افراد مهم ترین منبعی هستند که یک سازمان می تواند داشته باشد. بنابراین، مراقبت از کارکنان خود و دادن فرصتی برای رشد به ویژه به افرادی که هوشیار شغلی هستند و عملکرد را ارائه می دهند، مسئولیت اصلی سازمان ها است. شغل در قرن بیست و یکم با یادگیری مستمر کارکنان و تغییر هویت در زمان معین به جای تغییرات در سن و مراحل زندگی سنجیده می شود. توسعه شغلی کارکنان صرفاً مسئولیت سازمان ها نیست، بلکه این وظیفه آنهاست که به جاه طلبی های کارکنان رسیدگی کنند و چنین موقعیت های شغلی ایجاد کنند که بتوانند جاه طلبی های در حال رشد خود را برآورده سازند.

کارمندان نسبت به شغل خود آگاه هستند و به سازمانی می چسبند که در آن احساس می کنند فرصتی برای نشان دادن استعداد خود، رشد تا حداکثر سطح ممکن و رسیدن به اهداف خود دارند. وقتی از رشد صحبت می کنیم، برای افراد مختلف می تواند معانی مختلفی داشته باشد. برخی ممکن است به آن به عنوان یک بسته چربی نگاه کنند، برخی ممکن است بخواهند از نردبان سلسله مراتب بالا بروند و به بالاترین موقعیت برسند در حالی که برخی بخواهند مهارت ها و شایستگی های بالاتری را همراه با رشد خود به عنوان یک انسان کسب کنند. برخی از افراد ممکن است از آن به عنوان فرصتی برای بهره مندی از برخی مزایا و مزایا استفاده کنند. افراد مختلف بسته به تفکر خود، اقدامات مختلفی را برای رسیدن به اهداف خود انجام می دهند.

با توجه به شرایط فعلی، اگر کارکنان می خواهند که سازمانشان به آنها فرصتی برای رشد و دستیابی به جاه طلبی هایشان بدهد، باید برای مشاغل آینده آماده باشند. تمرکز اصلی سازمان ها بر روی قابلیت اشتغال افراد خود است. بنابراین، افراد باید اطمینان حاصل کنند که مهارت‌ها و شایستگی‌ها و تمایل به انجام کار خاص را دارند. اگرچه سازمان ها می توانند کارمندانی را از خارج استخدام کنند، اما برای انجام کار به شایستگی های قابل حمل نیاز دارند. برای این کار، آنها باید به آنها آموزش بدهند و مهارت ها و شایستگی ها را با توجه به مشخصات شغلی توسعه دهند. اما این یک فرآیند پر دردسر است و برای آماده کردن کارمندان برای یک شغل خاص، زمان زیادی می برد. برای جلوگیری از این وضعیت تا حد ممکن،

افراد باید مهارت های جدید و بهتری را توسعه دهند تا برای ارتقاء مناسب باشند و به سطوح بالاتری در سازمان برسند. سازمان‌ها نیز باید در طراحی و اجرای برنامه‌های توسعه شغلی برای کارکنان خود فعال باشند. این بهترین کاری است که آنها می توانند برای کاهش گردش مالی کارکنان انجام دهند. اگرچه این وظیفه کارمندان است که شغل خود را برنامه ریزی کنند، اما در دنیای پرتلاطم و مبهم کار امروزی، این مسئولیت کارفرمایان است که فرصت هایی را برای آنها فراهم کنند تا به جاه طلبی های خود دست یابند. آنها باید آن محیط و فرهنگ را برای یادگیری مستمر ایجاد کنند و با ایجاد انگیزه و پاداش به کارکنان خود از آنها حمایت کنند.

توسعه شغلی فرآیندی مستمر است که در آن هم کارمندان و هم کارفرمایان باید برای ایجاد محیطی مساعد تلاش کنند تا بتوانند همزمان به اهداف خود دست یابند .