تجارت بین المللی بین کشورها و در سراسر قاره ها برای قرن ها از جمله تمدن های قبلی وجود داشته است. تجارت بین المللی به طور سنتی شامل کالاهای مبادله ای مانند پارچه، مواد غذایی، ادویه جات ترشی جات، فلزات گرانبها، سنگ های قیمتی، و اشیاء هنری و اقلام مختلف در سراسر مرزها بود. همه در مورد مسیر ابریشم و همچنین جاده کهربا و دیگر مسیرهای معروفی که وجود داشت و بنادر و آبادی هایی که به دلیل تجارت که از طریق زمینی و همچنین مسیرهای دریایی انجام می شد رونق یافتند، شنیده اند.
ما از زمان های گذشته راه درازی را پیموده ایم و تجارت بین المللی امروز ابعاد جدیدی به خود گرفته است. پیش از این یک واقعیت بود که تأثیر تجارت بین دو کشور تنها به اقتصاد محدود نمی شد، بلکه به جاه طلبی های سیاسی و اجتماعی نیز دامن می زد.
امروزه با پیشرفت تکنولوژی و تاثیر جهانی شدن، همه کشورها برای بقای خود لزوماً در تجارت بین المللی شرکت کنند.
عوامل مختلفی از جمله اما نه محدود به صنعتی شدن، توسعه حمل و نقل، جهانی شدن، فناوری که تجارت و ارتباطات را قادر می سازد به تغییر در قالب سازمان های تجاری و همچنین شیوه های تجاری کمک کرده است .
امروزه شرکت ها و سازمان ها دیگر نهادهایی با هویت محلی نیستند. سازمان های چند ملیتی در طول قرن گذشته با ردپایی در سراسر جهان ظهور کرده اند. آنها در واقع زمین را کوچک کرده اند و نحوه انجام کسب و کار را تغییر داده اند. شرکت ها دیگر خود را به بازارهای محلی محدود نمی کنند. آنها دیگر به منابع محلی وابسته نیستند. این شرکتها تولید را در هر کجا که از نظر دسترسی به منابع ارزانتر و همچنین حمایت دولت محلی و از نظر بازار مساعد باشد، راهاندازی میکنند، مرزهای جغرافیایی آنها را آزار نمیدهد. همه جا حضور دارند.
فناوری از نظر ارتباطات و همچنین فناوری نرم افزار، نحوه مدیریت فعالیت های سازمان های تجاری اعم از تولید، تدارکات، مالی یا فروش را تغییر داده است. امروزه نرم افزارهای کاربردی فرآیندها را هدایت می کنند و با سرعت فکر کار می کنند.
در سناریوی کنونی، هیچ کشوری نمی تواند از جهانی شدن منزوی بماند و در آن شرکت نکند . در حالی که کشورها اقتصاد خود را به روی رقابت جهانی باز می کنند، باید بسیار مراقب باشند تا اقتصاد داخلی و صنایع محافظت شده خود را ناراحت نکنند. این اقدام متعادل اغلب از طریق سیاست تجاری و تعرفه ای کشورها مدیریت می شود، که بخشی از سیاست تجارت خارجی هر کشور را تشکیل می دهد که بر رویکرد آن به تجارت و تجارت بین المللی حاکم است.
پس از جنگ جهانی دوم، سازمان تجارت جهانی نقش عمده ای در تسهیل و تلاش برای ساده سازی تجارت جهانی و ساختارهای تعرفه ای با هدف حرکت به سمت تجارت آزاد ایفا کرده است. اما در واقعیت، تجارت آزاد ممکن است فقط یک رویا باشد تا زمانی که بین اقتصادهای توسعه یافته و در حال توسعه برابری وجود نداشته باشد.
امروزه اکثر کشورها طرف چندین قرارداد تعرفه ای و تجاری دوجانبه و چندجانبه مانند گات هستند – موافقت نامه عمومی تعرفه ها و تجارت که هر چند واردات و صادرات به و از کشورهای خاص را تنظیم می کنند.
در چند دهه اخیر شاهد ظهور صادرات و واردات خدمات بوده ایم و به طور مستمر در حال رشد است. کشورهای در حال توسعه از سرمایه فکری خود برای ارائه خدمات نرم افزاری به کشورهای توسعه یافته استفاده می کنند.
تجارت بینالملل امروزی دارای ابعاد جدیدتری مانند مالکیت معنوی، انواع خدمات، سرمایهگذاریهای مرتبط با تجارت، موافقتنامههای تجاری دوجانبه و چندجانبه، ایجاد شرایط برای تجارت خدمات، سرمایهگذاری و همچنین ایجاد فضایی برای حل و فصل اختلافات است.
مدیریت تجارت بینالملل دارای جنبههای چند بعدی است که باید توسط هر کشور مورد توجه قرار گیرد. هر گونه رویداد سیاسی، اقتصادی یا سایر رویدادها در هر نقطه از کره زمین بر تجارت بین المللی هر کشور تأثیر می گذارد. ما شاهد تاثیر رکود در یک کشور بوده ایم که در سراسر جهان تاثیر گذاشته است. ما همچنین شاهد تاثیر سقوط بازارهای مالی در یک کشور بودهایم که اثرات موجی در سراسر جهان داشته است.
امروزه هر مدیر تجاری که مسئولیت یک کار تجاری در یک سازمان را بر عهده دارد، باید به درک سطح کلان از تجارت جهانی، اقتصاد کلان، امور مالی کلان و تأثیر آن مجهز باشد. او باید سیاستها و رویههای صادرات و واردات کشورهای مختلف را در سطح خرد درک کند تا بتواند تجارت خود را مطابق با محیط موجود هدایت کند. این توانایی او برای پیش بینی خطرات، ارزیابی تأثیر و مدیریت ریسک است که برای موفقیت سازمانش مضر است.
بدون نظر