مقاومت در برابر شرکت های جهانی و فعالیت های آنها

در سال‌های اخیر، شرکت‌های جهانی متوجه شده‌اند که فعالیت‌های آن‌ها در کشورهای در حال توسعه به دلیل مقاومت شدید آن دسته از مردمان بومی که زمین‌هایشان توسط این شرکت‌های جهانی تصاحب می‌شود و همچنین اعتراض فعالان جامعه مدنی و فعالان محیط‌زیست در مورد نگرانی‌ها در مورد تأثیرات زیست محیطی عملیات آنها در واقع مقاومت در برابر فعالیت‌های شرکت‌های جهانی به حدی بوده است که در مواردی مجبور به خروج از کشورها شده‌اند که در مورد آلومینیوم‌ساز جهانی ودانتا و فولادساز جهانی پوسکو مشهود بود. در هند. در این موارد، این شرکت ها مجبور شدند از گسترش خود دست بکشند زیرا مردم محلی به همراه فعالان به شدت علیه تصرف اجباری زمین و اثرات زیست محیطی عملیات این شرکت های جهانی اعتراض کردند. این وضعیت حتی پس از مداخله فعال دولت قابل نجات و کمک نبود، زیرا دادگاه ها به نفع مردم بومی و حقوق آنها بر زمین هایشان که توسط شرکت های جهانی تصاحب می شد، رای دادند. اینها نمونه هایی از چنین اقداماتی است که در سایر نقاط جهان تکرار شده است.

افراد بومی را به ذینفعان تبدیل کنیم

یک راه حل ممکن برای این مبهم می تواند این باشد که شرکت های جهانی با دادن سهمی در شرکت های جهانی، مردم بومی را در فعالیت های خود سهامدار کنند. علاوه بر این، دولت می تواند قوانین مربوط به مالکیت زمین های اقلیت را تصویب کند که تضمین می کند که مردم بومی به جای اینکه قربانیان توسعه باشند، بازسازی می شوند و در توسعه کشور شریک می شوند. نکته اینجاست که با ذینفعان و شریک ساختن مردم بومی به جای محکوم کردن قربانیان توسعه، توسعه فراگیر و همه جانبه به فعلیت می رسد. این نکته کلیدی است که از اقدامات اخیر دولت هند برای تقویت توسعه فراگیر با تصویب قوانینی که رضایت مردم بومی را قبل از تصاحب زمین هایشان اجباری می کند، نمایان می شود. روح قانون به گونه ای است که درصد افراد بومی که زمین های آنها تملک می شود و باید با تملک موافقت کنند، افزایش یافته است تا اکثریت مردم بومی با این روند موافقت کنند. علاوه بر این، حقوق اقلیت ها در فرآیند توسعه تضمین می کند که منافع آنها توسط دولت و شرکت های جهانی مراقبت می شود.

توسعه فراگیر و اجتناب از تله قربانی

راه‌حل دیگر برای مشکل آزاردهنده مقاومت را می‌توان در شرکت‌های جهانی یافت که تضمین می‌کنند از مردم بومی از طریق رویکردهای فراگیر برای توسعه مراقبت می‌شود. اینها می توانند به شکل شرکت های جهانی باشد که در کارخانه های خود برای مردم بومی اشتغال ایجاد می کنند و به آنها کمک می کنند تا جوامع و خانواده های خود را از طریق تأمین مالی برای آموزش فرزندان خود و کمک به اعضای خانواده در کارشان حفظ کنند. علاوه بر این، شرکت‌های جهانی همچنین می‌توانند مدارس و بیمارستان‌ها و همچنین مراکز و امکانات رفاهی اجتماعی و اجتماعی بسازند. همه این گام‌ها تأثیر مطلوبی را بر جای می‌گذارد که افراد بومی را در فعالیت‌های شرکت‌های جهانی به‌جای دشمنی با شرکت‌های جهانی و فعالیت‌های آن‌ها درگیر کند. سرانجام، شرکت‌های جهانی می‌توانند روش‌های تولید سبز و فرآیندی را اتخاذ کنند که تأثیر عملیات آن‌ها بر اکولوژی حساس جوامع مجاور تأسیساتشان را به حداقل برساند، که یکی از اصلی‌ترین نقاط اختلاف و مناقشه تا آنجا که شرکت‌های جهانی و فعالیت‌های آنهاست. ، نگران هستند. به طور خلاصه، هدف کلیدی در اینجا باید عبارت فراگیر باشد در مقابل انحصاری که در آن اولی به این معنی است که همه در توسعه پیشرفت می کنند، در حالی که دومی به سمت غنی سازی تعداد کمی به قیمت اکثریت است. نگران هستند. به طور خلاصه، هدف کلیدی در اینجا باید عبارت فراگیر باشد در مقابل انحصاری که در آن اولی به این معنی است که همه در توسعه پیشرفت می کنند، در حالی که دومی به سمت غنی سازی تعداد کمی به قیمت اکثریت است. نگران هستند. به طور خلاصه، هدف کلیدی در اینجا باید عبارت فراگیر باشد در مقابل انحصاری که در آن اولی به این معنی است که همه در توسعه پیشرفت می کنند، در حالی که دومی به سمت غنی سازی تعداد کمی به قیمت اکثریت است.