چگونه می توان از پتانسیل کارمندانی که به طور فعال درگیر نیستند یا خارج از کار هستند استفاده کرد؟ بله، مطالعات مدیریتی انجام شده در چند سال گذشته نشان داده است که تنها 11 درصد از کل نیروی کارمندان به طور فعال مشارکت می کنند و نسبت به کار و محل کار خود احساس تعهد قوی دارند. مابقی 89 درصد از کارکنان یا فعالانه درگیر نیستند یا از کار جدا شده اند. این بدان معناست که سازمان ها می توانند از پتانسیل تنها 11 درصد کارکنان بهره ببرند. تشویق بقیه نیروی کار هنوز برای آنها چالش بزرگی است.

هر سازمانی که به دنبال کسب بهترین ها از کارکنان خود و مشارکت کامل آنها در شغل خود است، باید پاسخ خود را نسبت به نیازهای مختلف کارکنان خود در اولویت قرار دهد. برای هماهنگ کردن پاسخ خود، آنها می توانند از مدل سلسله مراتبی مازلو استفاده کنند.

سلسله مراتب مزلو

پاسخ سازمان

نیازهای بیولوژیکی و فیزیولوژیکی: نیازهای اولیه انسان از جمله غذا، آب و سرپناه است. سازمان ها می توانند برای آنها ناهار بخرند، کارت های هدیه ارائه دهند و برای کارهای ضروری روزانه مرخصی بدهند. این نه تنها زندگی آنها را آسان تر می کند، بلکه به آنها فرصت می دهد تا در سازمان باقی بمانند.

نیازهای ایمنی: نیازهای ایمنی شامل سرپناه خوب، حفاظت، ایمنی، امنیت، قانون و نظم و ثبات است. هنگامی که انسان به اندازه کافی غذا، آب و سرپناه داشته باشد، می خواهد زندگی راحت و امنی داشته باشد. باز هم شعار نگه داشتن آنها نزد سازمان پرداخت است. برای غذا پرداخت کنید و مبلغی را به آنها قرض دهید تا خانه خود را بسازند یا وسیله نقلیه بخرند. سازمان ها همچنین می توانند از تحصیل فرزندان خود حمایت کنند.

نیازهای تعلق: این یک نیاز اساسی انسان است که همیشه بخواهد با چیزی مرتبط باشد. آنها می خواهند تعلق داشته باشند و به آنها تعلق داشته باشند. مدیران می توانند با زیردستان خود روابط دوستانه ای برقرار کنند تا احساس کنند که دارایی مهم سازمان هستند و به آن ارزش می افزایند. گنجاندن آنها در فرآیند تصمیم گیری یا هر موضوع حساس دیگری که در محل کار ظاهر می شود ایده خوبی است. همچنین آن‌ها را در تیم‌های بهبود مشارکت دهید، جایی که واقعاً می‌توانند کمک قابل توجهی داشته باشند.

عزت نفس: بر اساس مدل سلسله مراتبی مزلو، چهارمین مرحله از زندگی، دستیابی به موقعیت در جامعه و همچنین در زندگی حرفه ای است. علاوه بر این، احساس موفقیت و به رسمیت شناختن تلاش آنها نقش حیاتی دارد. سازمان هایی که در شناخت تلاش های کارکنان و پاداش دادن به آنها برای عملکرد و مشارکتشان موفق هستند، می توانند استعداد خود را حفظ کنند. صدور خبرنامه برای شناسایی سهم آنها یا دادن کارت فکر کردن یا اعطای جایزه به آنها می تواند به این هدف کمک کند.

خودشکوفایی: این آخرین مرحله در مدل سلسله مراتبی مزلو است که در مورد رشد و تحقق در زندگی شخصی و حرفه ای است. در این زمان، افراد به خوبی در زندگی مستقر شده اند و می توانند از طریق تجربیات کاری خود کمک کنند. زمانی است که سازمان‌ها می‌توانند با دادن اختیارات رهبری، استقلال برای تصمیم‌گیری و فرصت‌های آموزشی به آنها احساس قدرت کنند.

مشارکت کارکنان یک علم و همچنین یک هنر است. تمام عوامل محسوس و نامشهود مرتبط با زندگی انسان را به طور مستقیم یا غیرمستقیم در نظر می گیرد.