معنی مدیریت مالی

مدیریت مالی به معنای برنامه ریزی، سازماندهی، هدایت و کنترل فعالیت های مالی مانند خرید و استفاده از وجوه شرکت است. به معنای اعمال اصول کلی مدیریت در منابع مالی شرکت است.

دامنه / عناصر

1. تصمیمات سرمایه گذاری شامل سرمایه گذاری در دارایی های ثابت (که به عنوان بودجه ریزی سرمایه نامیده می شود) است. سرمایه گذاری در دارایی های جاری نیز بخشی از تصمیمات سرمایه گذاری است که به عنوان تصمیمات سرمایه در گردش نامیده می شود. 

    

2. تصمیمات مالی – این تصمیمات مربوط به تامین مالی از منابع مختلف است که به تصمیم گیری در مورد نوع منبع، دوره تامین مالی، هزینه تامین مالی و بازده ناشی از آن بستگی دارد. 

    

3. تصمیم برای تقسیم سود – مدیر مالی باید در مورد توزیع سود خالص تصمیم بگیرد. سود خالص به طور کلی به دو دسته تقسیم می شود: 
   1. سود سهام برای سهامداران – سود سهام و نرخ آن باید تصمیم گیری شود.
   2. سود انباشته – مقدار سود انباشته باید نهایی شود که به برنامه های توسعه و تنوع شرکت بستگی دارد.

اهداف مدیریت مالی

مدیریت مالی به طور کلی به خرید، تخصیص و کنترل منابع مالی یک شرکت مربوط می شود. اهداف می توانند –

1. برای اطمینان از تامین منظم و کافی وجوه به نگرانی. 

    

2. برای اطمینان از بازدهی کافی برای سهامداران که به ظرفیت سود، قیمت بازار سهم و انتظارات سهامداران بستگی دارد. 

    

3. برای اطمینان از استفاده بهینه از منابع مالی پس از تهیه وجوه، باید با حداکثر هزینه ممکن از آنها استفاده کرد. 

    

4. برای اطمینان از ایمنی در سرمایه گذاری، به عنوان مثال، وجوه باید در سرمایه گذاری های ایمن سرمایه گذاری شود تا نرخ بازدهی مناسبی حاصل شود. 

    

5. برای برنامه ریزی یک ساختار سرمایه سالم- باید ترکیب صحیح و منصفانه سرمایه وجود داشته باشد تا تعادل بین بدهی و سرمایه حفظ شود. 

وظایف مدیریت مالی

1. برآورد سرمایه مورد نیاز: یک مدیر مالی باید با توجه به نیاز سرمایه شرکت تخمین بزند. این به هزینه ها و سود مورد انتظار و برنامه ها و سیاست های آینده یک نگرانی بستگی دارد. برآوردها باید به شیوه ای مناسب انجام شود که ظرفیت درآمدی شرکت را افزایش دهد. 

    

2. تعیین ترکیب سرمایه: پس از برآورد، ساختار سرمایه باید تصمیم گیری شود. این شامل تجزیه و تحلیل حقوق صاحبان سهام کوتاه مدت و بلند مدت است. این به نسبت سرمایه سهامی که شرکت در اختیار دارد و وجوه اضافی که باید از طرف های خارجی جمع آوری شود، بستگی دارد. 

    

3. انتخاب منابع وجوه: برای تامین وجوه اضافی، یک شرکت گزینه های زیادی دارد مانند :
   1. انتشار سهام و اوراق قرضه
   2. اخذ وام از بانک ها و موسسات مالی
   3. سپرده های عمومی مانند اوراق قرضه برداشت شود.

   انتخاب عامل به مزایا و معایب نسبی هر منبع و دوره تامین مالی بستگی دارد. 

    

4. سرمایه گذاری وجوه: مدیر مالی باید تصمیم بگیرد که وجوه را به سرمایه گذاری های سودآور تخصیص دهد تا امنیت سرمایه گذاری وجود داشته باشد و بازده منظم ممکن باشد. 

    

5. دفع مازاد: تصمیم گیری در مورد سود خالص باید توسط مدیر مالی اتخاذ شود. این میتواند با دو راه انجام شود:
   1. اعلامیه سود سهام – شامل شناسایی نرخ سود سهام و سایر مزایای مانند پاداش است.
   2. سود انباشته – حجم باید تعیین شود که به برنامه های توسعه، نوآورانه و متنوع شرکت بستگی دارد.

    

    

6. مدیریت پول نقد: مدیر مالی باید در مورد مدیریت وجوه نقد تصمیم بگیرد. پول نقد برای بسیاری از اهداف مانند پرداخت دستمزد و حقوق، پرداخت قبوض برق و آب، پرداخت به طلبکاران، پرداخت بدهی های جاری، حفظ موجودی کافی، خرید مواد اولیه و غیره مورد نیاز است. 

    

7. کنترل های مالی: مدیر مالی نه تنها باید بودجه را برنامه ریزی، تهیه و استفاده کند، بلکه باید بر امور مالی نیز کنترل داشته باشد. این را می توان از طریق بسیاری از تکنیک ها مانند تجزیه و تحلیل نسبت، پیش بینی مالی، کنترل هزینه و سود و غیره انجام داد.