سیستم ارتباطات دیجیتال

انتقال اطلاعات از فرستنده به گیرنده از طریق رسانه ای ارتباط نامیده می شود. ارتباط ما را قادر می سازد تا بدانیم در اطرافمان چه اتفاقی می افتد. به ما کمک می کند تا دانش خود را با دیگران به اشتراک بگذاریم و همچنین از افکار و عقاید دیگران بهره ببریم. ارتباط از طریق مسیرها و کانال های مختلف و با کمک یک رسانه صورت می گیرد. شخص می تواند با خویشاوند دور خود از طریق تلفن چت کند و بنابراین وسیله ارتباطی در این مورد تلفن است.

ارتباط نیز می تواند با کمک نور انجام شود. مسئولان فرودگاه سیگنال های مختلفی از طریق نور به خلبانان برای فرود ایمن می دهند. در این حالت ارتباط از طریق نور است و از این رو به آن ارتباط نوری می گویند. ماهواره ها همچنین با دریافت سیگنال از ایستگاه زمینی، تقویت آن و سپس ارسال مجدد آن به زمین، نقش حیاتی در ارتباطات دارند. ارتباط می تواند با کمک یک ماهواره مصنوعی بین دو نقطه روی زمین انجام شود. به همین ترتیب سیگنال نیز می تواند به شکل دیجیتالی ارسال شود، مانند ارتباطات دیجیتال.

فرآیند ارتباط از لحظه‌ای شروع می‌شود که فرستنده در مغزش فکری به ذهنش می‌رسد. برای به اشتراک گذاشتن ایده های خود با دیگران، افکار باید با انتخاب دقیق کلمات به محتوایی معنادار تبدیل شوند. به این فرآیند رمزگذاری نیز می گویند. در ارتباطات دیجیتال، فکر در قالب دیجیتالی برای درک گیرنده تبدیل می شود. در این حالت ارتباطی، داده ها یا اطلاعات به کمک رایانه به صورت الکترونیکی منتقل می شود.

بنابراین ارتباطات دیجیتالی روشی از ارتباط است که در آن اطلاعات یا افکار به صورت دیجیتالی به عنوان سیگنال های محرمانه رمزگذاری می شوند و به صورت الکترونیکی به گیرندگان منتقل می شوند. ارتباطات دیجیتال یکی از رایج ترین روش های ارتباطی در سناریوی کنونی است. سازمان ها معمولاً برای تمام ارتباطات تجاری خود به این حالت متکی هستند.

اجازه دهید ارتباطات دیجیتال را با کمک یک مثال درک کنیم.

جیم می‌خواست با تمام اعضای تیمش در اتاق کنفرانس ملاقات کند تا در مورد مسئولیت‌های کلیدی و زمینه‌های تخصصی آنها بحث کند. او وقت نداشت به ایستگاه های کاری آنها برود و آنها را جداگانه دعوت کند. در عوض او یک حالت ساده تر و ارزان تر را برای انتقال ایده خود انتخاب کرد. او یک ایمیل با علامت سی سی برای همه شرکت کنندگان ارسال کرد و آنها را برای جلسه دعوت کرد. این نمونه ای از ارتباطات دیجیتالی است که در آن اطلاعات به صورت الکترونیکی ارسال شده است.

در ارتباطات دیجیتالی اطلاعات به صورت دیجیتالی جریان می یابد و منبع به طور کلی صفحه کلید کامپیوتر است. یک فرد مجرد قادر به برقراری ارتباط دیجیتال است و در نتیجه باعث صرفه جویی در اتلاف نیروی انسانی می شود و یکی از ارزان ترین روش های ارتباطی است. ارتباطات دیجیتال نیز یک راه بسیار سریع برای برقراری ارتباط است. اطلاعات می تواند در کسری از ثانیه به دست گیرنده برسد. یک فرد دیگر مجبور نیست منتظر بماند تا شخصاً با فرد دیگر ملاقات کند و اطلاعات او را به اشتراک بگذارد.

ارتباط دیجیتالی می تواند در هر زمان انجام شود. شما فقط باید کامپیوتر خود را داشته باشید و می توانید با کلیک یک دکمه در هر زمان و در هر مکانی ایده ها و افکار خود را به اشتراک بگذارید.

نقطه ضعف ارتباطات دیجیتال این است که گیرنده نمی تواند عبارات فرستنده را ببیند و فقط باید به اطلاعات ارسال شده برای او تکیه کند. حالات چهره در ارتباطات دیجیتال واقعاً مهم نیست. برای برقراری ارتباط دیجیتالی موثر باید هنر نوشتن ایمیل را تسلط داشت. همیشه به یاد داشته باشید که طرف مقابل شما را نمی بیند. او فقط باید به پست وابسته باشد. ایمیل شما باید چشمگیر و مرتبط باشد تا تاثیر مطلوب را ایجاد کند و گیرنده پاسخ دهد و بازخورد خود را ارائه دهد. فردی که در هند قرار می‌گیرد اکنون می‌تواند به‌راحتی چت کند و حتی دوستش را که در لس آنجلس قرار می‌دهد، به لطف ویدئو کنفرانس و ارتباطات دیجیتال ببیند. فیس بوک، اورکات، توییتر نیز در ارتباطات دیجیتال موثر هستند. از طریق این شبکه‌های اجتماعی افراد سعی می‌کنند چیزهای جدیدی را در زندگی خود به اشتراک بگذارند یا هر اطلاعات مهم دیگری را با دوستان و اقوام به اشتراک بگذارند. یک توئیت ساده یا یک اسکرپ در واقع می تواند به فرد مقابل اطلاعات زیادی در مورد افراد دیگر بدهد.

سیستم ارتباطات دیجیتال در واقع زندگی ما را آسان‌تر کرده است و یکی از سریع‌ترین و مطمئن‌ترین روش‌های ارتباطی است.