زمانی که کشورها بر ایجاد و پرورش محیطی مساعد برای کارآفرینی جوانان تمرکز می کنند، بررسی وضعیت موجود، شناسایی مشکلات و کاستی ها و طراحی راهبردهای جدید برای رفع موانع و رفع موانع و آسان کردن مسیر برای جوانان ضروری می شود. به دنبال. حوزه مهم دیگر اتفاقاً این است آموزش و توانمندسازی جوانان با دانش، مهارت ها و آموزش های لازم برای تبدیل شدن به کارآفرینان موفق است. .

هنگامی که علاقه به دنبال کردن یک شرکت جدید یا خوداشتغالی در یک فرد جوان ایجاد شده است، احتمالاً در دوره های مختلف شرکت می کند و خود را به مجموعه مهارت ها و دانش لازم برای شروع کسب و کار مجهز می کند. شناسایی یک فرصت و پیشنهاد تجاری خوب و بادوام نیز می تواند با کمی تحقیقات بازار و مشاوره توسط کارآفرینان با تجربه اتفاق بیفتد. وقتی نوبت به شروع اقدام به سمت راه اندازی یک شرکت تجاری می رسد، مجموعه بعدی از موانع یا موانع باید برطرف شود. این موانع عمدتاً مربوط به گزینه های تأمین مالی و الزامات اسنادی است. از آنجایی که جوانان بی‌تجربه هستند، نمی‌توانند از پس الزامات برآیند و به سختی پیش می‌روند.

موانع مالی

پس انداز شخصی و قرض گرفتن از خانواده و دوستان

در بیشتر موارد، جوانان هیچ راهی برای پس انداز پول و جمع آوری حاشیه پول مورد نیاز برای تجارت ندارند. ندارند. آنها اغلب ملزم به افزایش سرمایه اولیه از طریق حمایت خانواده و دوستان هستند. در چنین مواردی مقدار سرمایه ای که می توان گرد هم آورد ناچیز است و برای ادامه کار کافی نیست. غالباً جوانان باید وام تحصیلی را که برای تأمین مالی تحصیلات خود دریافت کرده اند، بازپرداخت کنند و از این رو در حال حاضر در حالت خدمات دهی به بدهی قرار می گیرند و هیچ امکانی برای پس انداز پول باقی نمی گذارند. چنین جوانانی امن تلقی نمی شوند و توسط بانکداران به عنوان ریسک بالقوه تلقی می شوند.

حتی اگر جوانان یک فرصت تجاری بسیار خوب، دانش فنی مورد نیاز و سایر قابلیت ها برای موفقیت آن را داشته باشند، تامین مالی کسب و کار به یک مانع بزرگ تبدیل می شود.

استقراض از FI و بانک ها

گزینه بعدی جوانان برای تامین مالی سرمایه گذاری تجاری خود مراجعه به بانک ها و موسسات مالی برای تامین سرمایه مورد نیاز به صورت وام است.

• وام گرفتن از مؤسسه مالی تجاری مستلزم ارائه اوراق بهادار و تضمین شخصی است. معمولاً جوانان در موقعیتی قرار نخواهند داشت که چنین اوراق بهاداری را ارائه دهند و از اعتبار شخصی برخوردار نیستند که به راحتی واجد شرایط دریافت وام باشند.
• در بیشتر موارد، جوانان دانش کافی در مورد تأمین مالی بدهی، مدیریت سرمایه در گردش و تأثیر کلی مدیریت مالی ندارند. این کاملاً ممکن است که برآوردهای مالی آنها بسیار دور از انتظار باشد. آن‌ها می‌توانند غافلگیر شوند و برآورد بالاتری را برنامه‌ریزی کنند یا به دلیل تجربه، سرمایه مورد نیاز را کمتر برآورد کنند.
• بانک‌ها و مؤسسات مالی و همچنین سایر آژانس‌های تأمین مالی در رسیدگی به درخواست‌ها، تعیین صلاحیت وام گیرنده بسیار سخت‌گیرانه و محافظه‌کار هستند و تمایل دارند در رویکرد خود برای تأمین مالی جوانان در اولین سرمایه‌گذاری خود بسیار سختگیرانه عمل کنند.
• زمان صرف شده برای دریافت حمایت مالی و تکمیل مدارک مورد نیاز می تواند باعث تاخیر زیادی شود. اگر زمان پردازش به چند ماه برسد، برنامه های تجاری کارآفرین جوان قطعا تحت تأثیر قرار می گیرد.
• عدم آگاهی از رویه‌های قانونی برای راه‌اندازی یک شرکت و مجوزها، مجوزهای مورد نیاز و غیره باعث تأخیر بیش از حد در اسناد در هنگام رسیدگی به وام توسط بانک‌ها می‌شود.

به طور کلی، دسترسی جوانان به منابع مالی برای سرمایه‌گذاری‌های راه‌اندازی بسیار دشوار است. گاهی اوقات چنین مشکلاتی می تواند روحیه کارآفرینی را از بین ببرد یا ممکن است به دلیل تأخیرهای بی رویه در تنظیم بودجه برای شروع کسب و کار فرصت کسب و کار را از دست بدهد. این منطقه‌ای است که دولت‌ها می‌توانند با ارائه راه‌حل‌هایی از طریق آژانس‌های سرمایه‌گذاری ویژه، سازمان‌های تامین مالی خرد و شبکه‌های مشابهی که می‌توانند از سرمایه‌گذاری‌های کارآفرینان جوان برای اولین بار حمایت کنند، مشارکت کنند و به تسهیل آن کمک کنند.