شادی کارکنان انتخابی برای کارفرمایان امروزی نیست، بلکه نیازی است که ممکن است مستقیماً بر سودآوری شرکت تأثیر بگذارد. کارفرمایانی که به اهمیت تعادل بین کار و زندگی پی برده‌اند سودآورتر و موفق‌تر هستند، زیرا چنین سازمان‌هایی تمایل دارند کارکنانی داشته باشند که شادتر، خلاق‌تر باشند، دوست دارند بدون ترس با چالش‌ها برخورد کنند و بدون ترس از سرزنش، نتایج را به شیوه‌ای بسیار بهتر ارائه دهند. برای انجام اشتباه یا اجبار از سوی هر مقامی. به گونه ای می توان گفت که سازمان هایی که به اهداف تعادل بین کار و زندگی توجه می کنند، عملکرد بهتری دارند و بازگشت سرمایه مثبتی را ارائه می دهند.

برای شروع، تجزیه و تحلیل علل فرسودگی شغلی یا ناراحتی کارکنان قبل از انتخاب و اجرای استراتژی های تعادل بین کار و زندگی مهم است. این فرسودگی می تواند به دلیل بی انگیزگی، آشفتگی عاطفی یا افسردگی و عدم علاقه باشد. تحقیقات تحقیقاتی نشان می‌دهد که فرسودگی شغلی با نسبت ترک شغل رابطه مستقیم دارد. هرچه فرسودگی شغلی بیشتر باشد، جابجایی کارکنان بیشتر خواهد بود.

فرسودگی شغلی کارکنان را می توان با اقدامات زیر به شرح زیر مقابله کرد:

 

1. 1. افزایش کنترل کارکنان : پیش از این، کارفرمایان از تمام اختیارات برخوردار بودند و از کارکنان انتظار می رفت که طبق تصمیمات کارفرمایان خود عمل یا کار کنند، که این امر به سطح ناامیدی و در نتیجه فرسودگی شغلی آنها اضافه می کرد. با ایجاد اختیار و استقلال برای ارائه نتایج در چارچوب زمانی و منابع تعیین شده، به کارکنان کمک می کند تا بهتر کار کنند و وفاداری آنها نسبت به سازمانشان افزایش می یابد.

 

1. 1. برنامه‌های پیشنهادی کارکنان : کارمندان ممکن است برخی از بهترین ایده‌ها را در مورد استراتژی‌های تعادل بین کار و زندگی داشته باشند که ممکن است در ایجاد شهرت سازمان به عنوان بهترین مکان برای کار کمک زیادی کند. بسیاری از اوقات، این ایده ها یا در زمان مناسب به فرد مناسب منتقل نمی شوند، در نتیجه پیشنهادهای حیاتی کارمندان از دست می روند. با برنامه ریزی استراتژیک و اجرای طرح پیشنهادی کارکنان، مشارکت و مشارکت کارکنان در تصمیم گیری های سازمانی افزایش یافته و کیفیت تصمیمات همراه با نتایج بهبود می یابد. چند جنبه که باید برای اجرای موفقیت آمیز برنامه های پیشنهادی کارکنان در نظر گرفته شود:

       

      • • تعریف یک فرآیند ساده برای ارائه پیشنهادات، زیرا پیچیدگی ها به طور غیر ضروری خلاقیت را خفه می کنند و بر کیفیت تصمیم گیری ها تأثیر منفی می گذارند.

       

       

      • • حفظ رویکرد مثبت و پاسخگویی به پیشنهادات آنها با پیشنهادات آنها مورد توجه و کار قرار خواهد گرفت.

       

       

      • • تشکر از هر کارمندی که در طرح پیشنهادات شرکت می کند.

       

       

      • • پاداش دادن یا به رسمیت شناختن آن دسته از کارمندانی که پیشنهادات مفیدی ارائه می دهند.

       

 

1. 1. پاداش عملکرد استثنایی : پاداش ها رفتار مثبت را تقویت کرده و عملکرد کارکنان را در محل کار بهبود می بخشد. کارمندانی که احساس می‌کنند به خاطر مشارکت‌هایشان مورد قدردانی و تحسین قرار گرفته‌اند، احتمالاً نسبت به کار خود مطمئن‌تر و متعهدتر هستند. این جوایز می تواند به صورت پاداش پولی، ارتقاء یا قدردانی عمومی از کار سخت باشد یا ممکن است به شکل یک دور هم جمع شدن ساده باشد.

 

 

1. 1. حصول اطمینان از یکنواختی در ارتباط با کارکنان : با آگاه نگه داشتن کارکنان باعث می شود که احساس ارزشمندی بیشتری داشته باشند و مسئولیت پذیرتر شوند و همچنین احساس مسئولیت یا تعهد آنها نسبت به مشاغل تعیین شده بهبود یابد.

 

 

1. 1. برنامه های کمک به کارکنان کمک به کارکنان: این روزها کارفرمایان مشاوران EAP را برای کمک به کارکنان برای مبارزه با استرس و حفظ تعادل بین کار و زندگی خود استخدام می کنند. برنامه های کمک به کارمندان تحت حمایت کارفرما باعث می شود که کارمندان احساس کنند برایشان ارزش قائل هستند و همچنین به نگرانی هایشان اهمیت داده شده و توسط مشاوران حرفه ای منصوب شده به آنها گوش داده می شود. چنین مشاورانی برای مدیریت بحران های مختلف مرتبط با استرس آموزش دیده اند که هم ماهیت شخصی و هم حرفه ای دارند.

 

علاوه بر عوامل فوق، در زیر راهبردهایی ارائه شده است که از طریق آنها می توان تعادل بین کار و زندگی کارمند را ارتقا داد:

 

1. 1. اجازه دادن به برنامه‌های کاری فلکسی: برنامه کاری انعطاف‌پذیر باید به گونه‌ای برنامه‌ریزی شود که بهره‌وری سازمانی مختل نشود و بتوان به شادی کارکنان دست یافت. کارفرمایان باید چارچوب خط مشی ساعات کاری انعطاف پذیر را به وضوح بیان کنند و انتظارات خود را بر این اساس بیان کنند. بهترین نمونه از برنامه کاری انعطاف پذیر می تواند دورکاری یا چهار روز کار در هفته باشد.

 

 

1. 1. زمان مرخصی با حقوق: مرخصی با حقوق از اهداف برنامه تعادل بین کار و زندگی سازمان پشتیبانی می کند. کارمندانی که مرخصی با حقوق دریافت می کنند، در مورد دلایل غیبت یا نحوه گذراندن وقتشان نه مورد بازجویی قرار می گیرند و نه مورد سؤال قرار می گیرند.

 

 

1. 1. الگوبرداری از شیوه های تعادل کار و زندگی : اعمال و رفتار مدیران یا رهبران ارشد توسط کارمندان مشاهده و شنیده می شود. کارفرمایان با پاسخ دادن به ایمیل‌ها حتی در زمان مرخصی با حقوق، اولویت را نسبت به کارمندان خود در اولویت‌های کاری و زندگی تعیین می‌کنند، که به نوبه خود بر ترجیحات شخصی آنها برای ایجاد تعادل بین شغل و زندگی تأثیر می‌گذارد.

 

 

1. 1. تعیین انتظارات واضح مبنی بر اینکه یک مرخصی یا وقفه از کار باید به عنوان مرخصی تلقی شود : انتظارات واضحی را تعیین کنید که در هنگام مرخصی رهایی از یکنواختی یا فشارهای کاری روزانه مشکلی ندارد. اگر تلفن های همراه رسمی خاموش باشند یا ایمیل ها در این مدت پاسخ داده نشود، کاملاً خوب است.

 

1. اجازه دادن به کارکنان برای استفاده از مرخصی بدون حقوق برای برآورده کردن خواسته‌های شرایط احتمالی : چندین کارفرما به کارمندان خود اجازه می‌دهند تحت شرایط زیر از مرخصی بدون حقوق استفاده کنند:

    

   • • پرستاری از والدینی که به‌شدت بیمار هستند یا برای مدت طولانی در بستر هستند و نیاز به مراقبت شخصی و همچنین توجه دارند.

    

    

   • • تولد زودرس نوزادی که انتظار می رود برای مدت طولانی در بیمارستان بستری شود.

    

    

   • • تمدید مدت مرخصی زایمان چند هفته دیگر.

    

    

   • • کمک به کارمندان برای کشف گزینه های احتمالی اسکان مجدد در یک مکان یا خانه متفاوت.

    

تعادل کاری برای کارمندان هزار ساله که مملو از چالش‌های روزمره در محل کار، مسئولیت‌های پیچیده هستند و تحت فشار پاسخ‌دهی سریع به ایمیل‌ها یا اشکال مختلف ارتباط الکترونیکی درگیر هستند، معنای زیادی دارد. سیاست‌های سازمانی، قوانین و ابتکارات برنامه‌ریزی شده به خوبی می‌توانند به کارمند کمک کنند تا در سناریوی محل کار بیشترین بهره‌وری و شادی را داشته باشند.