محیط های کاری چابک چه آینده ای در نرمال جدید دارند؟

از آنجایی که محل کار مجازی می شود و کار از خانه تبدیل به یک هنجار می شود، سازمان ها باید روش ها و استراتژی های جدیدتری را برای تطبیق با نرمال جدید اتخاذ کنند.

روش‌های چابک، که مدت‌ها تصور می‌شد پاسخی به محیط‌های کاری عصر دیجیتال هستند، اکنون به عنوان مدل‌های قابل قبولی که می‌توانند توسط سازمان‌های مجازی اتخاذ شوند، مورد توجه قرار گرفته‌اند.

محیط های کاری چابک، طبق تعریف، آنهایی هستند که از تیم های مدولار و خودکفا تشکیل شده اند که می توانند به طور مستقل و بدون نظارت زیاد کار کنند .

علاوه بر این، از آنجایی که آنها متشکل از اعضای تیم هستند که در مهارت های متنوع و همه کاره به خوبی مسلط هستند، می توانند بدون نیاز به کمک زیادی از سایر تیم ها نیز کار کنند.

به عبارت دیگر، با توجه به اینکه متشکل از اعضای تیم با مهارت های عملکردی متقابل هستند، می توانند وظایف خود را بدون حمایت و کمک زیاد سایر اعضای سازمان انجام دهند.

در واقع، وقتی کل سازمان از چنین تیم‌هایی تشکیل می‌شود، محیط‌های کاری در دنیای مجازی ما که تعاملات بین تیم‌ها به صورت چهره به چهره محدود است و چنین ارتباطاتی مجازی هستند، بسیار کارآمدتر و کارآمدتر می‌شوند.

بنابراین، بحث ما این است که مکان های کاری چابک آینده هستند.

نحوه عملکرد محیط های کاری چابک و چرا ابر آینده عملیات است

محل کار چابک در دنیای واقعی چگونه عمل می کند؟ برای شروع، تیم‌های چابک آن‌هایی هستند که دارای طراحان، توسعه‌دهندگان، آزمایش‌کنندگان، متخصصان Rollout و اعضای تیم پشتیبانی After Rollout هستند.

علاوه بر این، آنها همچنین دارای اعضایی هستند که در رفع مشکلات سخت‌افزاری و نرم‌افزاری مهارت دارند و همچنین دارای اعضایی هستند که می‌توانند با پرسنل بازاریابی، امور مالی، مدیریت، ارتباط و تعامل داشته باشند.

به طور خلاصه، تیم‌های چابک واقعاً ماژولار هستند و به‌عنوان نهادهای مجزا و بدون نیاز به ورودی‌های بقیه سازمان وجود دارند.

علاوه بر این، زمانی که سازمان‌ها و مشتریانشان شروع به انتقال عملیات خود به فضای ابری می‌کنند، تیم‌های چابک تقاضای زیادی خواهند داشت، زیرا به‌دلیل تخصص متقابل عملکردی خود، می‌توانند همه چیز را از طراحی گرفته تا عرضه و پشتیبانی پس از فروش انجام دهند.

عملیات ابری نیاز به حضور فیزیکی اعضای تیم در سایت‌های مشتری را برطرف می‌کند و در نتیجه اطمینان می‌دهد که همه چیز می‌تواند از راه دور انجام شود .

در واقع، هنگامی که کار از راه دور معمول است، تحویل از راه دور و عرضه از راه دور از این روش پیروی می کنند و راه را برای یک دنیای مجازی هموار می کنند.

این به خوبی با نرمال جدید محیط های کاری دیجیتال و مجازی که در آن نیازی به حضور فیزیکی نیست و تعاملات چهره به چهره مجازی هستند، مطابقت دارد.

چابک مدلی بود که در انتظار وقوع بود و همه‌گیری این فرصت را فراهم کرد

می توان تا آنجا پیش رفت که گفت که Agile متدولوژی بود که در انتظار ورود بود و دنیای مجازی پس از همه گیری بهترین فرصت را برای افزایش مقیاس و همچنین به فعلیت رساندن هم افزایی بین عملکردهای مختلف می دهد.

در واقع، تیم‌های چابک افزایش مقیاس را برای سازمان‌ها بسیار آسان می‌کنند، زیرا راه‌اندازی‌های مبتنی بر ابر به چندین دستگاه محاسباتی شخصی نیاز ندارند و در عوض، از نظر تئوری تعداد نامحدودی از مشتریان می‌توانند وارد سیستم شوند و کار خود را در فضای ابری انجام دهند.

علاوه بر این، به دلیل ماهیت متقابل عملکردی آنها، آنها می توانند هم افزایی بین عملکردهای مختلف را تحقق بخشند و اطمینان حاصل کنند که سازمان های مجازی قادر به افزایش بهره وری تیم و سازمان در این فرآیند هستند.

علاوه بر این، Agile Teams می تواند در هر کجا و همه جا مستقر باشد و می تواند کالا را در هر زمان و همیشه تحویل دهد.

شاید این همان چیزی است که توسط ویژنرهای فناوری مانند بیل گیتس در نظر گرفته شده بود، زمانی که او سازمان های مجازی را پیش بینی کرد که در حال حاضر بسیار قبل از هر کس دیگری معمول هستند.

بنابراین، به نوعی آنچه ما اکنون شاهد آن هستیم، تلفیق شرایط فعلی با یک نوآوری است که دقیقاً به موقع وارد شد. عصر دیجیتال در راه است و Agile آینده کار است.

محدودیت های محیط های کاری چابک و چگونگی غلبه بر آنها هوشمندانه و هوشمندانه

با توجه به این که، مانند هر روش و پارادایم دیگری، Agile نیز دارای محدودیت ها و معایبی است و اینها به روش رفع شفافیت و پاسخگویی برای خطاها و اشکالات مربوط می شود.

به عنوان مثال، اگر یک تیم خاص از موارد تحویلی غافل شود، آنگاه افراد بالاتر باید یا تقصیر را بر گردن کل تیم بردارند یا به روشی تکه تکه و با تقسیم کردن افراد مقصر از طریق صحبت با هر یک از اعضای تیم، اقدام کنند.

در محیط‌های کاری فیزیکی، تشخیص خطاها قبل از وقوع آسان‌تر است، زیرا روابط نزدیک بین تیم‌ها و درون تیم‌ها تضمین می‌کند که همه در جریان هستند.

از سوی دیگر، در Remote Teams با کمترین تعامل با سایر تیم ها و با بقیه سازمان ها، این احتمال وجود دارد که Agile Teams Rogue کرده و برای سازمان مشکل ایجاد کند.

اینجاست که رهبران زیرک و دست روی مدیران می توانند تفاوت بین مداخله غیر ضروری و نظارت هوشمند را ایجاد کنند.

در واقع، حتی نظارت بر تیم های چابک نیز می تواند توسط سایر تیم های چابک انجام شود تا تعامل 360 درجه ای بین تیم های مختلف در سازمان وجود داشته باشد و در نتیجه، مسخره ها و اشتباهات در تحویل به حداقل برسد.

در آغوش گرفتن نرمال جدید

در آخر، همانطور که قبلاً ذکر شد، Agile روشی است که دنیای شرکت ها را در دست گرفته است و از این رو، پیشنهاد ما به شرکت ها و به ویژه آنهایی است که اکنون در حال تطبیق با نرمال جدید محیط های کار مجازی هستند.

علاوه بر این، حتی زمانی که آنها به کار فیزیکی برمی‌گردند، انتقال آسان‌تر می‌شود، زیرا هیچ تاخیری بین راه‌اندازی دوباره و از سرگیری کار وجود ندارد.

برای نتیجه گیری، دنیای تجارت در تنگنای گذار به روش های جدیدتر کار در New Normal و Agile است.