اکوسیستم‌های کارآفرینی و رونق استارت‌آپ‌های نوظهور در سراسر جهان

اکوسیستم‌های کارآفرینی و رونق استارت‌آپ‌های نوظهور در سراسر جهان

اکوسیستم‌های کارآفرینی شبکه‌ای از عوامل و نهادهایی هستند که به توسعه و رشد کسب‌وکارهای نوپا کمک می‌کنند. این عوامل شامل سرمایه‌گذاران، بنگاه‌های کوچک و متوسط، موسسات آموزشی، دولت و جامعه مدنی هستند. اکوسیستم‌های کارآفرینی قوی می‌توانند به ایجاد اشتغال، نوآوری و رشد اقتصادی کمک کنند.

در سال‌های اخیر، شاهد رونق استارت‌آپ‌های نوظهور در سراسر جهان بوده‌ایم. این رونق به عوامل مختلفی از جمله توسعه فناوری، دسترسی به سرمایه‌گذاری و حمایت دولت‌ها از کارآفرینی نسبت داده می‌شود.

عوامل موثر در رونق استارت‌آپ‌ها

• توسعه فناوری: فناوری‌های جدید فرصت‌های جدیدی را برای کارآفرینان ایجاد می‌کنند. به عنوان مثال، ظهور اینترنت و تلفن‌های هوشمند باعث ایجاد کسب‌وکارهای جدیدی در زمینه‌های تجارت الکترونیک، رسانه‌های اجتماعی و حمل‌ونقل شده است.
• دسترسی به سرمایه‌گذاری: سرمایه‌گذاری خطرپذیر به کارآفرینان کمک می‌کند تا ایده‌های خود را به واقعیت تبدیل کنند. در سال‌های اخیر، شاهد افزایش سرمایه‌گذاری خطرپذیر در سراسر جهان بوده‌ایم.
• حمایت دولت‌ها از کارآفرینی: دولت‌ها می‌توانند با ارائه سیاست‌های حمایتی از کارآفرینی، به رونق استارت‌آپ‌ها کمک کنند. این سیاست‌ها می‌تواند شامل ارائه مشوق‌های مالیاتی، حمایت از سرمایه‌گذاری خطرپذیر و آموزش کارآفرینی باشد.

اکوسیستم‌های کارآفرینی برتر جهان

در حال حاضر، چندین اکوسیستم کارآفرینی در جهان وجود دارد که به عنوان مراکز نوآوری و رشد شناخته می‌شوند. این اکوسیستم‌ها شامل موارد زیر هستند:

• دره سیلیکون در ایالات متحده: دره سیلیکون به عنوان مهد فناوری و نوآوری در جهان شناخته می‌شود. این اکوسیستم شامل شرکت‌های فناوری بزرگی مانند گوگل، اپل و مایکروسافت است.
• لندن در بریتانیا: لندن به عنوان یک مرکز مالی و تجاری جهانی شناخته می‌شود. این شهر همچنین یکی از مراکز مهم نوآوری و کارآفرینی در اروپا است.
• بنگالور در هند: بنگلور به عنوان پایتخت فناوری اطلاعات هند شناخته می‌شود. این شهر میزبان تعداد زیادی شرکت فناوری و استارت‌آپ است.
• شنژن در چین: شنژن به عنوان مرکز فناوری نوظهور در چین شناخته می‌شود. این شهر میزبان تعداد زیادی شرکت فناوری و استارت‌آپ در زمینه‌های مختلف از جمله هوش مصنوعی، اینترنت اشیا و بلاکچین است.

آینده اکوسیستم‌های کارآفرینی

انتظار می‌رود که رونق استارت‌آپ‌ها در سال‌های آینده ادامه یابد. عواملی مانند توسعه فناوری، دسترسی به سرمایه‌گذاری و حمایت دولت‌ها از کارآفرینی، به ادامه این روند کمک خواهند کرد.

با این حال، اکوسیستم‌های کارآفرینی نیز با چالش‌هایی روبرو هستند. این چالش‌ها شامل موارد زیر هستند:

• رقابت جهانی: رقابت برای جذب سرمایه‌گذاران و استعدادهای برتر در سطح جهانی افزایش یافته است.
• نوسانات اقتصادی: نوسانات اقتصادی می‌تواند بر رشد استارت‌آپ‌ها تأثیر منفی بگذارد.
• مقررات دولتی: مقررات دولتی می‌تواند برای استارت‌آپ‌ها چالش‌برانگیز باشد.

اکوسیستم‌های کارآفرینی برای غلبه بر این چالش‌ها باید انعطاف‌پذیر و نوآور باشند. این اکوسیستم‌ها باید به طور مداوم در حال توسعه و بهبود باشند تا بتوانند محیط مناسبی را برای رشد استارت‌آپ‌ها فراهم کنند.

مقدمه: چرا برخی از مکان ها توسط کارآفرینان ترجیح داده می شود؟

آیا تا به حال از خود پرسیده اید که چرا کارآفرینان و استارت آپ ها تمایل دارند در مکان های جغرافیایی خاصی جمع شوند؟ آیا از خود این سوال را پرسیده‌اید که چرا دره سیلیکون در کالیفرنیا در ایالات متحده، بنگلور در هند و شنژن در چین نسبت به مکان‌های دیگر مانند لندن، نیویورک یا حتی بمبئی، شرکت‌های نوپا بیشتری دارند؟

چه چیز خاصی در مورد مکان های ذکر شده در بالا وجود دارد که کارآفرینان برای راه اندازی سرمایه گذاری خود به مکان های جغرافیایی خاصی هجوم می آورند و اکثر استارت آپ ها تمایل دارند در آن مکان ها خوشه شوند؟

در حالی که برخی از کارشناسان بر این باورند که آب و هوا و این واقعیت است که استارت‌آپ‌های موجود در حال حاضر در آن مکان‌ها هستند و بنابراین، برای استارت‌آپ‌های جدید آسان‌تر است که به سادگی از راه خود پیروی کنند، برخی دیگر به این واقعیت بسیار ضروری اشاره می‌کنند که این مکان‌ها تمایل به داشتن اکوسیستم‌های کارآفرینی دارند که نوآوری را تشویق می‌کنند و فرهنگ کارآفرینی را پرورش می‌دهند.

این چیز دست نیافتنی به نام اکوسیستم کارآفرینی چیست و چرا اهمیت دارد؟

اکوسیستم های کارآفرینی و خرد جمعیت

برای شروع، کارآفرینان نیاز به دسترسی به استعدادهای باکیفیت یا منابع انسانی دارند که خلاق، مبتکر، سخت کوش و مهمتر از همه اشتیاق به ایجاد چیزهای جدید و مهمتر از آن تبدیل ایده های خود به کسب و کار واقعی هستند.

این بدان معناست که مکان‌هایی مانند دره سیلیکون، بنگلور و شنژن جذاب هستند، زیرا تمایل دارند استخرهای کارمندان بزرگی داشته باشند که استارت‌آپ‌ها می‌توانند از آنها برای کارمندان سرمایه‌گذاری خود استفاده کنند. با این اوصاف، این موضوع در مورد مکان ها و شهرهای دیگر جهان نیز صادق است که منابع کافی برای انجام کار وجود دارد.

پس چرا آنها پایتخت های نوپا جهان نیستند؟ پاسخ به این سوال را می توان در توضیح “حکمت جمعیت” یافت که در آن مردم تمایل دارند هر کاری را که جمعیت انجام می دهند با این فرض که جمعیت می داند چه می کند دنبال کنند.

بنابراین، هنگامی که بنگلور به پایتخت فناوری اطلاعات هند تبدیل شد، دیگر نمی‌توان به گذشته نگاه کرد، زیرا میلیون‌ها فارغ‌التحصیل و مهندس راه خود را در جستجوی شغل به این مکان پیدا کردند.

وجود انکوباتورها

علاوه بر این، این واقعیت که کارآفرینان دوست دارند استارت‌آپ‌های خود را در مکان‌هایی قرار دهند که استارت‌آپ‌های دیگر را پرورش می‌دهند، به این معناست که مکان‌هایی مانند دره سیلیکون که در حال حاضر خانه بسیاری از استارت‌آپ‌های معروف و نوظهور است، دارای یک اکوسیستم پر رونق است که نه تنها استعدادها را جذب می کند، اما کارآفرینان دیگری که می توانند به انکوباتورها دسترسی داشته باشند، به سرمایه گذاری خود کمک می کنند.

انکوباتورها در اینجا به ترکیبی از VC ها یا سرمایه گذاران خطرپذیر، سرمایه گذاران فرشته، و موسسات مالی اشاره دارند که می توانند سرمایه اولیه مورد نیاز را برای کارآفرینان فراهم کنند. بنابراین، در حالی که دسترسی به استعدادهای با کیفیت اولین عامل تعیین کننده است، دسترسی به منابع مالی و بودجه دومین عامل تعیین کننده است.

در مجموع، این دو عامل تضمین می‌کند که کارآفرینان جدید مایلند استارت‌آپ‌های خود را در مکان‌هایی که شخصیت‌های تجاری مشهور در آن زندگی می‌کنند، بنا کنند، به این امید که بتوانند از مشاوره‌های آن‌ها و همچنین کمک‌های مالی آن‌ها بهره ببرند. در واقع، برای کارآفرینان در دره سیلیکون و بنگلور بسیار معمول است که با کارآفرینان نسل قبلی در گردهمایی ها و جلسات بدنه حرفه ای که در آنجا می توانند از مشاوره آن شخصیت ها بهره مند شوند، دست و پنجه نرم کنند.

نقش دولت ها

ما دسترسی به استعدادها و انکوباتورها را به عنوان دو عاملی که تعیین می‌کنند استارت‌آپ‌ها در کجا قرار دارند، مورد بحث قرار داده‌ایم. نقش دولت ها در این زمینه به همان اندازه مهم است، زیرا کارآفرینان به دولتی نیاز دارند که با تصویب قوانینی که خلاقیت را خفه می کند و کارآفرینی را خفه می کند، به نفع آنها و نه علیه آنها کار کند.

این بدان معناست که یا دولت به استارت‌آپ‌ها کمک می‌کند و آنها را تشویق می‌کند یا به‌جای اینکه مانعی بر سر راه کارآفرینان ایجاد کند، به سادگی از سر راه آن‌ها خارج می‌شود. در این راستا، در واقع این واقعیت است که بیشتر سرمایه‌های نوپا در جهان دارای دولت‌هایی هستند که یا فعالانه آنها را تشویق می‌کنند یا به سادگی اجازه می‌دهند که آن‌طور که هستند باشند.

این تا حد زیادی توضیح می‌دهد که چرا سیلیکون ولی و شنژن در سال‌های اخیر به قطب‌های نوآوری تبدیل شده‌اند، در حالی که بنگلور که برای مدت طولانی دولت‌های پی در پی داشت که کارآفرینان را تشویق می‌کردند، اکنون رقابت را به حیدرآباد و شهرهای دیگر می‌بازد که اپل، آمازون، گوگل، فیس بوک اعلام کرده است که عملیات خود را در آنجا قرار خواهد داد.

قدرت مشوق ها

دلیل این امر دوباره «قدرت مشوق‌ها» در کار است. کارآفرینان تمایل دارند به هر جایی که احساس می‌کنند و زیرساخت‌ها و سیاست‌های دولتی حمایت می‌کنند، بروند. بنابراین، در این دنیای بسیار رقابتی، این پیش نیازها برای نوآوری دلایلی است که باعث می شود برخی از شهرها به عنوان کانون نوآوری ظاهر شوند در حالی که برخی دیگر رقابت را از دست می دهند.

هاب های نوظهور استارت آپ

با این اوصاف، این مورد نیز است که رونق نوظهور استارت‌آپ در جهان در حال گسترش به مکان‌ها و کشورهای جدیدتر است. به عنوان مثال، اسرائیل، ایرلند و غرب میانه در ایالات متحده اکنون با نام های بزرگی مانند دره سیلیکون، شنژن و بنگلور رقابت می کنند.

علاوه بر این، برخی از شهرهای اروپایی نیز در تلاش برای پیوستن به لیگ قطب های نوآوری هستند. بنابراین، نه کارآفرینان و نه دولت‌ها نمی‌توانند هیچ چیز یا کسی را در زمانی که ریسک‌ها زیاد است، بدیهی تلقی کنند و بنابراین، هر یک باید مکمل دیگری از نظر خدمات ارائه‌شده و بازده ایجاد شده باشد تا اطمینان حاصل شود که همیشه رقابتی باقی می‌مانند.

این پیامی است که VCها و سرمایه‌گذاران فرشته به همه ذینفعان گفته‌اند که در حالی که جمعیت تمایل دارند در مکان‌های خاصی جمع شوند، اما اگر شرایط در اولی بدتر شود و در دومی دلگرم‌کننده باشد، تمایل دارد به مکان‌های دیگر مهاجرت کند. برای نتیجه گیری، کارآفرینان برای رشد به اکوسیستم ها نیاز دارند و از این رو، آنها تمایل دارند به هر کجا که چنین سیستم هایی وجود دارند، سرازیر شوند.

مصاحبه با دکتر سعید جویزاده: اکوسیستم‌های کارآفرینی و رونق استارت‌آپ‌های نوظهور در سراسر جهان

مصاحبه‌کننده: سلام دکتر جویزاده، ممنون که بار دیگر مهمان ما شدید. امروز می‌خواهیم درباره اکوسیستم‌های کارآفرینی و رشد استارت‌آپ‌ها در جهان صحبت کنیم. ابتدا تعریف شما از اکوسیستم کارآفرینی چیست؟

دکتر جویزاده: سلام، خوشحالم که این موضوع حیاتی را بررسی می‌کنیم. اکوسیستم کارآفرینی، شبکه‌ای پویا از بازیگران، نهادها، و منابع است که در تعامل با یکدیگر، رشد کسب‌وکارهای نوپا را تسهیل می‌کنند. این شبکه شامل سرمایه‌گذاران، دولت، دانشگاه‌ها، شتاب‌دهنده‌ها، مشاوران، و حتی فرهنگ جامعه می‌شود. یک اکوسیستم سالم، مانند یک زیست‌بوم طبیعی، به تنوع، همکاری، و جریان آزاد ایده‌ها و سرمایه نیاز دارد.

مصاحبه‌کننده: چرا برخی کشورها در ایجاد اکوسیستم‌های موفق پیشتازند؟ مثلاً سیلیکون‌ولی یا استونی!

دکتر جویزاده: موفقیت این مناطق به چند عامل کلیدی برمی‌گردد:

1. دسترسی به سرمایه: وجود سرمایه‌گذاران خطرپذیر، فرشتگان کسب‌وکار، و صندوق‌های دولتی که به استارت‌آپ‌ها اعتماد می‌کنند.
2. قوانین حمایتی: دولت‌هایی که با کاهش بوروکراسی، معافیت‌های مالیاتی، و ویزای استارت‌آپی، جذب استعدادها را آسان می‌کنند.
3. فرهنگ شکست‌پذیری: جامعه‌ای که شکست را بخشی از فرآیند یادگیری می‌داند، جرئت ریسک‌پذیری را افزایش می‌دهد.
4. اتصال جهانی: اکوسیستم‌هایی مانند استونی، خود را به‌عنوان «کشورهای استارت‌آپی» معرفی کرده‌اند و با دیجیتالی کردن خدمات، جذب استعدادها و سرمایه‌های بین‌المللی را تسهیل می‌کنند.

مصاحبه‌کننده: نقش دولت در شکل‌گیری اکوسیستم‌ها چقدر مهم است؟

دکتر جویزاده: دولت می‌تواند به‌عنوان تسهیلگر یا مانع عمل کند! مثلاً سنگاپور با ایجاد زیرساخت‌های دیجیتال قوی و حمایت از تحقیقات کاربردی، به قطب فناوری آسیا تبدیل شد. در مقابل، برخی کشورها با قوانین دست‌وپاگیر، استارت‌آپ‌ها را پیش از تولد خفه می‌کنند. دولت‌های موفق، به‌جای کنترل مستقیم، بسترهایی برای همکاری بخش خصوصی و عمومی می‌سازند.

مصاحبه‌کننده: آیا اکوسیستم‌های نوظهور در خاورمیانه یا آفریقا نیز می‌توانند رقابت کنند؟

دکتر جویزاده: قطعاً! دبی با پروژه‌هایی مثل «قلب استارت‌آپی» و جذب شرکت‌های فناوری جهانی، به‌سرعت در حال رشد است. رواندا نیز با تمرکز بر فناوری‌های کشاورزی و سلامت، به الگویی برای آفریقا تبدیل شده است. کلید موفقیت، تمرکز بر مزیت‌های محلی است. مثلاً استارت‌آپ‌های نیجریه در حوزه پرداخت‌های دیجیتال، با حل مشکلات بانکی خاص آفریقا، به موفقیت جهانی رسیده‌اند.

مصاحبه‌کننده: بزرگ‌ترین چالش استارت‌آپ‌ها در اکوسیستم‌های ضعیف چیست؟

دکتر جویزاده: سه چالش عمده:

1. کمبود سرمایه اولیه: بسیاری از ایده‌ها هرگز از مرحله مفهومی فراتر نمی‌روند.
2. فقدان نیروی متخصص: فرار مغزها به دلیل نبود فرصت‌های شغلی یا درآمدی.
3. بوروکراسی سنگین: پروسه‌های طولانی ثبت شرکت، دریافت مجوزها، یا مالیات‌های غیرمنعطف.

مصاحبه‌کننده: شتاب‌دهنده‌ها و مراکز رشد چقدر در موفقیت استارت‌آپ‌ها مؤثرند؟

دکتر جویزاده: این مراکز مانند آزمایشگاه‌های زنده هستند. آن‌ها نه تنها سرمایه اولیه، بلکه آموزش‌های عملی، منتورینگ، و دسترسی به شبکه‌های حرفه‌ای را فراهم می‌کنند. مثلاً «Y Combinator» در سیلیکون‌ولی، با شناسایی استعدادها و متصل کردن آن‌ها به سرمایه‌گذاران، نقش بزرگی در خلق غول‌های فناوری داشته است. اما شرط موفقیت، کیفیت خدمات است، نه کمیت مراکز!

مصاحبه‌کننده: آینده اکوسیستم‌های کارآفرینی را چگونه می‌بینید؟

دکتر جویزاده: سه روند کلیدی:

1. غیرمتمرکز شدن: به لطف فناوری‌هایی مثل متاورس و کارِ دور، استارت‌آپ‌ها دیگر محدود به جغرافیا نیستند.
2. تمرکز بر پایداری: اکوسیستم‌های آینده به استارت‌آپ‌هایی پاداش می‌دهند که همزمان به سودآوری و اهداف ESG (زیست‌محیطی، اجتماعی، حاکمیتی) پایبندند.
3. همکاری‌های فرامرزی: اتحادیه‌هایی مانند اتحادیه اروپا یا همکاری‌های آسیایی-آفریقایی، بازارهای جدیدی برای استارت‌آپ‌ها می‌سازند.

مصاحبه‌کننده: برای کشورهایی که می‌خواهند اکوسیستم کارآفرینی خود را تقویت کنند، چه توصیه‌ای دارید؟

دکتر جویزاده: اولاً، سرمایه‌گذاری روی آموزش‌های مهارت‌محور در حوزه‌های فناوری و مدیریتی. دوماً، ایجاد زیرساخت‌های دیجیتال قابل اعتماد. سوماً، تشویق بخش خصوصی به سرمایه‌گذاری در استارت‌آپ‌ها از طریق مشوق‌های مالیاتی. و مهم‌تر از همه، ساختن فرهنگی که نوآوری را تقدیر می‌کند، نه اینکه آن را تهدید ببیند.

مصاحبه‌کننده: سخن پایانی؟

دکتر جویزاده: اکوسیستم‌های کارآفرینی موتور محرکه اقتصادهای آینده‌اند. هر کشوری که بتواند این موتور را روشن کند، نه تنها ثروت، بلکه امید و فرصت را برای نسل‌های آینده به ارمغان می‌آورد.

مصاحبه‌کننده: سپاسگزارم از بینش عمیق و الهام‌بخش شما!

دکتر جویزاده: ممنون از همراهی شما. امیدوارم این گفتگو گامی کوچک در مسیر ساختن جهانی پر از فرصت‌های نوآورانه باشد.

پایان مصاحبه