مقدمه: چرا برخی از مکان ها توسط کارآفرینان ترجیح داده می شود؟
آیا تا به حال از خود پرسیده اید که چرا کارآفرینان و استارت آپ ها تمایل دارند در مکان های جغرافیایی خاصی جمع شوند؟ آیا از خود این سوال را پرسیدهاید که چرا دره سیلیکون در کالیفرنیا در ایالات متحده، بنگلور در هند و شنژن در چین نسبت به مکانهای دیگر مانند لندن، نیویورک یا حتی بمبئی، شرکتهای نوپا بیشتری دارند؟
چه چیز خاصی در مورد مکان های ذکر شده در بالا وجود دارد که کارآفرینان برای راه اندازی سرمایه گذاری خود به مکان های جغرافیایی خاصی هجوم می آورند و اکثر استارت آپ ها تمایل دارند در آن مکان ها خوشه شوند؟
در حالی که برخی از کارشناسان بر این باورند که آب و هوا و این واقعیت است که استارتآپهای موجود در حال حاضر در آن مکانها هستند و بنابراین، برای استارتآپهای جدید آسانتر است که به سادگی از راه خود پیروی کنند، برخی دیگر به این واقعیت بسیار ضروری اشاره میکنند که این مکانها تمایل به داشتن اکوسیستمهای کارآفرینی دارند که نوآوری را تشویق میکنند و فرهنگ کارآفرینی را پرورش میدهند.
این چیز دست نیافتنی به نام اکوسیستم کارآفرینی چیست و چرا اهمیت دارد؟
اکوسیستم های کارآفرینی و خرد جمعیت
برای شروع، کارآفرینان نیاز به دسترسی به استعدادهای باکیفیت یا منابع انسانی دارند که خلاق، مبتکر، سخت کوش و مهمتر از همه اشتیاق به ایجاد چیزهای جدید و مهمتر از آن تبدیل ایده های خود به کسب و کار واقعی هستند.
این بدان معناست که مکانهایی مانند دره سیلیکون، بنگلور و شنژن جذاب هستند، زیرا تمایل دارند استخرهای کارمندان بزرگی داشته باشند که استارتآپها میتوانند از آنها برای کارمندان سرمایهگذاری خود استفاده کنند. با این اوصاف، این موضوع در مورد مکان ها و شهرهای دیگر جهان نیز صادق است که منابع کافی برای انجام کار وجود دارد.
پس چرا آنها پایتخت های نوپا جهان نیستند؟ پاسخ به این سوال را می توان در توضیح “حکمت جمعیت” یافت که در آن مردم تمایل دارند هر کاری را که جمعیت انجام می دهند با این فرض که جمعیت می داند چه می کند دنبال کنند.
بنابراین، هنگامی که بنگلور به پایتخت فناوری اطلاعات هند تبدیل شد، دیگر نمیتوان به گذشته نگاه کرد، زیرا میلیونها فارغالتحصیل و مهندس راه خود را در جستجوی شغل به این مکان پیدا کردند.
وجود انکوباتورها
علاوه بر این، این واقعیت که کارآفرینان دوست دارند استارتآپهای خود را در مکانهایی قرار دهند که استارتآپهای دیگر را پرورش میدهند، به این معناست که مکانهایی مانند دره سیلیکون که در حال حاضر خانه بسیاری از استارتآپهای معروف و نوظهور است، دارای یک اکوسیستم پر رونق است که نه تنها استعدادها را جذب می کند، اما کارآفرینان دیگری که می توانند به انکوباتورها دسترسی داشته باشند، به سرمایه گذاری خود کمک می کنند.
انکوباتورها در اینجا به ترکیبی از VC ها یا سرمایه گذاران خطرپذیر، سرمایه گذاران فرشته، و موسسات مالی اشاره دارند که می توانند سرمایه اولیه مورد نیاز را برای کارآفرینان فراهم کنند. بنابراین، در حالی که دسترسی به استعدادهای با کیفیت اولین عامل تعیین کننده است، دسترسی به منابع مالی و بودجه دومین عامل تعیین کننده است.
در مجموع، این دو عامل تضمین میکند که کارآفرینان جدید مایلند استارتآپهای خود را در مکانهایی که شخصیتهای تجاری مشهور در آن زندگی میکنند، بنا کنند، به این امید که بتوانند از مشاورههای آنها و همچنین کمکهای مالی آنها بهره ببرند. در واقع، برای کارآفرینان در دره سیلیکون و بنگلور بسیار معمول است که با کارآفرینان نسل قبلی در گردهمایی ها و جلسات بدنه حرفه ای که در آنجا می توانند از مشاوره آن شخصیت ها بهره مند شوند، دست و پنجه نرم کنند.
نقش دولت ها
ما دسترسی به استعدادها و انکوباتورها را به عنوان دو عاملی که تعیین میکنند استارتآپها در کجا قرار دارند، مورد بحث قرار دادهایم. نقش دولت ها در این زمینه به همان اندازه مهم است، زیرا کارآفرینان به دولتی نیاز دارند که با تصویب قوانینی که خلاقیت را خفه می کند و کارآفرینی را خفه می کند، به نفع آنها و نه علیه آنها کار کند.
این بدان معناست که یا دولت به استارتآپها کمک میکند و آنها را تشویق میکند یا بهجای اینکه مانعی بر سر راه کارآفرینان ایجاد کند، به سادگی از سر راه آنها خارج میشود. در این راستا، در واقع این واقعیت است که بیشتر سرمایههای نوپا در جهان دارای دولتهایی هستند که یا فعالانه آنها را تشویق میکنند یا به سادگی اجازه میدهند که آنطور که هستند باشند.
این تا حد زیادی توضیح میدهد که چرا سیلیکون ولی و شنژن در سالهای اخیر به قطبهای نوآوری تبدیل شدهاند، در حالی که بنگلور که برای مدت طولانی دولتهای پی در پی داشت که کارآفرینان را تشویق میکردند، اکنون رقابت را به حیدرآباد و شهرهای دیگر میبازد که اپل، آمازون، گوگل، فیس بوک اعلام کرده است که عملیات خود را در آنجا قرار خواهد داد.
قدرت مشوق ها
دلیل این امر دوباره «قدرت مشوقها» در کار است. کارآفرینان تمایل دارند به هر جایی که احساس میکنند و زیرساختها و سیاستهای دولتی حمایت میکنند، بروند. بنابراین، در این دنیای بسیار رقابتی، این پیش نیازها برای نوآوری دلایلی است که باعث می شود برخی از شهرها به عنوان کانون نوآوری ظاهر شوند در حالی که برخی دیگر رقابت را از دست می دهند.
هاب های نوظهور استارت آپ
با این اوصاف، این مورد نیز است که رونق نوظهور استارتآپ در جهان در حال گسترش به مکانها و کشورهای جدیدتر است. به عنوان مثال، اسرائیل، ایرلند و غرب میانه در ایالات متحده اکنون با نام های بزرگی مانند دره سیلیکون، شنژن و بنگلور رقابت می کنند.
علاوه بر این، برخی از شهرهای اروپایی نیز در تلاش برای پیوستن به لیگ قطب های نوآوری هستند. بنابراین، نه کارآفرینان و نه دولتها نمیتوانند هیچ چیز یا کسی را در زمانی که ریسکها زیاد است، بدیهی تلقی کنند و بنابراین، هر یک باید مکمل دیگری از نظر خدمات ارائهشده و بازده ایجاد شده باشد تا اطمینان حاصل شود که همیشه رقابتی باقی میمانند.
این پیامی است که VCها و سرمایهگذاران فرشته به همه ذینفعان گفتهاند که در حالی که جمعیت تمایل دارند در مکانهای خاصی جمع شوند، اما اگر شرایط در اولی بدتر شود و در دومی دلگرمکننده باشد، تمایل دارد به مکانهای دیگر مهاجرت کند. برای نتیجه گیری، کارآفرینان برای رشد به اکوسیستم ها نیاز دارند و از این رو، آنها تمایل دارند به هر کجا که چنین سیستم هایی وجود دارند، سرازیر شوند.
بدون نظر