اجزای فرآیند ارتباط

ارتباط فرآیند تبادل پیام های کلامی و غیر کلامی است. این یک فرآیند مستمر است. پیش نیاز ارتباط یک پیام است. این پیام باید از طریق برخی رسانه ها به گیرنده منتقل شود. ضروری است که این پیام باید توسط گیرنده با همان عبارات مورد نظر فرستنده درک شود. او باید در یک چارچوب زمانی پاسخ دهد. بنابراین، ارتباط یک فرآیند دو طرفه است و بدون بازخوردی از گیرنده به فرستنده درباره میزان درک پیام توسط او ناقص است.  فرآیند ارتباط

اجزای اصلی فرآیند ارتباط به شرح زیر است:

1. زمینه – ارتباط تحت تأثیر زمینه ای است که در آن اتفاق می افتد. این زمینه ممکن است فیزیکی، اجتماعی، زمانی یا فرهنگی باشد. هر ارتباطی با زمینه پیش می رود. فرستنده پیام را برای برقراری ارتباط در یک زمینه انتخاب می کند. 

    

2. فرستنده / رمزگذار – فرستنده / رمزگذار شخصی است که پیام را ارسال می کند. یک فرستنده از نمادها (کلمات یا گرافیک یا کمک بصری) برای انتقال پیام و ایجاد پاسخ مورد نیاز استفاده می کند. به عنوان مثال – یک مدیر آموزشی که برای دسته جدیدی از کارمندان آموزش انجام می دهد. فرستنده ممکن است یک فرد یا یک گروه یا یک سازمان باشد. دیدگاه ها، پیشینه، رویکرد، مهارت ها، شایستگی ها و دانش فرستنده تاثیر زیادی بر پیام دارد. نمادهای کلامی و غیرکلامی انتخاب شده برای اطمینان از تفسیر پیام توسط گیرنده با همان عبارات مورد نظر فرستنده ضروری هستند. 

    

3. پیام – پیام یک ایده کلیدی است که فرستنده می خواهد با آن ارتباط برقرار کند. این نشانه ای است که پاسخ گیرنده را برمی انگیزد. فرآیند ارتباط با تصمیم گیری در مورد پیامی که قرار است منتقل شود آغاز می شود. باید اطمینان حاصل شود که هدف اصلی پیام روشن است. 

    

4. رسانه – رسانه وسیله ای است که برای تبادل / انتقال پیام استفاده می شود. فرستنده باید رسانه مناسبی را برای انتقال پیام انتخاب کند در غیر این صورت ممکن است پیام به گیرندگان مورد نظر منتقل نشود. انتخاب وسیله ارتباطی مناسب برای تأثیرگذاری و تفسیر صحیح پیام توسط گیرنده ضروری است. این انتخاب رسانه ارتباطی بسته به ویژگی های ارتباط متفاوت است. به عنوان مثال – رسانه مکتوب زمانی انتخاب می شود که پیامی باید به گروه کوچکی از مردم منتقل شود، در حالی که رسانه شفاهی زمانی انتخاب می شود که بازخورد خود به خودی از گیرنده مورد نیاز باشد زیرا سوء تفاهم ها برطرف می شود. 

    

5. گیرنده / رمزگشا – گیرنده / رمزگشا شخصی است که پیام برای او در نظر گرفته شده / هدف / هدف قرار گرفته است. میزان درک رمزگشا از پیام به عوامل مختلفی مانند دانش گیرنده، پاسخگویی آنها به پیام و تکیه رمزگذار به رمزگشا بستگی دارد. 

    

6. بازخورد – بازخورد جزء اصلی فرآیند ارتباط است زیرا به فرستنده اجازه می‌دهد تا کارایی پیام را تجزیه و تحلیل کند. این به فرستنده در تأیید تفسیر صحیح پیام توسط رمزگشا کمک می کند. بازخورد ممکن است کلامی (از طریق کلمات) یا غیرکلامی (به شکل لبخند، آه و غیره) باشد. ممکن است به صورت مکتوب نیز به صورت یادداشت، گزارش و غیره باشد.