ایده کسب و کار اجتماعی توسط پروفسور محمد یونس از بنگلادش ارائه شد. این منحصربه‌فرد بود، زیرا برخلاف سایر مفاهیم یا کسب‌وکارهایی که برای همنام به جامعه خدمت می‌کردند، تجارت اجتماعی مبتنی بر اصول خاصی بود. این اصول هفت تا هستند و به آنها اصول تجارت اجتماعی می گویند.

مانند هر اصل دیگری، هفت اصل کسب و کار اجتماعی، هدف یک کسب و کار اجتماعی و شیوه عملکرد آن را تعریف می کند . آن‌ها بخش‌های اولویت‌دار را برای هر سازمان یا فردی که قصد سرمایه‌گذاری در این زمینه را دارد مشخص می‌کنند و همچنین نحوه مدیریت مالی را تعریف می‌کنند.

1. اولین اصل کسب و کار اجتماعی هدف از وجود هر کسب و کار اجتماعی را مشخص می کند. بیان می‌کند که هدف کسب‌وکار برای یک کسب‌وکار اجتماعی، غلبه بر فقر یا مقابله با برخی مشکلات مانند آموزش، تغذیه، مراقبت‌های بهداشتی، محیط زیست و امکان دسترسی به فناوری برای افراد تحت ستم و نه فقط به حداکثر رساندن ثروت یا سود سهامداران است. 

    

2. اصل دوم در مورد پایداری مالی و اقتصادی صحبت می کند. این هم از منظر سازمان و هم از منظر کسانی است که قصد دارد به آنها خدمت کند. هرگونه کسب و کار اجتماعی مجاز به گرفتن وجوه از خارج مانند کمک های مالی یا سازمان های غیردولتی نیست. کسانی که این تجارت را اداره می کنند قرار است سرمایه گذاری کنند. 

    

3. اصل سوم بر بازگشت سرمایه حاکم است. سرمایه گذاران در یک کسب و کار اجتماعی مجاز به گرفتن پول فراتر از سرمایه گذاری خود نیستند. به سرمایه گذاری سود سهام تعلق نمی گیرد. 

    

4. مبلغی که بیش از سرمایه‌گذاری به دست می‌آید، قرار است مجدداً برای گسترش کسب‌وکار و برای بهبود سرمایه‌گذاری شود. توسعه در اینجا با هدف دستیابی به تعداد بیشتری از افراد یا بهبود کیفیت خدمات است. 

    

5. کسب و کارهای اجتماعی باید در قبال سلامت محیط زیست مسئول باشند. آنها به طور مستقیم یا غیرمستقیم نقش مهمی در بهبود محیط زیست دارند. به طور غیرمستقیم به این معنی است که از طریق عملیات خود اطمینان حاصل می کنند که هیچ آسیبی به محیط زیست وارد نمی کنند. 

    

6. کسانی که با کسب و کار به عنوان کارمندان آن کار می کنند، غرامت عادلانه ای دریافت خواهند کرد که مطابق با معیار صنعت است. علاوه بر این، نیروی کار شرایط کاری بهتری خواهد داشت. 

    

7. از آنجایی که کسب و کار اجتماعی با هدف حداکثر کردن سود نیست. بنابراین تنها کسانی که علاقه مند به مشارکت در جامعه و محیط زیست هستند، کسب و کار اجتماعی را اداره می کنند. این بدان معنی است که تجارت در محیطی پر از شادی و بدون استرس اجرا می شود. 

این هفت اصل توسط پروفسور محمد یونس با همکاری هانس ریتز که همچنین یکی از بنیانگذاران آزمایشگاه خلاق گرامین است ارائه شده است. این اصول ماهیت بسیار ساده ای دارند و رعایت آنها آسان است. آنها مهم هستند زیرا بین تجارت اجتماعی و سایر مشاغلی که به نام کمک به رفاه اجتماعی انجام می شوند تمایز قائل می شوند.

هفت اصل کسب و کار اجتماعی توسط سازمان هایی که کسب و کارهای اجتماعی را ترویج می کنند یا اداره می کنند در سراسر جهان دنبال می شود. آشوکا، شبکه امیدیار، شرکت آب نیکا در ایالات متحده، بانک گرامین در بنگلادش نمونه هایی از این سازمان ها هستند.