معرفی

یادگیری سازمانی ابزاری است که سازمانها به وسیله آن دانش و استانداردها را در وظایف و فرهنگ خود توسعه، ارتقا و مدیریت می کنند و با استفاده بهتر از طیف وسیع مهارتهای کارکنان، کارایی آنها را تعدیل و بهبود می بخشند . برای سازمان های تجاری امروزی حیاتی است. در شرایط پویای کنونی محیط کسب و کار جهانی، سازمان ها همواره در تلاش هستند تا در کسب مزیت رقابتی بر سایرین برتری داشته باشند. یکی از جنبه های اصلی که بسیاری از آنها روی آن تمرکز کرده اند، یادگیری سازمانی است. استراتژیست ها اهمیت یادگیری سازمانی را در ایجاد و حفظ مزیت رقابتی درک کرده اند .

ماهیت متلاطم محیط کسب و کار و ماهیت پیچیده پدیده جهانی شدن، سازمان ها را در موقعیت هایی قرار می دهد که از آنها می طلبد که سازگار و در عین حال فعال باشند. چنین انطباق پذیری و ظرفیت فعالانه به طور قطعی با توانایی سازمان برای یادگیری مرتبط است. از طریق یادگیری سازمانی است که سازمان توانایی پاسخگویی به موقعیت‌های مختلف تجاری را بهبود می‌بخشد و از این طریق عملکرد رقابتی را از طریق تولید دانش جدید افزایش می‌دهد. در کنار این، سازمان ها باید قابلیت های یادگیری سازمانی خود را به طور موثر مدیریت کنند تا عملکرد برتر را ایجاد کنند.

یادگیری فردی

در یک سازمان، یک فرد می‌تواند با افزایش آگاهی و دانش در تمرین افزایش عملکردها مشارکت داشته باشد. این اساساً جوهر یادگیری فردی است. سازمانی که متوجه می شود قبل از هر چیز به یادگیری سازمانی نیاز دارد باید محیطی ایجاد کند که یادگیری فردی را ارتقا دهد. این یادگیری فردی دانش فردی را ایجاد می کند که پایه و اساس دانش سازی در یک سازمان را تشکیل می دهد. این فرآیند ساخت دانش به نوبه خود منجر به یادگیری سازمانی خواهد شد. توسعه شایستگی های اصلی که به سازمان کمک می کند مزیت رقابتی خود را حفظ کند، معمولاً به یادگیری سازمانی بستگی دارد. بنابراین یادگیری فردی منبعی را تشکیل می دهد که سازمان از آن شایستگی های اصلی اساسی را توسعه می دهد که آن را در محیط کسب و کار متمایز می کند.

سازمان یادگیرنده

سازمان یادگیرنده شرکتی است که عمدا چارچوب ها و برنامه هایی را به منظور بهبود و گسترش یادگیری سازمانی ایجاد می کند. چنین سازمانی بر جنبه های اصلی فرآیند یادگیری با هدف بهره گیری از عقل اعضای سازمان تمرکز خواهد کرد. چنین سازمانی می‌داند که از طریق فرآیندهای یادگیری سازمانی می‌تواند دانش جدیدی را تولید کند که برای دستیابی به مزیت رقابتی ضروری است. بنابراین چنین سازمان هایی به دنبال تولید دانش جدیدی هستند که مبتنی بر یادگیری سازمانی است.

می توان اکتشاف امکانات جدید و بهره برداری از قطعیت های موجود را در یادگیری سازمانی فرض کرد. اکتشاف شامل مواردی است که با عباراتی مانند بررسی، نابرابری، ریسک پذیری، آزمایش، سازگاری، تشخیص و نوآوری در بر می گیرد. بهره برداری شامل مواردی مانند بهبود، انتخاب، ساخت، کارایی، گزینه، تکمیل و اجرا است. هم اکتشاف و هم بهره برداری برای یادگیری سازمانی ضروری هستند. درک گزینه ها و تقویت حس تعادل بین اکتشاف و بهره برداری برای یک سازمان یادگیرنده مورد نیاز است.