جریان های ارتباطی در یک سازمان

در یک سازمان، ارتباطات در 5 جهت اصلی جریان دارد:

  1. رو به پایین
  2. بطرف بالا
  3. جانبی
  4. مورب
  5. خارجی

 

  1. جریان نزولی ارتباطات: ارتباطی که از یک سطح بالاتر در یک سازمان به سطح پایین تر جریان می یابد، یک ارتباط نزولی است. به عبارت دیگر، ارتباط مافوق با زیردستان در یک زنجیره فرماندهی، ارتباطی نزولی است. این جریان ارتباطی توسط مدیران برای انتقال اطلاعات مربوط به کار به کارکنان در سطوح پایین تر استفاده می شود. کارکنان برای انجام وظایف خود و برآوردن انتظارات مدیران خود به این اطلاعات نیاز دارند. ارتباطات رو به پایین توسط مدیران برای اهداف زیر استفاده می شود:
    ارائه بازخورد در مورد عملکرد کارکنان
    دادن دستورالعمل های شغلی
    ایجاد درک کامل از شغل کارکنان و همچنین ارتباط آنها با سایر مشاغل در سازمان.
    انتقال ماموریت و چشم انداز سازمان به کارکنان.
    برجسته کردن مناطق مورد توجه
    نشریات سازمانی، بخشنامه ها، نامه به کارکنان، جلسات گروهی و غیره همگی نمونه هایی از ارتباطات رو به پایین هستند. مدیران برای داشتن ارتباط رو به پایین موثر و بدون خطا باید:

    • هدف ارتباطی را مشخص کنید
    • اطمینان حاصل کنید که پیام دقیق، مشخص و بدون ابهام است.
    • از بهترین تکنیک ارتباطی برای انتقال پیام به گیرنده به شکل صحیح استفاده کنید

     

  2. جریان ارتباطی صعودی: ارتباطاتی که به سطح بالاتری در یک سازمان جریان می یابد، ارتباط صعودی نامیده می شود. این بازخورد در مورد چگونگی عملکرد سازمان ارائه می دهد. زیردستان از ارتباطات رو به بالا برای انتقال مشکلات و عملکرد خود به مافوق خود استفاده می کنند.زیردستان همچنین از ارتباط رو به بالا استفاده می کنند تا بگویند که چگونه ارتباط رو به پایین را درک کرده اند. همچنین می تواند توسط کارکنان برای به اشتراک گذاشتن نظرات و ایده های خود و مشارکت در فرآیند تصمیم گیری استفاده شود.

    ارتباطات رو به بالا منجر به نیروی کار متعهدتر و وفادارتر در یک سازمان می شود، زیرا به کارکنان این فرصت داده می شود تا مسائل نارضایتی را به سطوح بالاتر مطرح کنند و بیان کنند. مدیران با احساسات کارکنان نسبت به شغل، همسالان، سرپرست و سازمان به طور کلی آشنا می شوند. بنابراین مدیران می توانند بر این اساس اقداماتی را برای بهبود امور انجام دهند.

    سیستم رسیدگی به شکایات، جعبه شکایات و پیشنهادات، نظرسنجی های رضایت شغلی و غیره همگی به بهبود ارتباطات رو به بالا کمک می کنند. نمونه‌های دیگر ارتباطات رو به بالا عبارتند از: گزارش‌های عملکردی که توسط مدیریت سطح پایین برای بررسی توسط مدیریت سطح بالاتر، نظرسنجی‌های نگرش کارکنان، نامه‌های کارمندان، بحث‌های کارمند-مدیر و غیره تهیه شده است.

     

  3. ارتباط جانبی / افقی: ارتباطی که در سطوح یکسان سلسله مراتبی در یک سازمان صورت می گیرد، ارتباط جانبی نامیده می شود، یعنی ارتباط بین همتایان، بین مدیران در همان سطوح یا بین هر عضو سازمانی معادل افقی. مزایای ارتباط افقی به شرح زیر است:
    صرفه جویی در زمان است.
    هماهنگی کار را تسهیل می کند.
    همکاری بین اعضای تیم را تسهیل می کند.
    به اعضای سازمان کمک عاطفی و اجتماعی می کند.
    به حل مشکلات مختلف سازمانی کمک می کند.
    وسیله ای برای به اشتراک گذاری اطلاعات است
    همچنین می تواند برای حل و فصل تضادهای یک بخش با سایر بخش ها یا درگیری های داخل یک بخش استفاده شود.

     

     

  4. ارتباط مورب: ارتباطی که بین یک مدیر و کارکنان سایر گروه های کاری صورت می گیرد، ارتباط مورب نامیده می شود. معمولاً در نمودار سازمانی ظاهر نمی شود. به عنوان مثال – برای طراحی یک ماژول آموزشی، یک مدیر آموزشی با پرسنل عملیات در تعامل است تا در مورد نحوه انجام وظایف خود جویا شود. 
  5. ارتباطات خارجی: ارتباطی که بین یک مدیر و گروه های خارجی مانند – تامین کنندگان، فروشندگان، بانک ها، موسسات مالی و غیره صورت می گیرد. به عنوان مثال – برای افزایش سرمایه، مدیر عامل با مدیر بانک تعامل می کند.

بدون نظر

پاسخ دهید