مقاله قبلی مفهوم توسعه رهبری و اقداماتی را که سازمانها می توانند برای اطمینان از اینکه رهبران با شناسایی رهبران بالقوه و سپس ردیابی سریع آنها مرتب می شوند، انجام دهند، معرفی کرد. این مقاله به یکی از ویژگی‌های رهبران بالقوه می‌پردازد که در تعیین موفقیت یا عدم موفقیت رهبران نقش بسزایی دارد. این ویژگی انگیزه، اراده برای موفقیت و میل به انجام خوب است که بخشی جدایی ناپذیر از توسعه رهبری است. انگیزه برای رسیدن رهبران به اوج ضروری است و انواع انگیزه ها انگیزه درونی و بیرونی است.. انگیزه درونی اراده برای موفقیت با تغییر خود از درون است و انگیزه بیرونی عملکردی است که توسط پاداش های بیرونی هدایت می شود. نکته اینجاست که افراد باید از درون برانگیخته شوند و سپس برای دستیابی به بهترین نتایج در سازمانها باید با مزایا و مزایای بیرونی به آنها پاداش داده شود.

این از تاکیدی که مدیران منابع انسانی و مدیران ارشد بر تطبیق پاداش‌ها با عملکردی که ابتدا از درون هدایت می‌شود، واضح است. برای توضیح بیشتر، رهبران باید با یک انگیزه قوی برای موفقیت از درون انگیزه عملکرد داشته باشند و سپس پاداش های بیرونی باید با عملکرد آنها مطابقت داشته باشد.

کارکنانی که فقط با پاداش های بیرونی انگیزه دارند، رهبران بزرگی نمی شوند و برعکس، کارکنانی که برای عملکردشان پاداشی دریافت نمی کنند دچار رکود می شوند و روحیه خود را از دست می دهند . از این رو، تناسب استراتژیک بین انگیزه درونی و انگیزه بیرونی باید برای سازمان ها مناسب باشد تا بهترین ها را از کارکنان خود بگیرند. این دلیلی است که بسیاری از سازمان‌ها برای همسو کردن انگیزه‌ها با عملکرد، فاصله زیادی را طی می‌کنند. تا زمانی که کارکنان از درون برانگیخته نشوند، انگیزه ها و پاداش ها تنها می توانند به این میزان کمک کنند و اگر به کارکنان با عملکرد بالا به طور مناسب پاداش داده نشود، انگیزه درونی از بین می رود.

بحران اقتصادی جهانی اخیر، سیستم مشوق‌های معیوب را که در بانک‌های سرمایه‌گذاری و شرکت‌های وال استریت وجود داشت، به منصه ظهور رساند. نکته اینجاست که اگرچه بانکداران عملکرد خوبی داشتند، اما پاداش‌ها بسیار بالا بود و این باعث می‌شد که ریسک‌های غیرضروری را انجام دهند و به «صدای درونی» که همه ما را در زندگی روزمره و حرفه‌ای ما راهنمایی می‌کند توجه نکنند. از آنجایی که این مدیر داخلی ما را وادار به اخلاقی و هنجاری می‌کند، فقدان وجدان در بین بانکداران منجر به ریسک‌های غیرضروری آنها با شیوه‌های تجاری خود شد. انگیزه های اساسی که با عملکرد واقعی آنها نامتناسب بود، آنها را از ریسک و اخلاق غافل می کرد. از این رو، تعادل انگیزه درونی و بیرونی باید برای عملکرد بالا که ماهیت اخلاقی و هنجاری نیز دارد، درست باشد.

در نهایت، همه ما برای موفقیت نیاز به دید بالاتری برای خود داریم و این چیزی است که ما را به ارتفاعات بالاتر می برد. همانطور که بسیاری از نظریه پردازان اشاره کرده اند، هنگامی که نیاز به ثروت و موقعیت به دست آمد، نیازهای بالاتر خودشکوفایی یا نیاز به هدایت شدن توسط بینش ظاهر می شود. از این رو، نتیجه این است که انگیزه درونی محرک موفقیت به عنوان رهبر است و جوایز باید با آن مطابقت داشته باشد اما از یک نقطه خاص فراتر نرود.