معرفی مختصر در مورد پرداخت های بین المللی

اگر از درگاه‌های بین‌المللی آنلاین خرید کرده‌اید یا از خارج از کشور پرداختی دریافت کرده‌اید، در مورد چگونگی جریان پرداخت‌ها در سراسر جهان و اینکه کدام بانک‌ها و مؤسسات مالی زیربنای تجارت و تجارت جهانی هستند تعجب کرده‌اید.

بعلاوه، اگر در شرکتی کار می کنید که دارای زنجیره تامین جهانی با تامین کنندگان و مشتریان بین المللی است، دوباره با شبکه پیچیده ای از موسسات و بانک ها سر و کار دارید که پرداخت ها را از یک سر زنجیره تامین یا زنجیره ارزش به سوی دیگر هدایت می کنند. .

علاوه بر این، زمانی که کشورها با یکدیگر مبادله می‌کنند و بانک‌های مرکزی با یکدیگر و همچنین بانک‌های کشورهای مختلف با یکدیگر معامله می‌کنند، در این صورت همه آنها در سیستم پرداخت بین‌المللی که بستر جریان‌های پرداخت جهانی است، مشارکت می‌کنند.

مولفه ها و اجزای سیستم پرداخت بین المللی

بنابراین، اجزاء و اجزای سیستم پرداخت بین المللی چه کسانی و چه کسانی هستند؟ برای شروع، بانک‌ها و مؤسسات مالی اولین لایه پرداخت بین‌المللی را تشکیل می‌دهند که در آن حساب‌های سایر بانک‌های جهانی را نگه می‌دارند که به نوبه خود حساب بانک‌های اولی را نگه می‌دارند. این امر بانک ها را قادر می سازد تا پرداخت ها را از یکدیگر ارسال و دریافت کنند زیرا می توانند به سادگی حساب های خود را بدهکار کنند و حساب بانک دیگر را نزد آنها بستانکار کنند و این به نوبه خود منجر به جریان پرداخت ها به بانک گیرنده می شود که بانک فرستنده را بدهکار کرده و حساب آنها را اعتبار می کند.

در واقع، می توان گفت که بانک هایی مانند سیتی بانک که بخشی از مجموعه مالی بین المللی است، سیتی گروپ، استاندارد چارترد، اچ اس بی سی و بارکلیز با هدایت پول از فرستندگان به گیرندگان در هر نقطه از کشور، خط حیاتی سیستم پرداخت بین المللی را تشکیل می دهند. دنیا، در هر زمان از سال و هر مکانی که در آن قرار دارند.

پروتکل سوئیفت

با این حال، تنها انتقال پول به یکدیگر بدون داشتن پروتکل و استاندارد مشترک برای بانک ها و سایر مؤسسات مالی که بتوانند با یکدیگر ارتباط برقرار کنند، کافی نیست. به عبارت دیگر، آنها باید «با یکدیگر» به «زبانی» که برایشان قابل درک است، «صحبت کنند».

از این رو، در واقع یک پروتکل مشترک وجود دارد که اساس چنین ارتباطاتی را تشکیل می دهد، این استاندارد SWIFT است که در آن مخفف عبارت Society for Worldwide International Funds Transfer است که در آن این استاندارد پرداخت قوانین و مقرراتی را تجویز می کند که همه شرکت کنندگان در شبکه پرداخت بین المللی باید برای اطمینان از وجود استاندارد مشترک پیام رسانی و ارتباط بین بانک ها و سایر مؤسسات مالی، رعایت کنید.

به عنوان مثال، فرستنده، گیرنده، واسطه، و آدرس و سایر جزئیات باید در قالب خاصی که در بین بانک‌ها استاندارد است، ثبت شوند تا هر شرکت‌کننده در زنجیره ارزش پرداخت دقیقاً بداند که در پیام پرداخت چه چیزی وجود دارد.

نمونه ای از نحوه کار پرداخت های بین المللی

به عنوان مثال، اگر در ایالات متحده هستید و می خواهید یک انتقال وجه به هند ارسال کنید، ابتدا باید ذینفع را راه اندازی کنید و سپس وجه را از حساب خود به ذینفع انتقال دهید. در حالی که این پایان زنجیره ارزش شما را تکمیل می کند، گام بعدی زمانی است که بانک شما در ایالات متحده حساب شما را بدهکار می کند و حساب خود را با وجوه اعتبار می دهد. پس از این، پول را به بانک شریک خود در هند منتقل می کند یا اگر هیچ معامله ای با بانک های هندی نداشته باشد، با بانکی در آمریکا که چنین معاملاتی دارد تماس می گیرد و در هر دو مورد؛ سپس وجوه از بانک های ایالات متحده به بانکی در هند منتقل می شود.

هنگامی که بانک‌های هند وجوه را دریافت کردند، باید آن را برای ذینفع نهایی ارسال کنند که در آنجا وجوه از حساب آن بدهکار شده و به گیرنده اعتبار می‌رسد. باز هم، این مرحله ممکن است فرآیندهای یک یا دو مرحله ای باشد، بسته به اینکه گیرنده حسابی در بانک مربوطه دارد که وجوه را دریافت می کند.

اتوماسیون و دیجیتالی سازی سیستم پرداخت بین المللی

همانطور که از مثال بالا می بینید، پرداخت های بین المللی شامل زنجیره پیچیده ای از تراکنش ها و مسیرهای پرداخت است که مستلزم همکاری و هماهنگی بین بانک ها و مؤسسات مالی متعدد است. همه این جریان‌ها توسط سیستم‌های پرداخت خودکار که از استاندارد سوئیفت استفاده می‌کنند، امکان‌پذیر می‌شوند که همانطور که قبلاً توضیح داده شد، امکان جریان روان پرداخت‌ها را در سراسر زنجیره ارزش فراهم می‌کند.

علاوه بر این، در سال‌های اخیر، اتوماسیون و دیجیتالی‌سازی سیستم‌های پرداخت به قدری صورت گرفته است که وجوه از یک کشور به کشور دیگر به‌دلیل وجود اتاق‌های تسویه در بین آن‌ها، تقریباً به صورت واقعی و با تأخیرهای جزئی در جریان است.

اتاق های تسویه، موسسات مالی مانند بانک رزرو هند در هند و فدرال رزرو ایالات متحده در ایالات متحده هستند که به عنوان گره پرداخت ها بین بانک های داخلی و بانک های بین المللی عمل می کنند. تسویه‌گاه‌ها نیز مکان‌هایی هستند که به‌طور سنتی مانند بازارهای روستایی وجود داشته است که در پایان روز، تجار مختلف برای تسویه حساب و تسویه حساب و تسویه بدهی‌ها و اعتبارات جمع می‌شوند.

نتیجه

همانطور که از نکات مطرح شده تا کنون مشاهده می شود، تا زمانی که همه شرکت کنندگان در زنجیره ارزش علاوه بر پایبندی به پروتکل SWIFT، نقش خود را انجام دهند، جریان های پرداخت بین المللی به آرامی پیش می رود. علاوه بر این، زنجیره ارزش پرداخت جهانی عمدتاً به این دلیل کارآمد است که جهانی شدن منجر به آزادسازی قوانین و مقررات بانکی شده است که بانک‌ها را در هر جایی قادر می‌سازد تا در همه جا و هر زمان و هر زمان با بانک‌های دیگر معامله کنند.

در نهایت، دفعه بعدی که پرداخت بین‌المللی را ارسال یا دریافت می‌کنید، فقط به این فکر کنید که برای فعال کردن پرداخت شما چه چیزی لازم است و بیت‌ها و بایت‌ها از داده‌ها و اطلاعات را در سرتاسر جهان در جریان قرار دهید تا پرداخت شما به آرامی و با موفقیت پردازش شود.