ارزشیابی شامل ارزیابی اثربخشی برنامه های آموزشی است . این ارزیابی با جمع‌آوری داده‌هایی انجام می‌شود که آیا شرکت‌کنندگان از نتایج برنامه آموزشی راضی بودند یا خیر، آیا چیزی از آموزش آموخته‌اند و می‌توانند آن مهارت‌ها را در محل کار خود به کار ببرند. ابزارهای مختلفی برای ارزیابی یک برنامه آموزشی بسته به نوع آموزش انجام شده وجود دارد.

از آنجایی که سازمان ها مقدار زیادی پول خرج می کنند، بنابراین برای آنها مهم است که مفید بودن آن را درک کنند. به عنوان مثال، اگر آموزش فنی خاصی انجام شود، سازمان علاقه مند است بداند که آیا مهارت های جدید در محل کار مورد استفاده قرار می گیرد یا به عبارت دیگر آیا اثربخشی کارگر افزایش می یابد. به طور مشابه در مورد آموزش رفتاری، در مورد اینکه آیا تغییری در رفتار، نگرش و توانایی یادگیری شرکت کنندگان وجود دارد یا خیر، ارزیابی می شود.

مزایای ارزشیابی آموزش

ارزیابی به عنوان یک بررسی عمل می کند تا اطمینان حاصل شود که آموزش می تواند شکاف های شایستگی در سازمان را به روشی مقرون به صرفه پر کند. این امر به ویژه با توجه به این واقعیت که سازمان ها در تلاش برای کاهش هزینه ها و افزایش جهانی هستند بسیار مهم است. برخی از مزایای ارزیابی آموزشی به شرح زیر است:

• ارزیابی مسئولیت پذیری را تضمین می کند – ارزیابی آموزشی تضمین می کند که برنامه های آموزشی با شکاف های شایستگی مطابقت دارند و نتایج قابل ارائه به خطر نمی افتد.
• بررسی هزینه – ارزیابی تضمین می کند که برنامه های آموزشی در بهبود کیفیت کار، رفتار کارکنان، نگرش و توسعه مهارت های جدید در کارمند در یک بودجه مشخص موثر است. از آنجایی که شرکت‌ها در سطح جهانی تلاش می‌کنند تا هزینه‌های خود را بدون به خطر انداختن کیفیت کاهش دهند، هدف ارزیابی فقط دستیابی به همان هدف با آموزش است.
• بازخورد به مربی / آموزش – ارزیابی همچنین به عنوان یک بازخورد به مربی یا تسهیل کننده و کل فرآیند آموزش عمل می کند. از آنجایی که ارزیابی به افراد در سطح کارشان دسترسی پیدا می کند، درک خلأهای آموزش و تغییرات مورد نیاز در روش آموزشی آسان تر می شود.

بسیاری از سازمان ها به فرآیند ارزیابی اعتقاد ندارند یا حداقل سیستم ارزیابی ندارند. بسیاری از سازمان‌ها برنامه‌های آموزشی را سال به سال فقط به‌عنوان یک موضوع اعتقادی انجام می‌دهند و بسیاری از آنها مکانیسم ارزیابی محکمی ندارند. مشخص شد که سازمان‌هایی مانند آی‌بی‌ام، فقط موتورالا، مکانیزم ارزیابی محکمی دارند.

راه پیش رو

روش ها و ابزارهای زیادی برای ارزیابی اثربخشی برنامه های آموزشی وجود دارد. قابلیت استفاده آنها بستگی به نوع برنامه آموزشی دارد که در حال ارزیابی است. به طور کلی اکثر سازمان ها از مدل کرک پاتریک برای ارزیابی های آموزشی استفاده می کنند که آموزش را در چهار سطح – واکنش ها، یادگیری، رفتار و نتایج ارزیابی می کند.

پس از اینکه مشخص شد آموزش برای سازمان ها هزینه زیادی دارد و هیچ ارزیابی بازده سرمایه گذاری برای آموزش را اندازه گیری نمی کند، سطح پنجم ارزیابی آموزش توسط کرک پاتریک به مدل ارزیابی آموزش اضافه شد که به آن ROI می گویند.

بیشتر ارزیابی‌ها شامل داده‌های واکنش هستند، فقط تعداد کمی داده‌های یادگیری را جمع‌آوری کردند، هنوز کمتر تغییر رفتار را اندازه‌گیری و تجزیه و تحلیل کردند و تعداد بسیار کمی آن را به سطح افزایش نتایج کسب‌وکار رساندند. ابزارهای ارزیابی از جمله مدل کرک پاتریک در مقالات دیگر به تفصیل مورد بحث قرار خواهند گرفت.