نقش فناوری در کارآفرینی اجتماعی

فناوری نقش مهمی در کارآفرینی اجتماعی ایفا می‌کند. فناوری می‌تواند به کارآفرینان اجتماعی کمک کند تا راه‌حل‌های جدید و نوآورانه‌ای برای مسائل اجتماعی پیدا کنند، به افراد محروم دسترسی پیدا کنند و تأثیر خود را مقیاس‌پذیر کنند.

در اینجا چند نمونه از چگونگی استفاده از فناوری در کارآفرینی اجتماعی آورده شده است:

  • استفاده از فناوری برای جمع‌آوری اطلاعات و داده‌ها: فناوری می‌تواند به کارآفرینان اجتماعی کمک کند تا اطلاعات و داده‌های مربوط به مسائل اجتماعی را جمع‌آوری کنند. این اطلاعات می‌تواند برای شناسایی مشکلات، توسعه راه‌حل‌ها و ارزیابی اثربخشی راه‌حل‌ها استفاده شود.
  • استفاده از فناوری برای ارتباط با افراد محروم: فناوری می‌تواند به کارآفرینان اجتماعی کمک کند تا با افراد محروم ارتباط برقرار کنند و خدمات خود را به آنها ارائه دهند. به عنوان مثال، می‌توان از فناوری‌های ارتباطی مانند تلفن‌های همراه، اینترنت و رسانه‌های اجتماعی برای ارائه آموزش، خدمات بهداشتی و سایر خدمات به افراد محروم استفاده کرد.
  • استفاده از فناوری برای مقیاس‌پذیر کردن تأثیر: فناوری می‌تواند به کارآفرینان اجتماعی کمک کند تا تأثیر خود را مقیاس‌پذیر کنند. به عنوان مثال، می‌توان از فناوری‌های آموزشی مانند یادگیری الکترونیکی برای آموزش گروه‌های بزرگی از افراد استفاده کرد.

در اینجا چند نمونه از شرکت‌های کارآفرینی اجتماعی که از فناوری استفاده می‌کنند آورده شده است:

  • شرکت M-Pesa در کنیا که از فناوری تلفن همراه برای ارائه خدمات مالی به افراد محروم استفاده می‌کند.
  • **شرکت WeRobotics که از فناوری‌های رباتیک برای ارائه خدمات پزشکی به مناطق روستایی استفاده می‌کند.
  • **شرکت GiveDirectly که از فناوری پرداخت دیجیتال برای ارائه کمک‌های مالی به افراد نیازمند استفاده می‌کند.

فناوری یک ابزار قدرتمند برای کارآفرینان اجتماعی است. با استفاده از فناوری، کارآفرینان اجتماعی می‌توانند تأثیر بیشتری بر جهان بگذارند و زندگی میلیون‌ها نفر را بهبود بخشند.

کارآفرینان اجتماعی کسانی هستند که از رویکردهای نوآورانه برای مشکلات اجتماعی مانند فقر، عدم دسترسی به مراقبت های بهداشتی در مناطق روستایی، مشکلات در پر کردن شکاف بین اشتغال پذیری و جوانان بیکار و مشکلاتی مانند عدم دسترسی زنان به اعتبار استفاده می کنند. در این موارد و موارد دیگر، فناوری نقش برجسته ای ایفا می کند زیرا نه تنها فناوری ذاتاً نوآورانه است، بلکه به طور فزاینده ای، به کارگیری فناوری برای حل مشکلات اجتماعی مقرون به صرفه شده است.
دکتر سعید جوی زاده (2)

نمونه هایی از چگونگی قدرت فناوری نوآوری اجتماعی

به عنوان مثال، در بسیاری از کشورهای جهان سوم، کشاورزان به به روز رسانی در زمان واقعی در مورد الگوهای آب و هوا و همچنین برنامه های کاشت نیاز دارند تا بتوانند برداشت خود را مطابق با آن برنامه ریزی کنند. علاوه بر این، ماهیگیران در مناطق ساحلی باید از نزدیک شدن طوفان ها مطلع شوند و از این رو، برنامه های مبتنی بر تلفن همراه که می توانند این کار را انجام دهند ترجیح داده می شوند. جدای از این، نمونه‌های دیگری مانند داشتن کیوسک‌های فعال فناوری اطلاعات (فناوری اطلاعات) در مناطق روستایی هند وجود دارد که در آن افراد و به‌ویژه نوجوانان و جوانان می‌توانند مهارت‌های ارزشمند فناوری اطلاعات را به دست آورند که در آینده قابلیت اشتغال آنها را افزایش می‌دهد. علاوه بر این، از طریق استفاده از برنامه‌های تلفن همراه، موسسات اعتباری خرد و افرادی که تامین مالی می‌کنند، می‌توانند با یکدیگر در ارتباط باشند که منجر به استفاده بهتر و همچنین بازپرداخت اعتبار می‌شود.

انقلاب موبایل

موارد ذکر شده در بالا تنها گوشه ای از این است که چگونه فناوری می تواند به کاهش مشکلات اجتماعی کمک کند. به همین دلایل است که در سال‌های اخیر، کارآفرینان اجتماعی بر استفاده از فناوری به عنوان بخشی از تلاش‌های خود در نوآوری اجتماعی تأکید داشته‌اند. در واقع، این واقعیت که انقلاب موبایل بیش از دیگران به فقرا و مستضعفین قدرت بخشیده است، توسط سازمان ملل (سازمان ملل متحد) تأیید شده است که اخیراً اعلام کرده است که تعداد موبایل در جهان از توالت بیشتر است یا به عبارت دیگر تعداد موبایل ها در جهان بیشتر است. شانس داشتن موبایل برای شخصی بیشتر از دسترسی او به توالت و سرویس بهداشتی است. این بدان معناست که فناوری واقعاً می‌تواند توده‌ها را در تلاش برای کسب درآمد مناسب و زندگی سالم قادر، توانمند و تحت پوشش قرار دهد.

گرد هم آوردن همه ذینفعان

برای ادامه نکات ذکر شده در بالا، در بسیاری از کشورها رایج بوده است که رانندگان، دست اندرکاران، تاجران و تجار کوچک از فناوری برای ارتباط با مشتریان خود و همچنین طرف دیگر طیف که تامین کنندگان، مالکان و واسطه های آنها هستند استفاده کنند. . به این ترتیب، فناوری اجازه می دهد تا همه ذینفعان در زنجیره ارزش گرد هم آیند تا در نهایت همه سود ببرند. اگرچه در ماه‌های اخیر نگرانی‌هایی در مورد فناوری وجود داشته است که به دلیل ناشناس بودن و احتمال سوء استفاده منجر به نگرانی‌های ایمنی و امنیتی می‌شود، لازم به ذکر است که فناوری به خودی خود ارزشی خنثی است به این معنی که می‌توان از آن برای خوب و بد استفاده کرد. نظارت و تنظیم بر عهده رگولاتورها و کاربران است.

دکتر سعید جوی زاده (2)

هم افزایی و اقتصاد مقیاس

با توجه به نقش توانمند و توانمندی که فناوری ایفا می کند، بسیاری از سازمان های غیرانتفاعی به طور انحصاری بر ساخت و ایجاد اکوسیستمی برای نوآوران، سرمایه گذاران، رهبران فکری، تأثیرگذاران و تنظیم کننده ها از یک سو و ذینفعان، واسطه ها، کاربران و مالکان تمرکز می کنند. برای گرد هم آمدن در یک چتر الکترونیکی و دیجیتالی غول‌پیکر که در آن نوآوری اجتماعی می‌تواند اتفاق بیفتد و برای همه و جامعه به طور کلی ارزش ایجاد کند. قدرت فناوری در این موارد به حدی است که هم افزایی ایجاد می کند که در آن مجموع ارزش ایجاد شده در هر حلقه در زنجیره ارزش بیشتر از قطعات است. علاوه بر این، فناوری به کارآفرینان اجتماعی اجازه می‌دهد تا افراد محروم را قادر و توانمند سازند تا به سرعت افزایش یابند و از این طریق از مزایای بهره‌وری ارائه شده توسط اقتصادهای مقیاس استفاده کنند.

ایمیل به عنوان مثال

به عنوان مثال، قبل از ظهور ایمیل، اگر مجبور بودید با صدها نفر برای یک کمپین تبلیغاتی تماس بگیرید، باید صدها نامه ارسال می‌کردید که حتی زمانی که آنها تایپ یا چاپ می‌شوند باید هزینه‌های ارسال آنها را در نظر بگیرید. با این حال، با استفاده از فناوری، تنها کاری که باید انجام دهید این است که هدرها و نام افراد را سفارشی کنید و سپس با یک کلیک ماوس، می توان بدون زحمت و کارآمد به همه افراد دسترسی پیدا کرد. علاوه بر این، شما می توانید در هر زمان و در هر نقطه از جهان و همچنین به هر کسی و در همه جا و هر زمان دسترسی داشته باشید. این فقط یک مثال اساسی از این است که چگونه فناوری باعث ایجاد هم افزایی و واقعی سازی صرفه جویی در مقیاس می شود.

مزایای جامعه

حال در نظر بگیرید که آیا چنین استفاده ای از فناوری به کمک یک فرد محروم می آید که سرمایه گذاری خود را راه اندازی می کند یا خیر. با استفاده از فن‌آوری‌های موبایل و اینترنت، نه تنها می‌تواند آرزوی دستیابی به مخاطبان جهانی را داشته باشد و از این طریق از جنبه مقیاس پول نقد کند، بلکه راه‌حلی ارائه می‌دهد که به طور بالقوه ارزان‌تر است و ارزش بیشتری را بر اساس هر واحد هزینه ایجاد می‌کند. در واقع، نمونه کارآفرینانی مانند برنده جایزه نوبل و کارآفرین اجتماعی بنگلادشی، محمد یونس که زنان روستایی در کشورش را برای تامین مالی مشاغل کوچک خود با اعطای اعتبارات خرد به آنها توانمند کرد که به نوبه خود گروه هایی را تشکیل دادند و به مقیاس رسیدند و منجر به نوآوری شد که ارزش ایجاد کرد. چگونه ترکیبی از فناوری و نوآوری اجتماعی می تواند به یکدیگر تغذیه کند و در نهایت به نفع جامعه باشد.

دکتر سعید جوی زاده (2)

افکار بسته

در نهایت، این واقعیت که شما در حال خواندن این مقاله در پورتالی هستید که فناوری و جهانی‌سازی را مهار می‌کند و توسط نوآوری و کارآفرینی هدایت می‌شود، می‌تواند بهترین مثال از این باشد که چگونه سرمایه‌گذاری‌ها برای دلایل اجتماعی و تجاری می‌توانند مقیاس‌پذیر شوند و در سراسر زنجیره ارزش ارزش ایجاد کنند.

دکتر سعید جوی زاده (2)

مصاحبه با دکتر سعید جویزاده: نقش فناوری در کارآفرینی اجتماعی

مصاحبه‌کننده: سلام دکتر جویزاده، ممنون که بار دیگر فرصت گفتگو با ما را دادید. امروز می‌خواهیم درباره نقش فناوری در کارآفرینی اجتماعی صحبت کنیم. ابتدا بفرمایید فناوری چگونه به تحقق اهداف اجتماعی و زیست‌محیطی کمک می‌کند؟

دکتر جویزاده: سلام، خوشحالم که این موضوع مهم را بررسی می‌کنیم. فناوری امروز به‌عنوان تسهیلگر قدرتمند در کارآفرینی اجتماعی عمل می‌کند. از یک سو، دسترسی به داده‌های دقیق، تحلیل نیازهای جامعه را ممکن می‌سازد. از سوی دیگر، ابزارهایی مانند پلتفرم‌های دیجیتال، اپلیکیشن‌های موبایل، یا فناوری‌های پاک، امکان ارائه راه‌حل‌های مقیاس‌پذیر و کم‌هزینه را فراهم می‌کنند. مثلاً یک استارت‌آپ اجتماعی می‌تواند با استفاده از هوش مصنوعی، الگوهای فقر را در مناطق محروم شناسایی کند یا با بلاکچین، شفافیت در توزیع کمک‌های مالی را تضمین نماید.

مصاحبه‌کننده: آیا می‌توانید نمونه‌های ملموسی از ترکیب فناوری و کارآفرینی اجتماعی در جهان یا ایران نام ببرید؟

دکتر جویزاده: قطعاً! در سطح جهانی، پلتفرم Kiva با استفاده از فناوری مالی (فین‌تک)، وام‌های خرد را به کارآفرینان کم‌درآمد در سراسر جهان منتقل می‌کند. در حوزه محیط‌زیست، استارت‌آپ The Ocean Cleanup از ربات‌ها و حسگرهای پیشرفته برای پاکسازی اقیانوس‌ها استفاده می‌کند. در ایران نیز نمونه‌هایی مانند اپلیکیشن‌های آموزش آنلاین رایگان برای کودکان مناطق محروم یا استارت‌آپ‌های بازیافت هوشمند که از اینترنت اشیا (IoT) برای مدیریت پسماند استفاده می‌کنند، فعالیت‌های تأثیرگذاری انجام می‌دهند.

مصاحبه‌کننده: بزرگ‌ترین چالش استفاده از فناوری در کارآفرینی اجتماعی چیست؟

دکتر جویزاده: سه چالش اصلی وجود دارد:

  1. شکاف دیجیتال: بسیاری از جوامع هدف (مثلاً روستاهای دورافتاده) به زیرساخت‌های اولیه مانند اینترنت یا گوشی‌های هوشمند دسترسی ندارند.
  2. هزینه‌های اولیه: توسعه فناوری‌های اختصاصی، اغلب نیازمند سرمایه‌گذاری سنگین است که برای استارت‌آپ‌های اجتماعی دشوار است.
  3. سوءاستفاده از داده‌ها: جمع‌آوری اطلاعات حساس جامعه محروم ممکن است حریم خصوصی آن‌ها را نقض کند یا در دسترس نهادهای سودجو قرار گیرد.

مصاحبه‌کننده: فناوری‌های نوظهور مانند هوش مصنوعی یا متاورس چه فرصت‌هایی برای کارآفرینان اجتماعی ایجاد می‌کنند؟

دکتر جویزاده: هوش مصنوعی می‌تواند پیش‌بینی و پیشگیری از بحران‌ها را ممکن کند. مثلاً تحلیل داده‌های آب‌وهوایی برای مقابله با خشکسالی. متاورس نیز فضایی برای آموزش فراگیر فراهم می‌کند؛ مثلاً کودکان مناطق محروم می‌توانند با استفاده از واقعیت مجازی، در کلاس‌های بهترین معلمان جهان شرکت کنند. حتی فناوری بلاکچین با ایجاد سیستم‌های رأی‌گیری غیرمتمرکز، به تقویت دموکراسی محلی کمک می‌کند.

مصاحبه‌کننده: نقش دولت‌ها در حمایت از فناوری‌های اجتماعی چیست؟

دکتر جویزاده: دولت‌ها می‌توانند با سه اقدام کلیدی نقش ایفا کنند:

  1. سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌های دیجیتال مانند اینترنت پرسرعت در مناطق محروم.
  2. حمایت مالی از پروژه‌های آزمایشی (Pilot Projects) تا استارت‌آپ‌ها بتوانند ایده‌های خود را بدون ریسک ورشکستگی آزمایش کنند.
  3. تدوین قوانین حامی نوآوری: مثلاً معافیت مالیاتی برای شرکت‌هایی که از فناوری برای حل مسائل اجتماعی استفاده می‌کنند.

مصاحبه‌کننده: آیا فناوری می‌تواند جایگزین ارتباط مستقیم کارآفرینان اجتماعی با جامعه هدف شود؟

دکتر جویزاده: هرگز! فناوری مکمل است، نه جایگزین. درک عمیق از فرهنگ، ارزش‌ها، و نیازهای جامعه، تنها از طریق تعامل چهره‌به‌چهره ممکن است. مثلاً یک اپلیکیشن سلامت ممکن است داده‌ها را جمع‌آوری کند، اما بدون همکاری با پزشکان محلی یا رهبران جامعه، نمی‌تواند اعتمادسازی کند.

مصاحبه‌کننده: برای جوانانی که می‌خواهند از فناوری در کارآفرینی اجتماعی استفاده کنند، چه توصیه‌ای دارید؟

دکتر جویزاده: اولاً، مسئله را عمیقاً بشناسید؛ فناوری باید در خدمت حل مسئله باشد، نه خودنمایی! دوماً، همکاری با متخصصان فنی را جدی بگیرید؛ توسعه یک اپلیکیشن موفق نیازمند تیم‌های چندرشته‌ای است. سوماً، اثرگذاری بلندمدت را فدای نتایج کوتاه‌مدت نکنید.

مصاحبه‌کننده: آینده کارآفرینی اجتماعی را در عصر فناوری چگونه می‌بینید؟

دکتر جویزاده: فناوری، دموکراتیزه کردن کارآفرینی اجتماعی را ممکن خواهد کرد. یک جوان در روستایی دورافتاده با یک گوشی هوشمند می‌تواند تغییری جهانی ایجاد کند. همچنین، فناوری‌های سبز مانند انرژی‌های تجدیدپذیر، به کارآفرینان اجازه می‌دهند همزمان به سودآوری و نجات زمین فکر کنند. اما شرط موفقیت، استفاده مسئولانه از فناوری است تا جوامع را به حاشیه نرانیم.

مصاحبه‌کننده: سپاسگزارم از بینش ارزشمند و آینده‌نگرانه شما!

دکتر جویزاده: ممنون از شما. امیدوارم این گفتگو الهام‌بخش نسل جدیدی باشد که فناوری را نه برای ثروت، بلکه برای ساختن جهانی عادلانه‌تر به‌کار می‌گیرند.

پایان مصاحبه

بدون نظر

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *