تاثیر رکود بر مدیریت پاداش

مقالات قبلی در این ماژول جنبه های مختلف مدیریت پاداش و عوامل تعیین کننده پاداش های پولی و غیر پولی را مورد بحث قرار داده بودند. این مقاله تأثیر بحران اقتصادی مداوم بر مقدار پاداش‌های پولی و غیرپولی را که در سراسر جهان به فعلیت می‌رسند، مورد بحث قرار می‌دهد. برای شروع، به جز وال استریت و بانکداران، دستمزدها تقریباً در همه بخش ها ضربه خورده است. در واقع، می‌توان گفت که از زمان شروع رکود بزرگ، میزان افزایش حقوق در همه بخش‌ها و در همه جای دنیا به میزان قابل توجهی کمتر بوده است.

علاوه بر این، بسیاری از سازمان ها بودجه خود را برای سرگرمی و سرگرمی و همچنین پاداش های غیر پولی مانند مزایا و مزایا را کاهش داده اند. پیامدهای رکود بر مدیریت پاداش در واقع وحشتناک و غم انگیز بوده است.

عدم انتخاب برای کارفرمایان و کارمندان

در این سناریو، چالش‌های پیش روی عملکرد منابع انسانی و سازمان برای حفظ استعدادهای با کیفیت بسیار زیاد است. به عنوان مثال، اگر کارمندان برای مشارکت خود پاداشی دریافت نکنند، ممکن است به دنبال کار در جای دیگری باشند. از سوی دیگر، کارمندان ممکن است متوجه شوند که یافتن شغل در جای دیگر یک چالش است زیرا فرصت‌های موجود در یک اقتصاد با رشد آهسته کم است. از این رو، یک بازی موش و گربه در اینجا بین سازمان ها و کارمندان در حال انجام است، زیرا هر دو طرف سعی می کنند در مورد افزایش دستمزد و فقدان گزینه های جایگزین گفتگو کنند. البته، همانطور که قبلاً ذکر شد، استعدادهای با کیفیت همیشه فرصت‌هایی را پیدا می‌کنند و از این رو، عملکرد منابع انسانی و مدیران خط معمولاً فقط برای مجریان برجسته به صعود متوسل می‌شوند، زیرا از از دست دادن این کارکنان می‌ترسند. با این حال، برای اکثریت قریب به اتفاق کارمندان،

مهمانی تمام شد!

در جبهه غیر پولی، بزرگترین تلفات مزایا و مزایا هستند. در سرتاسر جهان، سازمان‌ها هزینه‌های خود را برای پاداش‌های غیرنقدی مانند تهیه غذای یارانه‌ای و تامین حمل‌ونقل شرکت کاهش می‌دهند. در واقع، همانطور که تجربیات شرکت های چندملیتی در سال های اخیر نشان می دهد، آنها در حال حذف این مزایا و مزایای دیگر مانند بازپرداخت هزینه تحصیل کودکان و برداشتن کمک هزینه مانند تعطیلات حمایت شده هستند. علاوه بر این، سازمان ها همچنین به کاهش بودجه خود برای تفریح ​​و سرگرمی و همچنین جوایز برای شناسایی متوسل می شوند. در واقع، وضعیت به حدی وخیم شده است که سازمان‌ها در حال کاهش در دسترس بودن قهوه و سایر نوشیدنی‌هایی هستند که به همراه تنقلات در مناطق پراکنده ارائه می‌شوند.

افکار بسته

در نهایت، این واقعیت که هم کارفرمایان و هم کارمندان نمی‌توانند تا زمانی که بازار بهبود نیابد، وضعیت را اصلاح کنند، به این معنی است که بهترین راه خروج، تسریع عملکرد است. با این حال، گفتن این کار آسان تر از انجام آن است زیرا رقابت برای منابع کمیاب نیز تشدید می شود. از این رو، پیامدهای رکود مداوم به گونه‌ای است که ساختار پاداش‌ها باید بازنگری شود تا اطمینان حاصل شود که روحیه و انگیزه کارکنان از بین نمی‌رود. این موضوع به طور مفصل در مقالات بعدی همراه با تأثیر روندهای گسترده صنعت بر مدیریت پاداش در زمینه رکود اقتصادی مورد بحث قرار خواهد گرفت.