آداب کارفرما – کدهای رفتاری لازم برای کارفرما

آداب معاشرت به رفتارهای نیک و ضروری برای افراد برای کسب احترام و قدردانی در جامعه اشاره دارد. فردی که فاقد آداب معاشرت است هرگز توسط همکاران در محل کار جدی گرفته نمی شود.

آداب کارفرما

آداب کارفرما به قوانین رفتاری اشاره دارد که کارفرما باید از آنها پیروی کند تا نمونه ای برای کارمندان باشد. کارفرمایان باید طوری رفتار کنند که کارکنان به آنها احترام بگذارند و به آنها نگاه کنند.

اجازه دهید برخی از آداب کارفرما را مرور کنیم:

 

  • به کارمندان خود احترام بگذارید . هرگز با آنها بد رفتاری نکنید. 
  • از جانبداری نسبت به کسی بپرهیزید . با همه کارمندان خود صرف نظر از سطح آنها در سلسله مراتب، مدرک تحصیلی، طبقه، نژاد یا پیشینه خانوادگی مانند یک رفتار کنید. با یک کارمند فقط به این دلیل که دوست خانوادگی شماست رفتار خاصی نکنید. روابط شخصی نباید با تعهدات حرفه ای مخلوط شود. 
  • از هیچ یک از کارمندان خود درخواست لطف خاصی نکنید . از هیچ یک از کارکنان خود نخواهید که بلیط سینما را رزرو کنند یا پسرتان را به مدرسه رها کنند. 
  • هر زمان که لازم شد به کارمندان خود کمک کنید . کارمندان باید بتوانند در مواقع بحران از کارفرمای خود عقب نشینی کنند. 
  • هرگز سیاست های زننده را در محل کار تشویق نکنید . در برابر کارمندانی که در انجام وظایف غیرمولد زیاده‌روی می‌کنند، اقدام جدی انجام دهید. 
  • به کارکنان خود انگیزه دهید . از کسانی که عملکرد فوق العاده خوبی دارند قدردانی کنید. به خاطر کارهای خوبشان به آنها دست بزنید. آنها را تشویق کنید تا به صورت گروهی کار کنند تا بهترین ها را از هر یک از آنها استخراج کنند. 
  • به کارکنان اعتبار لازم را بدهید . با تشویق و گواهی به آنها پاداش دهید. نام آنها را در تابلوهای اعلانات نمایش دهید. هر زمان که عملکرد خوبی داشتند از آنها قدردانی کنید. 
  • شفافیت با کارمندان ضروری است. هرگز چیزی را از آنها پنهان نکنید. 
  • واقع بین باشید . به آنها بازخورد مناسب بدهید و تصویر واقعی را به آنها نشان دهید. 
  • با کارکنان خوب رفتار کنید تا احساس کنند برای سازمان ضروری هستند. 
  • حقوق باید به موقع به حساب حقوق آنها واریز شود. 
  • کارفرمایان باید به شکایات کارکنان گوش دهند . سعی کنید سطح خود را به سرعت آنها را حل کنید. هر مشکلی که در ابتدا مورد توجه قرار نگیرد می تواند بعداً به یک نگرانی بزرگ تبدیل شود. 
  • ترویج برنامه های آموزشی لازم برای ارتقاء مهارت های موجود کارکنان. 
  • خود را در دسترس کارمندان خود قرار دهید . نقش کارفرما نه تنها نشستن در کابین‌های بسته بلکه تعامل با کارمندان و یافتن آنچه در حال انجام است است. 
  • عملکرد آنها را زیر نظر داشته باشید اما در کار آنها دخالت نکنید. به آنها مهلت بدهید و بگذارید به روش خودشان کار کنند. برای انجام کار به دنبال زندگی آنها نباشید. 
  • با کارمندان خود دوستانه رفتار کنید. رویکرد هیتلر این روزها کار نمی کند . هفته ای یک بار ناهار خود را با آنها میل کنید و سعی کنید در مورد خانواده، زندگی زناشویی، فرزندان و غیره آنها جویا شوید. این گونه تعاملات غیررسمی کارمندان را به کارفرمایان خود نزدیک می کند. 
  • یک کارفرما از آزادی برخوردار است، اما باید در حد خود تلاش کند تا به دستورالعمل ها و خط مشی های شرکت پایبند باشد. سعی کنید به موقع به محل کار خود برسید. برای کارمندان خود یک بت باشید. 
  • هرگز در محل کار خود را به گفتگوهای بی بند و بار نکنید. به کارمندان زن خود احترام بگذارید و از آنها نخواهید که تا دیروقت در دفتر بمانند. 
  • اگر یکی از کارمندانتان به شما اعتماد کرده است، آن را فقط برای خودتان نگه دارید. این را با بقیه در میان نگذارید. 
  • به یاد داشته باشید که احترام همیشه به دست می آید و هرگز خواسته نمی شود. مودبانه صحبت کنید و هوشمندانه لباس بپوشید. روندهایی را برای دیگران تنظیم کنید تا دنبال کنند.

بدون نظر

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *