هماهنگی یک ترتیب منظم از تلاش ها برای ایجاد وحدت عمل در تحقق هدف مشترک است در حالی که همکاری به تلاش های جمعی افرادی که به طور داوطلبانه در یک شرکت کار می کنند برای دستیابی به یک هدف خاص اشاره دارد. این تمایل افراد برای کمک به یکدیگر است.

هماهنگی تلاشی برای ادغام موثر انرژی های گروه های مختلف است در حالی که همکاری برای دستیابی به اهداف کلی کسب و کار است.

اگرچه این دو مترادف هستند اما به شرح زیر متفاوت هستند:

 

تفاوت بین هماهنگی و همکاری

اساس هماهنگی مشارکت
معنی این یک ترتیب منظم از تلاش های گروهی در تعقیب اهداف مشترک است. این به معنای کمک متقابل از روی میل است.
محدوده این گسترده تر از همکاری است که شامل آن نیز می شود زیرا تلاش های گروه را هماهنگ می کند. به عنوان بخشی از هماهنگی نامیده می شود.
روند وظیفه هماهنگی توسط مدیریت عالی انجام می شود. کارکردهای همکاری توسط افراد در هر سطحی تهیه می شود.
الزامات کارمندان و ادارات در محل کار صرف نظر از کارشان به هماهنگی نیاز دارند. همکاری ماهیتی عاطفی دارد زیرا به تمایل افراد با یکدیگر بستگی دارد.
ارتباط روابط رسمی و غیر رسمی را برقرار می کند. رابطه غیر رسمی برقرار می کند.
آزادی توسط مقام مرکزی برنامه ریزی و به امانت گذاشته شده و ضروری است. این به اراده شیرین افراد بستگی دارد و بنابراین لازم نیست.
حمایت کردن این به دنبال حمایت صمیمانه از افراد مختلفی است که در سطوح مختلف کار می کنند. همکاری بدون هماهنگی بی نتیجه است و بنابراین ممکن است به تحولات نامتعادل منجر شود.

بنابراین، وجود همکاری ممکن است شرط یا شرط مؤثر برای هماهنگی باشد. اما این بدان معنا نیست که هماهنگی به طور خودکار از تلاش های داوطلبانه گروه از اعضا سرچشمه می گیرد. این امر باید با تلاش آگاهانه و آگاهانه مدیران محقق شود، بنابراین برای نتیجه گیری می توان گفت که همکاری بدون هماهنگی ثمری ندارد و هماهنگی بدون همکاری ریشه ندارد.

بدون نظر

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

شانزده − چهارده =