“استرس عزیز، من می خواهم طلاق بگیرم. لطفا درک کنید این شما نیستید. این منم.” – دکتر توماس ای روخو اوبری.

بر اساس تعریف پزشکی، فرسودگی شغلی عبارت است از از دست دادن قدرت عاطفی و جسمی، به دلیل قرار گرفتن طولانی مدت در معرض ناکامی و استرس.

فرسودگی شغلی  در نیروی کار غیراجرایی مدتهاست که موضوعی شناخته شده و مورد بررسی قرار گرفته است. با این حال، بر مدیران C-suite حداقل به اندازه کارمندان درجه یک تأثیر می گذارد.

استرس عامل اصلی فرسودگی شغلی و افسردگی ناشی از آن است. 

مجریان حضور و تصویری برای حفظ دارند. نامنظم بودن از نظر احساسی با این تصویر اجرایی مطابقت ندارد، به همین دلیل است که بسیاری از قربانیان فرسودگی شغلی سطح C تمایلی به اذعان به وجود مشکل ندارند.

افراد بیش از حد موفق، کمال گراها و شخصیت های تیپ A به ویژه در برابر تأثیرات استرس طولانی مدت آسیب پذیر هستند زیرا مستعد پذیرش آن به عنوان هنجار جدید خود هستند.

چگونه می توانید با فرسودگی اجرایی کنار بیایید؟ چگونه می توانید از آن اجتناب کنید؟

• یاد بگیرید علائم آن را تشخیص دهید. بپذیرید که از آن مصون نیستید.
• تعادل کار و زندگی به خوبی تعریف شده ایجاد کنید.
• تاب آوری خود را افزایش دهید.
• روی معنا و هدف تمرکز کنید. دوباره با لذت های کار خود ارتباط برقرار کنید.
• اطمینان از ایمنی جسمی و روانی در محل کار.

شناخت فرسودگی شغلی اجرایی

اکثر مدیران سطح C برای تشخیص علائم فرسودگی شغلی مجهز نیستند. آنها تمایل دارند بپذیرند که حالت بسیار شدیدی که در آن کار می کنند، طبق معمول تجارت است. آنها به منافع سازمان خود اولویت بیشتری نسبت به رفاه و دراز مدت خود می دهند. با این حال، چنین رویکردی یک استراتژی رهبری معیوب است.

علائم پیش‌بینی‌کننده فرسودگی شغلی ممکن است از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد. با این حال، آنها تمایل دارند در سه دسته شاخص قرار بگیرند.

• ناامیدی معمولاً اولین پیش‌بینی‌کننده فرسودگی شغلی است که شروع می‌شود. رهبر احساس می‌کند غرق شده است و نمی‌تواند با بی‌حجم وظایفش کنار بیاید.
• خشم به دنبال آن، منجر به ضربه زدن رهبر به شیوه‌ای نابالغ غیرمشخص می‌شود. او ممکن است صراحتا از انجام یک وظیفه امتناع کند یا دیگران را به خاطر شکست سرزنش کند.
• در مرحله بی‌علاقگی، رهبر اهمیت نمی‌دهد. این مرحله ممکن است نشانه شروع فرسودگی روانی و جسمی باشد.

ایجاد تعادل بین کار و زندگی

تجربه نشان می دهد که رهبرانی که می توانند با موفقیت کار خود را از زندگی شخصی خود جدا کنند، در برابر فرسودگی شغلی مقاوم تر هستند. برخی به طور طبیعی تمایل به ایجاد تعادل بین کار و زندگی دارند. دیگران باید در حین حرکت یاد بگیرند.

چیزی داشته باشید که برای آن باید حداقل 2-3 روز در هفته کار را ترک کنید. زمانی را برای آمادگی جسمانی، خانواده و غیره اختصاص دهید.

ایجاد انعطاف پذیری شما

بر خودمراقبتی و افزایش انعطاف پذیری خود تمرکز کنید.

همانطور که در کتاب هایم اشاره کرده  ام ، علاوه بر بلوغ رهبری، تاب آوری به پذیرش خود و رفاه بستگی دارد. روی رشد عناصر شخصیت خود تمرکز کنید و از رفاه شخصی خود غافل نشوید. این یکی از بهترین ابزارهای شما برای جلوگیری از فرسودگی است.

تمرکز بر معنا و هدف

برای تعداد زیادی از مدیران فرسوده سطح C، ارتباط مجدد با شادی های کارشان کلید رسیدگی به وضعیت آنها بود. اینکه بتوانید هیجانی را که برای اولین بار در مورد کاری که در حال انجام انجام می‌دهید، دوباره زنده کنید، می‌تواند چشم‌انداز جدیدی را ایجاد کند که به شما امکان می‌دهد استرس، ناامیدی و خشم را دور بزنید.

ایمنی جسمی و روانی

در حالی که اطمینان از ایمنی فیزیکی در محل کار آسان است، ایمنی روانی موضوع متفاوتی است. می تواند بسیار شکننده باشد، زیرا مردم تمایل دارند از درگیری و بحث در مورد مشکلات اجتناب کنند. برقراری ارتباط با پویایی قدرت سازمان و آموزش به مردم نحوه هدایت آن کلید تضمین امنیت روانی آنها است.

پرداختن به فرسودگی اجرایی دشوار است. محرک های آن شامل عوامل مالی، انتظارات ناشی از مصرف گرایی، تفاوت های نسلی و منابع محدود است.

با این حال، رهبران امروزی می توانند یک استراتژی رهبری موثر برای مقابله با آن تنظیم کنند. استخدام مربیان اجرایی برای ایجاد شایستگی های مورد نیاز یکی از این رویکردها است. خدمات مربیگری رهبری من را بررسی کنید !