کندی مداوم اقتصادی تقریباً بر تمام بخش ها تأثیر گذاشته است و به ویژه تأثیر منفی بر چشم انداز شغلی فارغ التحصیلان تازه وارد داشته است. در حالی که در مورد «سهم جمعیتی» که هند از آن برخوردار است، نوشته شده و گفته شده است و درصد زیادی از جوانان و جمعیت در سن کار را دارد، همچنین باید در نظر داشت که مگر اینکه این فارغ التحصیلان جوان و بی قرار به طور سودآور استخدام شوند. آنها ممکن است به راحتی دست به ناآرامی های اجتماعی و سایر فعالیت های نامطلوب بزنند.

برخی از آمار در مورد فارغ التحصیلان جوان

لژیون دانشجویانی که از کالج ها و دانشگاه ها در سراسر هند فارغ التحصیل می شوند با این درک هشیار کننده از خواب بیدار می شوند که سال های رونق اقتصادی و مشاغل به پایان رسیده است . با آماری که نشان می‌دهد تقریباً 70 درصد از فارغ‌التحصیلان تازه وارد در تمام رشته‌های تحصیلی، قرار گرفتن در مشاغل مورد نظر خود (یا حتی در برخی مشاغل) برایشان سخت است، این سناریو واقعاً برای کسانی که حرفه خود را شروع می‌کنند تاریک است.

علاوه بر این، نظرسنجی های اخیر شرکت هند این واقعیت را نشان می دهد که شرکت های بزرگ هند تنها 10 درصد از تمام فارغ التحصیلان را قابل استخدام می دانند، به این معنی که بقیه حتی واجد شرایط استخدام نیستند. در واقع، آنچه این روندها نشان می دهد این است که در کشوری که از قبل بیکاری ساختاری بالایی دارد. بحران اقتصادی ادامه دار اوضاع را بدتر کرده است. دست کم نمی‌گیریم اگر بگوییم که این احتمالاً بهترین زمان برای تازه‌تر شدن نیست (عرفی برای فارغ‌التحصیلان تازه‌کار که به دنبال اولین شغل خود هستند).

حتی استخدام‌کنندگان قوی سنتی در حال تزلزل هستند

جنبه دوم در مورد کندی مداوم اقتصادی این است که استخدام‌کنندگان سنتی مانند IT (فناوری اطلاعات)، خدمات مالی، و شرکت‌های تولیدی بخش خصوصی نیز تعداد استخدام‌های خود را کاهش می‌دهند و در نتیجه سناریوی غم‌انگیز را تشدید می‌کنند. با توجه به این واقعیت که دهه های 1990 و 2000 با رشد تصاعدی استخدام از این بخش ها همراه بود، سناریوی حاضر واقعاً هم برای فارغ التحصیلان و هم برای سیاست گذاران در دولت نگران کننده است.

این یکی از دلایلی است که UPA (اتحاد پیشرو متحد) برای شروع برنامه NREGA (قانون ملی ضمانت اشتغال روستایی) که به دنبال ایجاد اشتغال اجباری صد روزه برای بیکاران روستایی هند است، است. شاید زمان آن فرا رسیده باشد که سیاستگذاران با در نظر گرفتن شکاف خمیازه بین تعداد مشاغل موجود و انبوه جویندگان کار، طرحی مشابه را در مناطق شهری نیز راه اندازی کنند.

نمونه هایی از فارغ التحصیلان جوان که در مشاغل ضعیف به کار گرفته می شوند

برخی گزارش های رسانه ای به چگونگی کار فارغ التحصیلان تازه مهندسی در خواربارفروشی ها و مشاغل پست در جنوب هند اشاره کرده اند. با توجه به این واقعیت که ایالت های جنوبی هر ساله نزدیک به هفت لخ فارغ التحصیل مهندسی می شوند، تعجب آور نیست. وقتی یکی دو یا سه هزار فارغ‌التحصیل MBA (اعداد دقیق به سختی به دست می‌آید، زیرا بر خلاف کالج‌های مهندسی، دانشکده‌های بازرگانی متشکل از مؤسسات شناخته‌شده و ناشناس هستند) به رده‌های رو به رشد بیکارها و افراد بیکار اضافه می‌شود. وضعیتی که دستوری برای ناآرامی اجتماعی و هرج و مرج احتمالی است.

بررسی های اخیر به بهبود بازار کار اشاره دارد

البته، نظرسنجی اخیر منتشر شده توسط بدنه صنعت، ASSOCHAM، با اشاره به ایجاد مشاغل قوی در کشور در سه ماهه گذشته با پیشتاز بودن بنگلور، به دنبال رفع برخی از ترس ها در مورد این مشکل است. “شاخه های سبز” که اکثر اقتصاددانان فکر می کنند در سه ماهه های آینده امسال ظاهر می شوند، در واقع برای همه کسانی که امیدوار به شغل هستند، خوشایند است.

انتخابات ایالتی آتی و سیاست های مرکزی

با این حال، یک عامل تضعیف کننده احتمالی من در شکل انتخابات ایالتی آتی خواهد بود که از هرگونه تصمیم گیری سیاستی مهم و همچنین رویکرد انتظار و نظارت توسط شرکت های بزرگ هند جلوگیری می کند. یک نکته کناری یا پاورقی به این موضوع این است که انتخابات در هند به خودی خود یک رویداد ایجاد شغل با تعداد زیادی از جوانانی است که (البته به طور موقت) توسط احزاب سیاسی استخدام شده اند. ما باید امیدوار باشیم که هر کسی که در سال 2016 در ایالت ها و دولت فعلی در مرکز به قدرت برسد، با اتخاذ تصمیمات سیاسی برای شروع رشد و به حرکت درآوردن بازگشت مورد انتظار از اقتصاد فعلی، به مشکل بیکاری در میان جوانان رسیدگی کند. سقوط.

نتیجه

واضح است که هیچ «عصای جادویی» برای حل سریع و بدون فداکاری از سوی پیر و جوان مشکل بیکاری وجود ندارد. با این اوصاف، دولت و بخش خصوصی نیز مسئولیت دارند که شروع به ایجاد شغل کنند و اطمینان حاصل کنند که بهبود اقتصادی سرعت بیشتری دارد.

یک رویکرد سیاسی ممکن در کنار کمپین «ساخت در هند» است که توسط دولت فعلی اتخاذ شده است و اگر به درستی اجرا و اجرا شود در واقع منجر به ایجاد تعداد زیادی شغل خواهد شد. علاوه بر این، همانطور که در سراسر این مقاله ذکر شد، ایالت ها نیز باید بخشی از بار ایجاد شغل را به دوش بکشند. بنابراین، مدل PPP یا مدل مشارکت عمومی خصوصی و مفهوم فدرالیسم تعاونی در واقع می تواند موتوری برای ایجاد شغل باشد.

در نهایت، فارغ التحصیلان جوان نیز باید از پایان خود کمک کنند و سخت تلاش کنند و همچنین در مورد شانس خود واقع بین باشند. اگر واقعیت های زمین مستلزم انتخاب های سخت باشد، آرزوی ستاره ها فایده ای ندارد. بنابراین، مسئولیت جمعی بر عهده همه ذینفعان برای تحقق اهداف یکدیگر و همکاری در دستیابی به اهداف ایجاد شغل و اشتغال پرسود است.