اساس | هیئت نمایندگی | عدم تمرکز |
معنی | مدیران بخشی از وظایف و اختیارات خود را به زیردستان محول می کنند. | حق تصمیم گیری بین مدیریت ارشد و سایر سطوح مدیریت مشترک است. |
محدوده | دامنه تفویض اختیار محدود است زیرا مافوق بر اساس فردی اختیارات را به زیردستان تفویض می کند. | دامنه گسترده است زیرا تصمیم گیری توسط زیردستان نیز مشترک است. |
مسئوليت | مسئولیت بر عهده مدیران است و قابل تفویض نیست | مسئولیت نیز به زیردستان محول می شود. |
آزادی کار | آزادی به زیردستان داده نمی شود زیرا آنها باید طبق دستورات مافوق خود کار کنند. | آزادی کار می تواند توسط زیردستان حفظ شود زیرا آنها در تصمیم گیری و اجرای آن آزادند. |
طبیعت | این یک عملکرد روتین است | این یک تصمیم مهم یک شرکت است. |
نیاز به عمد | تفویض اختیار در همه دغدغه ها چه بزرگ و چه کوچک مهم است. هیچ شرکتی بدون تفویض اختیار نمی تواند کار کند. | تمرکززدایی در نگرانیهای بزرگ اهمیت بیشتری پیدا میکند و به تصمیمی که شرکت میگیرد بستگی دارد، اجباری نیست. |
اعطای اختیار | اختیار توسط یک فرد به فرد دیگر اعطا می شود. | این یک کنش سیستماتیک است که در همه سطوح و در همه کارکردها در یک نگرانی انجام می شود. |
اعطای مسئولیت | مسئولیت قابل تفویض نیست | اختیار با مسئولیت به زیردستان تفویض می شود. |
درجه | درجه تفویض اختیار از دغدغه ای به دغدغه دیگر و بخش به بخش دیگر متفاوت است. | تمرکززدایی ذاتاً کلی است. در سراسر سازمان یعنی در تمام سطوح و همه کارکردها گسترش می یابد |
روند | تفویض اختیار فرآیندی است که روابط زیردستان برتر را توضیح می دهد | این نتیجه ای است که رابطه بین مدیریت عالی و سایر بخش ها را توضیح می دهد. |
ضروری بودن | تفویض اختیار برای همه نوع نگرانی ضروری است | تمرکززدایی ماهیتاً تابع تصمیم گیری است. |
اهمیت | تفویض اختیار برای ایجاد سازمان ضروری است | تمرکززدایی یک سیاست اختیاری به تشخیص مدیریت ارشد است. |
برداشت از حساب | اختیارات تفویض شده را می توان پس گرفت. | به عنوان یک خط مشی کلی مدیریت عالی محسوب می شود و برای تمامی بخش ها قابل اجرا است. |
آزادی عمل | آزادی بسیار کم برای زیردستان | آزادی قابل توجه |
تمرکززدایی را می توان گسترش تفویض اختیار نامید. وقتی تفویض اختیار تا حد ممکن انجام شود، از تمرکززدایی استفاده می شود.
بدون نظر