

در شرایط بحرانی، همیشه جاده رفیع شفقت را در پیش بگیرید.

تصمیم گیری تاکتیکی را به افراد مناسب واگذار کنید

برخی از بهترین رهبران “زمان صلح” شما ممکن است برای رهبری بحران مناسب نباشند. شایستگی های هسته درونی و بیرونی آنها با الزامات موقعیت مطابقت ندارد.  

هر مربی مدیر عاملی به شما خواهد گفت که در یک بحران، باید تصمیم گیری تاکتیکی را به رهبرانی بسپارید که انعطاف شخصی بالایی از خود نشان داده اند و از گرفتن تصمیمات نامطلوب و انتشار اخبار بد ترسی ندارند.