چگونه انقلاب صنعتی 9 تا 5 روز کاری را به وجود آورد و چرا اکنون در حال تغییر است

یکی از پیامدهای انقلاب صنعتی اول و ظهور همزمان شرکت‌های تولیدی، 9 تا 5 روز کاری یا تقسیم روزهای کاری به کپسول‌های 8 ساعته همراه با هفته پنج روزه بود.

در واقع، همانطور که انقلاب صنعتی راه را برای ظهور کارخانه‌های مونتاژ خط رهبری کرد، قوانینی به تصویب رسید که شیفت‌های 8 ساعته‌ای را که کارگران برای کار به آن نیاز داشتند، تدوین می‌کرد و جوامع به طور کلی با جهت‌گیری خود به این الگو، با این رویه سازگار شدند.

به عنوان مثال، حمل و نقل عمومی به گونه ای کار می کرد که کارگران و متخصصان می توانستند به موقع به دفاتر برسند و در پایان روز به موقع برای صرف شام به خانه های خود بازگردند.

بنابراین، اساساً یک زیرساخت کامل در حدود 9 تا 5 روز کاری با نهادها و مفاد حمایتی مرتبط ساخته شد.

با این حال، با شروع به ظهور بخش خدمات در دهه 1970 و 1980، در سراسر جهان، شرکت های نرم افزاری و خدمات مالی شروع به آزمایش با ساعات طولانی تر (هرچند غیررسمی) کردند، زیرا قوانین 8 ساعت روز کاری را تعیین کردند و در دهه های 1990 و 2000، مانند با 10 ساعت کار بیشتر حرفه ای ها، چارچوب ها شروع به تغییر کردند.

چگونه همه‌گیری ناقوس مرگ برای مدل‌های 9 تا 5 روز کاری است؟

در حالی که روز کاری 9 تا 5 در بیشتر شرکت های بخش خدمات به آرامی به فراموشی سپرده می شد، کشورها و جوامع همچنان در مدل قدیمی فعالیت می کردند و نتیجه آن این بود که به طور دوره ای، سروصداهایی در مورد سختی کار بیشتر حرفه ای ها و چگونگی انجام این کار به گوش می رسید. باعث استرس و فرسودگی شغلی می شد.

جنبه‌ای که اغلب نادیده گرفته می‌شد این بود که ترتیبات Work from Home و کار آخر هفته به مفاهیم سنتی 9 تا 5 روز کاری پرداخت می‌شد، زیرا ارتباطات و فن‌آوری‌های مدرن مدرن، در دسترس بودن 24 ساعته و آماده‌باش را برای متخصصان آسان‌تر می‌کرد. زمان.

در حالی که کارگران در شرکت های تولیدی همچنان به روال 9 تا 5 پایبند بودند، این مدل به سرعت در حال ناپدید شدن بود زیرا حتی مدیران و متخصصان یقه سفید در این کارخانه ها شروع به کار برای ساعات طولانی کردند.

با ظهور همه‌گیری کووید 19 و متعاقب آن تغییر به محیط‌های کار مجازی، روز کاری 9 تا 5 یک آناکرونیسم است، به طوری که هرکسی که در چنین مدلی کار می‌کند، اکنون به‌عنوان شترمرغ یا دودو گرفتار در زمان پیچیدگی در نظر گرفته می‌شود . در واقع، می توان گفت که این Death Knell از 9 تا 5 روز کاری است.

چرا قوانین، زیرساخت ها، حکمرانی و کودکان باید برای آینده آماده شوند؟

بنابراین، چه چیزی می آید و چگونه برای آن آماده شویم؟ برای شروع، کشورهای بدون مرز در دنیایی که به طور فزاینده ای به هم پیوسته اند به قوانین جدیدی نیاز دارند که تراکنش و تعامل مجازی را آسان تر کند.

حتی شرکت‌های تولیدی در بسیاری از کشورها در حال حاضر با تغییراتی که اخیراً در قوانین کار در هند به تصویب رسیده است، در شیفت‌های 10 ساعته کار می‌کنند.

علاوه بر این، محدودیت های ممنوعیت زنان در شیفت شب نیز برطرف می شود. علاوه بر این، BPOها یا شرکت‌های برون‌سپاری فرآیند کسب‌وکار به هر حال شبانه‌روز کار می‌کنند که توسط قوانینی که به‌طور خاص برای این منظور تصویب شده‌اند، کمک می‌کنند.

بنابراین، نظر ما این است که برای انتقال از مدل 9 به 5 زمینه سازی انجام شده است و تنها چیزی که نیاز دارد تعدیل بیشتر در زیرساخت های پشتیبانی است.

این شامل حمل و نقل عمومی شبانه روزی، پلیس و ذینفعان دولتی در دسترس بودن همیشه و در دسترس بودن غذا و سایر ملزومات در طول شبانه روز می شود.

جدای از این، ما باید شهروندان آینده را آماده کنیم تا خود را به سمت واقعیت های جدید مدل روز کاری طولانی سوق دهند تا اطمینان حاصل کنیم که آنها از نظر فیزیکی و ذهنی برای تغییراتی که در افق در آینده است آماده هستند.

برخی از خطرات انتقال سریع به پارادایم جدید و نیاز به احتیاط

با این اوصاف، باید در مورد حذف 9 تا 5 روز کاری و انتقال به یک الگوی 24/7 کمی محتاط بود.

برای مثال، بیو ریتم‌های ما برای کار در طول روز طراحی شده‌اند، علاوه بر این که الگوها و چرخه‌های خواب ما برای استراحت شبانه تنظیم می‌شوند.

بنابراین، اگر ما به سرعت به سمت یک مدل کاری 24 ساعته حرکت کنیم، می تواند عوارضی برای سلامتی ایجاد کند.

علاوه بر این، ما به عنوان یک ملت و حتی در سراسر جهان از نظر بیولوژیکی، ذهنی و فیزیولوژیکی شرطی شده ایم که در طول روز کار کنیم و هرگونه تغییر به سمت جایگزین ها باید به صورت تدریجی و مرحله ای انجام شود.

البته، زمانی که WFH (کار از خانه) نرمال جدید است، نیازی نیست چنین تنظیماتی به طور گسترده برنامه ریزی و مرحله ای شوند. در حال حاضر اکثر متخصصان یقه سفید اکنون به خوبی وارد مدل جدید کار شده اند.

بنابراین، این کارگران یقه آبی هستند که بیشترین تأثیر را از این تغییر می‌پذیرند. در واقع، این دلیلی است که بسیاری از احزاب چپ به 10 ساعت کار در هند اعتراض می کنند زیرا احساس می کنند این تلاش دیگری برای تغییر کوتاه مدت کارگران است.

نظر ما این است که غرامت کافی برای انتقال به پارادایم جدید به کارگران ارائه شود.

انقلاب صنعتی چهارم و عصر دیجیتال

سرانجام، از آنجایی که جهان در گیرودار انقلاب صنعتی چهارم است، طبیعی است که این دگرگونی بر تمام جنبه های زندگی ما تأثیر بگذارد.

یکی از پیامدهای عصر دیجیتال، پایان 9 تا 5 روز کاری است و از این رو، کشورها و کسب و کارها باید آمادگی پذیرش تغییر را داشته باشند و در برابر آن مقاومت نکنند .

به روشی مشابه آنچه که انقلاب صنعتی جهان مدرن را به وجود آورد، انقلاب صنعتی چهارم در حال انجام است به طور مشابه در پی خود یک جهان پست مدرن جدید ایجاد می کند.

بنابراین، ما باید برای آنچه در آینده خواهد آمد آماده کنیم.