تصمیم گیری در دنیای نامشخص

مدیران در سازمان های معاصر در زندگی روزمره خود با عدم قطعیت و ابهام مواجه هستند. آنها نه تنها باید با روندهای به سرعت در حال تغییر و موقعیت‌های سیال مقابله کنند، بلکه داده‌هایی که از زمین یا تحقیقات بازار به دست می‌آورند بدون زمان اضافی می‌شوند. این امر باعث سردرگمی و هرج و مرج در رویکرد سازمان ها به آینده شده است. این وضعیت را می توان با استفاده از تصمیم گیری مبتنی بر سناریو اصلاح کرد که در آن مدیران سناریوهای احتمالی را ترسیم می کنند که شرکت ممکن است در کوتاه مدت، میان مدت و بلند مدت با آنها مقابله کند.

با ترسیم سناریوهایی که شامل شبیه سازی بهترین حالت و بدترین حالت باشد، مدیران بهتر می توانند تصمیم درست را در زمانی که موقعیت خود را نشان می دهد اتخاذ کنند . نکته اینجاست که نگاه کردن به آینده غیر ممکن است مگر برای پیشوایان و روشن بینان. از این رو، نوعی تسلط بر آینده باید با برنامه ریزی برای همه احتمالات محکم شود.

طی چند سال گذشته، کسب‌وکارهای جهانی مجبور بودند با شوک‌های اقتصادی متعددی دست و پنجه نرم کنند که با ورشکستگی بانک سرمایه‌گذاری، Lehmann Brothers شروع شد که تقریباً سیستم مالی جهانی را به هم ریخت. بعد، بحران منطقه یورو فوران کرد که تهدید کرد کل دولت ها را به زانو در خواهد آورد. اکنون، ما شبح کاهش منابع و تورم فراری را داریم. در این زمینه، برای مدیران مهم است که سناریوهایی را ترسیم کنند که با درجه ای از احتمال اتفاق می افتد. به عنوان مثال، بهتر است مدیران به احتمال خروج یونان از منطقه یورو فکر کنند و سپس برای آن برنامه ریزی کنند. برای مدیران بخش هایی که به طور عمده در معرض ابزارهای مالی قرار ندارند (بالاخره کدام بخش از شوک های مالی مصون است؟)

نکته اینجاست که وقتی این همه عدم اطمینان وجود دارد، پیش بینی رویدادها سخت می شود. از این رو، با ترسیم سناریوهایی که بدترین و بهترین ها را نیز شبیه سازی می کند، می توان تصمیماتی اتخاذ کرد که به نفع سازمان ها باشد. وقتی کسی به ابهام و ابهامی که دنیای کنونی را فرا گرفته است، پیچیدگی می‌افزاید، در تصمیم‌گیری‌ها حتی بیشتر دچار سردرگمی و سردرگمی می‌شود. برای این منظور مدیریت زمان حال یک چالش است و از این رو بسیاری از سازمان ها پیش بینی های آینده را به مشاوران و کارشناسان مدیریت واگذار می کنند. با این حال، این مورد نیازی نیست و می توان برای مقابله با سناریوهای در حال ظهور، تخصص داخلی ایجاد کرد.

نمونه‌ای از آن NASSCOM (سازمان Apex شرکت‌های IT و ITES در هند) است که به شرکت‌های فناوری اطلاعات در هند توصیه می‌کند برای رکود و پس‌لرزه‌های احتمالی ناشی از بحران منطقه یورو و «صخره مالی» آتی در ایالات متحده برنامه‌ریزی کنند. . NASSCOM همچنین از شرکت‌های فناوری اطلاعات خواسته است تا سناریوهایی را برای این رویدادها ترسیم کنند که در صورت عدم برنامه‌ریزی، پتانسیل آن را دارد که در صورت همه افراد منفجر شود. متأسفانه، بسیاری از سازمان‌ها بدون هیچ فکر یا ایده‌ای در مورد نحوه برخورد با رویدادهای «قوی سیاه» به آینده عجله دارند. یک رویداد قو سیاه یک رویداد با احتمال کم اما تاثیر زیاد است که می تواند افراد را با وقوع آن شگفت زده کند.