تعریف و هدف بوروکراسی

وقتی با واژه بوروکراسی مواجه می شوید چه چیزی به ذهنتان می رسد؟ بیشتر اوقات، به فرآیندهای آهسته، پر از موانع و خسته‌کننده‌ای فکر می‌کنید که کار شما را به پایان نمی‌رسانند، اما در عوض، شما را وادار می‌کنند برای کارتان از ستونی به ستون دیگر بدوید. اگرچه بسیاری از ما وقتی به بوروکراسی فکر می کنیم و آن را به یک زائده یا یک شر ضروری تشبیه می کنیم مفاهیم منفی داریم که باید تحمل شود. با این حال، بوروکراسی چیزی فراتر از این است و همانطور که ماکس وبر جامعه شناس معروف فرض می کند، نوعی کنترل اداری بر اهرم های تصمیم گیری در یک سازمان است.

از نظر وبر، سازمان ها می توانند سازمان های اقتصادی، سیاسی، اجتماعی یا مذهبی باشند. در واقع، وبر خود را به نوع خاصی از سازمان یا شکل خاصی از بوروکراسی محدود نکرد. تعریف ارائه شده توسط وبر حتی تا به امروز پذیرفته شده است، و توصیف او از این اصطلاح به معنای روشی است که در آن روابط قدرت در سازمان‌ها از شکل‌های غیر تخصصی به پیچیده‌ترین شکل تکامل می‌یابد حتی در حال حاضر نیز مرتبط است. نکته ای که باید به آن اشاره کرد این است که بوروکراسی ها طیف وسیعی از مکانیسم های فرآیندی و تصمیم گیری سازمانی را در بر می گیرند که در آن هر مرحله متوالی از تکامل نشان دهنده تعمیق تخصص و پیچیدگی روزافزون دستگاه سازمانی است .

آیا بوروکراتیک بودن مدرن نیست؟

این تصور که مدرنیته و بوروکراسی ناسازگار هستند، به طور گسترده توسط بسیاری از اعضای جامعه مشترک است. همانطور که در خطوط مقدماتی اشاره شد، بوروکراسی با استقبال عمومی مواجه نمی شود. با این حال، بوروکراسی بخشی حیاتی و جدایی ناپذیر از ساختار سازمانی مدرن است و این چنین است که سازمان ها و بوروکراسی ها نمی توانند بدون یکدیگر کار کنند. این رابطه همزیستی بین بوروکراسی و سازمان ها باعث ایجاد تنش خلاقانه بین این دو می شود و در شرایط مدرن، آنها را به یک جفت دوقلو تشبیه می کنند که مکمل و مکمل یکدیگر هستند. این رابطه را می‌توان به بهترین نحو در رابطه با نحوه همزیستی فرآیند و ساختار با چابکی و سرعت توضیح داد. در واقع، هر دو مورد نیاز هستند، همانطور که در دنیای مدرن، کاغذبازی به همان اندازه مهم است که راه حل های در زمان و فرآیندهای زمان واقعی. این تعامل بین فرآیندها و ساختاری که آنها را حفظ می کند همراه با نیاز به تصمیم گیری سریع، چیزی است که سازمان های معاصر باید برای آن تلاش کنند. علاوه بر این، بوروکراسی چسبی است که عناصر ناهمگون سازمان را به هم پیوند می دهد و به آن انسجام و حس هدف می بخشد.

بوروکراسی در عمل

البته با گذشت زمان، شریان‌های سازمانی دچار گرفتگی می‌شوند و از این رو، بوروکراسی‌های سازمانی اسکلروتیک و کند می‌شوند. از این رو، تخریب خلاقانه در شیوه جوان‌سازی سازمان‌ها برای اطمینان از اینکه بوروکراسی‌ها ریشه‌دار نمی‌شوند و منجر به بن‌بست و فلج سیاست‌ها نمی‌شود، مورد نیاز است.

جنبه دیگر سازمان ها این است که حتی اگر کارکنان اختیار تصمیم گیری در محل را داشته باشند و بتوانند به طور مستقل عمل کنند، باز هم باید به دفتر مراجعه کرده و گزارشی را ارائه دهند که اقدامات و توجیهات خود را برای آن بیان کند. در واقع، همانطور که این مثال نشان می‌دهد، جنبه‌های فرآیندی و رویه‌ای سازمان‌های معاصر همچنان مرتبط هستند، همانطور که قوانین و مقررات قانونی و سایر مقررات، همراه با لزوم نگهداری سوابق حکم می‌کنند و دستور می‌دهند. البته، در زمان های اخیر، همیشه می توان تصمیمات را بر روی iPad ضبط کرد یا در Blackberry پیام ارسال کرد. با این حال، اصطلاح کلیدی در اینجا این است که فرآیندها باید دنبال شوند و هر مکانیزمی که برای ثبت و انتقال آنها انتخاب شود، چارچوب اصلی بوروکراسی تغییرناپذیر است.

افکار بسته

در نهایت، همانطور که در این مقاله اشاره شده است، ما نمی توانیم بدون بوروکراسی و آنها بدون ما نمی توانند کار کنند. از این رو، بهتر است هر دو با یکدیگر کنار بیایند و یاد بگیرند که مانند زوجی که هر از چند گاهی با هم درگیری دارند، زندگی مشترک را بیاموزند، اما در پایان کار، کار را انجام دهند و موسسه را ادامه دهند.