منشور رفتار در روزنامه نگاری

نیاز به کد رفتار

در ماه‌های اخیر، دنیای رسانه‌ها با رسوایی‌های متعددی در ارتباط با شیوه‌ای که آنها سعی کرده‌اند سیستم را به نفع خود دستکاری کنند، مواجه شده است. اگر در بریتانیا، روپرت مرداک مالک NewsCorp در حال رشوه دادن به پلیس برای دسترسی به اطلاعات شخصی افراد و هک گوشی آنها دستگیر شد، در آسیا، رسوایی های متعددی در رابطه با باج گیری از خانه های صنعتی به منظور جلوگیری از پوشش بد وجود داشت. علاوه بر این، این واقعیت که «اخبار پولی» یا «اطلاعات بازرگانی» (تجارت‌هایی که اطلاعات را منتشر می‌کنند) اعتبار خانه‌های رسانه‌ای را تضعیف کرده است.

از این رو، اگر قرار است روند انحطاط کنونی متوقف شود، نیاز به کد رفتاری برای خبرنگاران وجود دارد. در واقع، نیاز به یک کد رفتاری روز به روز قوی‌تر می‌شود، زیرا ثابت شده است که روزنامه‌نگاران به اندازه دیگران در برابر فریب پول مستعد هستند . همانطور که رسوایی های اخیر نشان می دهد، رسانه ها که قرار است در یک دموکراسی ناظر باشند، از مشکلات اعتبار رنج می برند.

آیین نامه رفتار چگونه کار می کند

مهم‌ترین دلیل اینکه رسانه‌ها برای خود نیاز به منشور رفتاری دارند، این است که رسانه‌ها در کنار قوه مقننه، مجریه و قضاییه تأمین‌کننده خیر عمومی هستند و از این رو باید فراتر از شبهه باشند. آیین نامه رفتار می تواند در راستای این باشد که روزنامه نگاران اعلام کنند که آیا مقاله ای که منتشر کرده اند توسط خانه های صنعتی پرداخت می شود یا اینکه آیا اطلاعات موجود در مقاله از نظر اخلاقی به دست آمده است. به عبارت دیگر، خبرنگاران باید به دلیل اعمال غیراخلاقی مورد بررسی قرار گیرند و قوانین رفتاری را با جدیت رعایت کنند. جدای از این، اگرچه نیاز به حفاظت از منابع وجود دارد، زیرا این نیاز اصلی روزنامه نگاری است، اما نیاز به گزارش اخبار به شیوه ای عینی و بی طرفانه نیز وجود دارد. کارکرد رسانه ها «ماساژ دادن پیام» و «چرخش واقعیت ها» نیست، بلکه گزارش دادن آن ها به همان شکلی است که هستند. از این رو، آیین نامه رفتار باید شامل اقدامات اخلاقی مانند پنهان نکردن اطلاعات کلیدی و حیاتی و اعلام اینکه آیا اطلاعات به دست آمده از طریق روش های اخلاقی است یا نه از طریق راه های مشکوک.

انطباق داوطلبانه بهتر از کنترل خارجی است

جنبه دیگر قانون رفتار این است که باید برای روزنامه نگاران الزام آور شود و هرگونه تلاش برای دور زدن قوانین باید مجازات شود. این امر مستلزم وجود یک بازپرس برای رسانه ها است که بر نشریات مختلف نظارت داشته باشد و اطمینان حاصل کند که رسانه ها به قوانین رفتاری پایبند هستند. جدای از این، هر خانه رسانه ای باید هوشیاری داخلی داشته باشد که در آن تمرین داوطلبانه پایبندی به منشور رفتار باید تمرین شود. همانطور که هر کهنه‌کار صنعت تأیید می‌کند، انطباق داوطلبانه بهترین راه برای هر صنعتی است و از این رو، مانند آنچه برخی روزنامه‌ها در هند انجام می‌دهند (مثلاً هندو)، باید یک سردبیر Reader و یک حسابرس داخلی برای بررسی محتوای منتشر شده وجود داشته باشد.

افکار بسته

در نهایت، پیشگیری بهتر از درمان است و از این رو، خانه‌های رسانه و اقدامات غیراخلاقی آن‌ها باید در جوانی کنار گذاشته شوند و اجازه ندهند از این نهاد پیشی بگیرند. این پیام روشنی از رسوایی های اخیر است که در آن نهادها به دلیل وجود برخی سیب های بد زیر مجموعه قرار گرفته اند.