تا همین اواخر، راه حل های تسهیل کننده ارتباطات دو طرفه از جمله بالا به پایین و پایین به بالا بسیار مهم بود، اما هیچ کاری برای تقویت ارتباطات باز و همکاری بین کارکنان انجام نشده است. نحوه تعامل آنها با یکدیگر سلامت هر سازمانی را تعیین می کند. تعادل کاملی از احترام، مراقبت و رقابت باید در سازمان حاکم باشد تا آنها را فعالانه در مشاغل خود درگیر نگه دارد. حمایت متقابل و روابط سالم به طور عمده به موفقیت سازمان کمک می کند.

علاوه بر این، توانمندسازی کارکنان از طریق تفویض مسئولیت به آنها و دادن استقلال به آنها برای تصمیم گیری در مورد شغل خود به تنهایی نیز می تواند بهره وری آنها را افزایش دهد. ارزش آن را دارد که از ابزارهای مدیریت سنتی اتصال فراتر برویم تا به کارکنان کمک کنیم تا برای انجام وظایف خود با انگیزه و متعهد باقی بمانند. برای دستیابی به این هدف، سازمان ها می توانند استراتژی های تعامل موثر کارکنان را بر اساس مدل توضیح داده شده در زیر طراحی کنند.

1. تجارب را متحد کنید: یک نظرسنجی درگیر شدن کارمندان به منظور یافتن عوامل مسئول درگیر کردن و جدا کردن کارکنان انجام دهید. تجارب و مشکلات مشترک را متحد کنید و استراتژی های تعامل کارکنان را بر اساس آن طراحی کنید. به اشتراک گذاشتن بازخورد به صورت کتبی یکی از راه های انتقال تجربیات و مشکلات است. 

    

2. تکامل از طریق ارتباطات باز: ارتباط باز یا ارتباط چهره به چهره در قالب بحث و گفتگو واقعاً می تواند در آوردن مسائل مختلف و شناسایی مشکلات اصلی در سازمان کمک کند. ایجاد یک ارتباط مناسب که در آن هرکس بتواند نظرات خود را بیان کند و راه حلی نیز پیشنهاد دهد بسیار ضروری است. اکثر سازمان‌های برتر از کارمندان خود پیشنهادات و ایده‌های جدید می‌خواهند و پس از ارائه بهترین پیشنهاد، جوایزی را ارائه می‌کنند. 

    

3. ارائه کانال‌های ارتباطی مناسب: برخی از کارمندان با سبک‌های ارتباط رو در رو باز راحت هستند، در حالی که برخی هستند که می‌خواهند بازخورد و پیشنهادات خود را به صورت کتبی ارائه دهند. کشف بهترین کانال ارتباطی و ایجاد یک مسیر مناسب برای به اشتراک گذاشتن بازخوردها و دیدگاه ها نقشی حیاتی دارد. 

    

4. فعال کردن سیال مکالمه: هر راه ارتباطی را که انتخاب می کنید، مطمئن شوید که به سیالیت نیاز دارد. در روش برقراری ارتباط نباید هیچ مانعی وجود داشته باشد. عدم توانایی در ارائه بازخورد یا به اشتراک گذاشتن مشکلات و تجربیات می تواند منجر به ناامیدی و ناراحتی در بین کارکنان شود. بنابراین، اطمینان حاصل کنید که هیچ مانعی برای ارتباط وجود ندارد. این همچنین می تواند منجر به جدا کردن کارکنان درگیر شود. 

    

5. مدیریت ارتباطات: مدیریت ارتباطات آخرین اما مهمترین مرحله در کل فرآیند است. مدیران باید کل فرآیند را بررسی کنند تا مطمئن شوند که بر سلامت سازمان تأثیر منفی نمی گذارد. آنها باید مطمئن شوند که هدف مورد نظر را برآورده می کند و از آن استفاده منفی نمی شود.